Μπαμπά πώς λέγεται η Μαφία στα ελληνικά; ΑΑΔΕ παιδί μου!

του Γιώργου Φωτεινού*

Τι γνωρίζετε για την ΑΑΔΕ; Πολλοί είναι αυτοί που, λόγω άγνοιας, θα σου πουν ότι «έτσι τώρα αποκαλούν την εφορία», αφού σ’ αυτήν βλέπουν ότι κάνουν πλέον την ετήσια φορολογική τους δήλωση. Δεν έχουν ωστόσο ολότελα άδικο διότι, όντως, η ΑΑΔΕ εισπράττει πλέον τις οφειλές προς το δημόσιο, τον ΕΝΦΙΑ, τον ΦΠΑ κι οποιοδήποτε άλλο φορολογικό έσοδο.

Πληροφοριακά, η αποκαλούμενη Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), αποτελεί από το 2017 τη διάδοχη κατάσταση της πάλαι ποτέ Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Έκτοτε προβάλλεται σαν φοροεισπρακτικός θεσμός του ελληνικού δημοσίου, ενθυλακώνοντας στα ταμεία της τα πάσης φύσεως έσοδα (φορολογικά, κρατικά, τελωνείων κι οποιοδήποτε άλλο έσοδο του κράτους).

Η δραστηριότητά της αυτή, προκαλεί την ψευδή εντύπωση ότι πρόκειται για κρατική υπηρεσία, ελεγχόμενη από το ελληνικό δημόσιο και κατ’ επέκταση από το νομοθετικό σώμα και την κυβέρνηση. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η ΑΑΔΕ δεν έχει καμία σχέση με το ελληνικό δημόσιο, εφόσον πρόκειται για καθαρά ιδιωτικό μηχανισμό υπό τον άμεσο έλεγχο των δανειστών!

Με άλλα λόγια, το κρατικό ταμείο παραδόθηκε εξ’ ολοκλήρου στα χέρια ενός ιδιωτικού φορέα, και δι’ αυτού στα χέρια των ξένων δυναστών που το διαχειρίζονται πλέον απόλυτα!

Πριν αναρωτηθούμε το γιατί τα λαλίστατα -κατά τα άλλα- «αντιπολιτευτικά» κόμματα της βουλής, ανάμεσά τους η ΝΔ που διεκδικεί και την διακυβέρνηση της χώρας, τα υπολείμματα του ΚΙΝΑΛ, των Ποταμιών και των παραποτάμων τύπου Λεβέντη, αλλά και τα εμφανιζόμενα ως «αντιμνημονιακά» όπως το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή, δεν έχουν τολμήσει να κάνουν ποτέ, ούτε καν νύξη γι αυτήν την κατάφωρα αντισυνταγματική εταιρεία που η ύπαρξή της εξευτελίζει κάθε έννοια νομιμότητας και δημοκρατικής θέσμισης, ας αναφερθούμε σε ορισμένους μύθους γι αυτήν, αποσαφηνίζοντας το μύθευμα από την αλήθεια.

Μύθοι και αλήθειες

Η ΑΑΔΕ αποτελεί όντως υπηρεσία του ελληνικού δημοσίου με σκοπό τη συγκέντρωση της πάσης φύσεως φορολογητέας ύλης;

- Ναι, αποτελεί εισπρακτικό μηχανισμό, όχι μόνο της φορολογητέας ύλης αλλά των πάσης φύσεως εσόδων μέσα στα όρια της ελληνικής επικράτειας, ακόμη και των προστίμων της Τροχαίας!

- Όχι, δεν έχει καμία σχέση με το ελληνικό δημόσιο! Πρόκειται για καθαρά ιδιωτικό φορέα υπό τον άμεσο έλεγχο των δανειστών!

Είναι όντως Ανεξάρτητη, όπως επικαλείται η ονομασία που φέρει;

- Ναι, είναι τελείως ανεξάρτητη από κάθε έλεγχο εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου, των κυβερνήσεων και των ελληνικών διοικητικών και δικαστικών αρχών.

- Όχι, διότι είναι απόλυτα εξαρτημένη από τους δανειστές και την Ε.Ε., που επέβαλλαν την ίδρυσή της, ελέγχουν τη λειτουργία της και δίνει λόγο μόνο σ’ αυτούς.

Έχει όντως φτιάξει εισπρακτικό μηχανισμό, ασκώντας το φοροεισπρακτικό της έργο μέσω των Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών (ΔΟΥ);

- Όχι, δεν έχει «φτιάξει» η ίδια κανέναν μηχανισμό. Ο ήδη υπάρχων κρατικός μηχανισμός των δημοσίων εσόδων (ΔΟΥ), της παραδόθηκε εξ’ ολοκλήρου για να απλώσει νομότυπα τα πλοκάμια της παντού σ’ όλη τη χώρα.

- Ναι, έχει τεθεί επικεφαλής και ελέγχει άμεσα τις ΔΟΥ, παρόλο που πρόκειται για ιδιωτικό και όχι για δημόσιο φορέα!

Με άλλα λόγια, ο όρος «Ανεξάρτητη Αρχή» με την οποία την οποία την έχουν περιβάλλει υπό την πλήρη ανοχή των κομμάτων της βουλής, είναι ψευδεπίγραφος, εφόσον η «ανεξαρτησία» της είναι απέναντι μόνο στον ελληνικό λαό και σε οποιοδήποτε θεσμικά προβλεπόμενο όργανο της ελληνικής πολιτείας, ενώ είναι απόλυτα εξαρτημένη από τους έξωθεν της χώρας εντολείς που την δημιούργησαν και καταφέρνουν, μέσω αυτής, να έχουν πλήρη έλεγχο στο δημόσιο ταμείο της χώρας και να το διαχειρίζονται πλέον αποκλειστικά οι ίδιοι.

Επιγραμματικά και για του λόγου το αληθές

α) Ο ιδιωτικός αυτός μηχανισμός, που ιδρύθηκε με τον ν.4389/27.05.2016 (ΦΕΚ Α΄94) και η έναρξη εφαρμογής του ανάγεται στην απόφαση με αρ. πρωτ. Δ. ΟΡΓ. Α 1036960/2017 (Φ.Ε.Κ.968/Β’/22/3/2017), δεν είναι νομικό πρόσωπο (άρθρο 1 του ιδρυτικού νόμου σύστασής της). Δεν είναι δηλ. ούτε ΝΠΔΔ, ούτε ΝΠΙΔ, ούτε ΑΕ ή ΕΠΕ κλπ, έτσι ώστε οποιοσδήποτε πολίτης ή φορέας να μην μπορεί να κινηθεί νομικά εναντίον του. Ποιον θα μηνύσεις για τις εγκληματικές πράξεις του, όταν αυτός στερείται νομικής προσωπικότητας και άρα, νομικά, είναι ανύπαρκτος;

β) Ο ιδιωτικός αυτός μηχανισμός ιδρύθηκε αντισυνταγματικά και ψευδεπίγραφα ως «Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή», σε ευθεία αντίθεση προς το άρθρο 101Α΄ του Συντάγματος που αναφέρει πέντε ανεξάρτητες αρχές (οι οποίες και μνημονεύονται αποκλειστικά και περιοριστικά στα άρθρα 9Α, 15§2, 19§1, 103§ 7 και 9 του Συντάγματος). Πέραν αυτών των πέντε (στις οποίες δεν ανήκει φυσικά η ΑΑΔΕ), καμία άλλη Ανεξάρτητη Αρχή δεν μπορεί να υπάρξει, όπως δεν μπορεί να υπάρξει δεύτερη Βουλή. Συνεπώς, αναδεικνύεται κραυγαλέα η μη νομιμοποιημένη και αντισυνταγματική ύπαρξη της ΑΑΔΕ, θέτοντας μπροστά σε ποινικές ευθύνες αυτούς που την ίδρυσαν, την ψήφισαν και έχουν θέσει σε εφαρμογή τη λειτουργία της.

γ) Ο ιδιωτικός αυτός μηχανισμός, που συστάθηκε ως νομικά «απρόσωπος» και στον οποίο έχουν ανατεθεί υπερεξουσίες που υπάγονται στις αρμοδιότητες του στενού κρατικού πυρήνα (φορολογικού, δημοσιονομικού και αστυνομικού χαρακτήρα όπως και αναγκαστικού Δικαίου), ετοιμάζει ήδη έναν στρατό από 12.000 ιδιώτες με σκοπό την βεβαίωση οφειλών σε βάρος νοικοκυριών και επιχειρήσεων! Η παράδοση αρμοδιοτήτων του στενού πυρήνα του κράτους σε ιδιωτικό φορέα, η πλήρης διοικητική ανεξαρτησία που της έχει δοθεί και που δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα ούτε για τις πραγματικές Ανεξάρτητες Αρχές, αλλά επίσης και η συγκέντρωση φορολογικών και δημοσιονομικών εσόδων από μία, τύποις έστω, «ανεξάρτητη αρχή», συνιστά εγκληματική πράξη και ενέχει ποινικές ευθύνες γι αυτούς που την έθεσαν σε εφαρμογή.

Υποκαθίσταται η κυβέρνηση στη λήψη αποφάσεων!

Στον ιδιωτικό αυτό οργανισμό προβλέπεται ρητά ότι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκεί τον παραμικρό έλεγχο (άρθρα 1§2 & 3 του ν.4389/2016)! Η ΑΑΔΕ έχει περιβληθεί από την ίδρυσή της με υπερεξουσίες οικονομικές αλλά και πολιτικές, αφού της δίδεται εν λευκώ η αρμοδιότητα έκδοσης διοικητικών πράξεων, καταλογισμού φόρων και προστίμων, αλλά και το σύνολο των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Οικονομικών.

Με τον τρόπο αυτό, υποκαθίσταται η κυβέρνηση στη λήψη αποφάσεων από την ΑΑΔΕ, η οποία όμως, θεσμικά, δεν φέρει την παραμικρή πολιτική ή νομική ευθύνη για τις αποφάσεις της και επομένως δεν έχει να λογοδοτήσει πουθενά! Η ύπαρξή της είναι ενδεικτική της κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος στη χώρα μας, εφόσον ο πρόεδρος της ΑΑΔΕ, τα μέλη του Δ.Σ. (στα οποία περιλαμβάνονται υποχρεωτικά και μέλη της Κομισιόν) και η διοίκησή της, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους όπως επί λέξει αναφέρεται, δεσμεύονται μόνο από τον (ιδρυτικό της) νόμο «και τη συνείδησή τους(!) και δεν υπόκεινται σε κανέναν ιεραρχικό έλεγχο ούτε σε διοικητική εποπτεία από κυβερνητικά όργανα ή άλλες διοικητικές αρχές ή άλλον δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό»! (άρθρο 3 του ν.4389/2016). Συνεπώς δηλώνεται απερίφραστα ότι δεν έχουν καμία σχέση με το ελληνικό κράτος και τους νόμους του!

Η ΑΑΔΕ δεν υπόκειται επίσης σε κανέναν ιεραρχικό έλεγχο ή έστω εποπτεία από το υπουργείο και τον υπουργό Οικονομικών (άρθρο 5§1 του ν.4389/2016). Με άλλα λόγια, παρέχουν στην ΑΑΔΕ το ελεύθερο να δρα τελείως ανεξέλεγκτα χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, ούτε καν στο αρμόδιο για τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής υπουργείο! Κι αν ο υπουργός, θα μπορούσε ίσως να ρωτήσει κάποιος, διαφωνήσει με τις φορομπηχτικές απαιτήσεις και τις αυταρχικές μεθόδους της ΑΑΔΕ προς το κοινωνικό σώμα, ή έστω θορυβηθεί για το πολιτικό κόστος που θα εισπράξει ο ίδιος, δεν μπορεί να παρέμβει και να δώσει κατευθύνσεις για πιο «ήπια» μεταχείριση των πολιτών; Ας μην ελπίζει κανείς σε κάτι τέτοιο και ας μην σας παραμυθιάζουν οι πολιτικοί καριέρας, γιατί ο υπουργός, όπως ρητά αναφέρει ο νόμος, δεν έχει το δικαίωμα όχι μόνο να δίνει δεσμευτικές οδηγίες προς την ΑΑΔΕ, αλλά ούτε καν να υποβάλει αίτημα προκειμένου να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες που αφορούν το υπουργείο του (άρθρο 5§3 του ν.4389/2016)! Σε περίπτωση δε, διαφωνίας του υπουργού Οικονομικών με την διοίκηση της ΑΑΔΕ σχετικά με την εφαρμογή της φορολογικής πολιτικής, το θέμα παραπέμπεται προς επίλυση στο… Συμβούλιο Διοίκησης της ΑΑΔΕ (άρθρο 5§4 του ν.4389/2016)!! Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει για τους διοικούντες την ΑΑΔΕ και τους πάτρωνές τους εκ Βρυξελλών, με τον νυν υπουργό Οικονομικών αλλά και τους αυριανούς που φιλοδοξούν αυτή τη θέση, να έχουν αποδεχθεί εκ των προτέρων τον αυτοεξευτελισμό τους σε σφουγκοκωλάριους τους!

Λάθρα συνταγματοποίηση του καθεστώτος ελέγχου!

Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, στον ιδιωτικό αυτό οργανισμό που διοικείται από υπαλλήλους των δανειστών, προβλέπεται ρητά ότι παραδίδεται εν λευκώ το σύνολο των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Οικονομικών. Μήπως όμως, θα μπορούσε εύλογα να ρωτήσει κάποιος, πρόκειται για μια ρύθμιση που εύκολα μπορεί να αλλάξει με μια μεταγενέστερη κανονιστική πράξη, ή έστω με νέο νόμο, έτσι ώστε να αναμεταβιβασθούν και πάλι στο υπουργείο οι αρμοδιότητές του που έχουν παραχωρηθεί;… Όχι, διότι επιπλέον των όσων έχουν ήδη παραδοθεί στην ΑΑΔΕ, προβλέπεται επίσης ότι δύνανται να της δοθούν και άλλες νέες αρμοδιότητες του υπουργείου (άρθρο 2§3 του ν.4389/2016), ενώ όσες εκχωρεί ο υπουργός, δεν μπορεί να τις πάρει πίσω! (άρθρο 2§4).

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι ψηφίζοντας νόμους η βουλή που θα δίνουν νέες αρμοδιότητες στον υπουργό, αυτός με τη σειρά του θα μπορεί να τις παραδίδει δια παντός στον αυθαίρετο και υπερκείμενο των λειτουργιών του κράτους μηχανισμό της ΑΑΔΕ! Με τον τρόπο αυτό, επιχειρείται να συντελεστεί κάτι θεμελιωδώς ανατρεπτικό κάθε έννοιας της Ελληνικής Δημοκρατίας: Το να μην μπορεί η βουλή, με νέο νόμο, να ξαναδώσει αρμοδιότητες στον υπουργό οικονομικών που έχουν ήδη παραχωρηθεί στην ΑΑΔΕ, επικαλούμενοι το επιχείρημα ότι «έτσι δυστυχώς προβλέπει ο προηγούμενος νόμος» (δηλ. το άρθρο 2§3,4 του ν.4389/2016)!

Μια τέτοια «πρόβλεψη νόμου» όμως όπως αυτή, είναι προφανές πως δεν έχει καμιά ισχύ σε οποιαδήποτε ευνομούμενη πολιτεία παρά μόνο να λειτουργεί ως φύλλο συκής, γιατί δεν νοείται, κοινός νόμος, να προβλέπει τη διατήρησή του στο διηνεκές. Τέτοιο προνόμιο έχουν μόνο οι συνταγματικές διατάξεις, που ωστόσο και αυτές αναθεωρούνται! Αυτό που επιχειρείται με τον ιδρυτικό νόμο της ΑΑΔΕ (ν.4389/2016), είναι να συνταγματοποιήσει λάθρα ένα καθεστώς ελέγχου, επιβολής, καταλογισμού και είσπραξης φόρων, καθοδηγούμενο πλήρως από τον ξένο παράγοντα.

Τέτοιου είδους νομοθετική ρύθμιση που να δεσμεύει τη βουλή για μελλοντικές αποφάσεις της, είναι πρωτοφανής, αντισυνταγματική και συνεπώς στερείται νομιμότητας! Το ότι αποδέχθηκαν τα κόμματα της βουλής να υποσκάψουν το κοινοβούλιο στερώντας στοιχειώδεις λειτουργίες του, όπως και να το υποβιβάσουν σε απλό διεκπεραιωτή έξωθεν εντολών, αποτελεί ύβρη για το πολίτευμα και κόλαφο γι αυτούς που χωρίς καμιά διαμαρτυρία το ανέχθηκαν! Ανάμεσά τους και τα αυτοαποκαλούμενα «αντιμνημονιακά» κόμματα της βουλής της περιόδου 2015 - 2019, αφού ποτέ δεν ανέδειξαν τη διάσταση αυτή αλλά και όλες τις άλλες που επιχειρούμε σ’ αυτό το άρθρο, παρά μόνο αρκέστηκαν να ψελλίζουν ανούσιες γενικότητες.

Οι Δήμοι όλης της χώρας, θύματα της ΑΑΔΕ από 1/7/2019

Η ΑΑΔΕ δεν αρκείται πλέον μόνο σε όσα εκθέσαμε, δηλ. στην επιβολή και είσπραξη των φόρων των Ελλήνων πολιτών, οι οποίες μέσω αυτής περνάνε απευθείας στους ξένους τοκογλύφους, αλλά με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» που ψηφίστηκε στα μέσα του 2018 (ν.4549/14.6.2018), βάζει τώρα χέρι και στα ταμεία των Δήμων και των Περιφερειών, απαιτώντας την παράδοση των ταμειακών διαθεσίμων τους. Όχι βέβαια μόνο των ΟΤΑ αλλά και όλων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης (οργανισμοί ΝΠΔΔ, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, δημόσιες βιβλιοθήκες, μουσεία, το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος κ.ά.), των οποίων τα ταμειακά διαθέσιμα θα κατατίθενται σε λογαριασμό της ΤτΕ ελεγχόμενο από αυτήν (άρθρο 80§1,10,18 του ν.4549/14.6.2018).

Σύμφωνα με την εν είδει τελεσίγραφου υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β΄ 104/24.01.19), οι ΟΤΑ και οι πάσης φύσεως φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, θα καταθέτουν στον ειδικό αυτό λογαριασμό όλα τα έσοδά τους και κάθε κρατική ενίσχυση που λαμβάνουν (άρθρο 80§7,9,19), ζητώντας πλέον την έγκριση της ΑΑΔΕ για να εκταμιεύσουν οποιοδήποτε ποσό για τους δημότες τους ή για τις λειτουργικές ανάγκες των οργανισμών. Με δυνατότητα του υπουργού Οικονομικών να καθορίζει «ειδικά όρια απολήψεων» (άρθρο 80§17,18), συνεπώς όποτε το κρίνει ο υπ. Οικονομικών, οι Δήμοι υποχρεούνται να εισπράττουν μέρος μόνο του ποσού που κανονικά θα εκταμίευαν από το λογαριασμό τους, ίσα-ίσα για να καλύψουν τις ανελαστικές δαπάνες τους! Επιβάλλοντας κυρώσεις σε όποια δημοτικά συμβούλια αντιδρούν (άρθρο 80§15,18) που περιλαμβάνουν από την καθαίρεση των εκτελεστικών οργάνων των ΟΤΑ, μέχρι περικοπές στην ετήσια επιχορήγηση από τον Τακτικό Προϋπολογισμό (άρθρο 80§16), προκαλώντας στους Δήμους αλλά και στους οργανισμούς συνθήκες οικονομικής ασφυξίας! (βλ. αναλυτικό άρθρο μου για το θέμα αυτό: Η επικείμενη αρπαγή των Δημοτικών ταμείων από την ΑΑΔΕ).

Ο λόγος είναι ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις, αναζητούν πηγές εσόδων για να ανταπεξέλθουν στις πληρωμές των τοκοχρεολυσίων προς τους δανειστές, στις οποίες πηγές συμπεριλαμβάνουν τώρα και τα διαθέσιμα των Δήμων. Χρησιμοποιώντας τα χρήματα των ΟΤΑ σε οποιοδήποτε «πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, κατ` εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους» (άρθρο 81§11.γ), συνδέοντας έτσι άμεσα και χωρίς περιστροφές, τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων με τα χρέη προς τους δανειστές, καθιστώντας αυτά αναλώσιμα ανά πάσα στιγμή στον Μολώχ των απαιτήσεων που θέτει το «Κουαρτέτο», δηλ. η Ε.Ε., το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και ο ΕΜΣ.

Γιατί σιωπούν οι «αντιπρόσωποι του λαού»;

Πού οφείλεται αυτή η ηχηρότατη σιωπή των κομμάτων της βουλής; Ποιο κόμμα έχει καταγγείλει τις αντισυνταγματικές αυτές πράξεις; Ποιο από τα κόμματα τόλμησε να βγει και να καταγγείλει στον ελληνικό λαό τον πλήρη διασυρμό του κοινοβουλίου που τα ανέχεται όλα αυτά, και της ελληνικής διοίκησης η οποία υπόκειται σ’ αυτόν τον εξευτελισμό; Για ποιο λόγο, σύσσωμη η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση (κάθε απόχρωσης), σκούζει για ζητήματα τελείως δευτερεύοντα, συμπεριφερόμενη σαν να ζούμε σε συνθήκες κανονικότητας και κλείνοντας τα μάτια στη διασάλευση κάθε έννοιας νομιμότητας που έχει επιβάλλει στη χώρα η ΑΑΔΕ;

Το ότι η ΑΑΔΕ κλείνει συμφωνίες παρασκηνίου με διαπλεκόμενους επιχειρηματίες και κυκλώματα μαύρου χρήματος, είναι καταφανές από τις καταγγελίες που κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα για την ανοχή ή την αδιαφορία που δείχνει σε κραυγαλέες περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος. Την ίδια στιγμή, για αντιπερισπασμό, τα συστημικά ΜΜΕ προβάλλουν τις «επιτυχίες» της ΑΑΔΕ που έπιασε τον τάδε φουκαρά επαγγελματία ή τον δείνα μικρέμπορα για «απόκρυψη φορολογητέας ύλης». Το ότι οι παρασκηνιακές ενέργειες της ΑΑΔΕ συμπεριλαμβάνουν συστημικούς δημοσιογράφους, με τη συμφωνία να τους περικόψει ή να τους «χαριστούν» οφειλές τους στην εφορία προκειμένου να αναδεικνύουν το έργο της μέσα από τις εκπομπές τους ή τα δελτία ειδήσεων, είναι ένα κοινό μυστικό που συζητιέται στα πηγαδάκια των δημοσιογραφικών «σαλονιών», κάνοντας κατανοητό τον ενθουσιασμό με τον οποίο την προβάλλουν.

Το κατά πόσον τέτοιου είδους συμφωνίες παρασκηνίου, έχουν επεκταθεί σε πολιτικά πρόσωπα και κόμματα, είναι κάτι που θα το μάθουμε με στοιχεία όταν ανοιχτούν οι λογαριασμοί τους, κάτι που προϋποθέτει να έρθει ο λαός στο προσκήνιο με μια πατριωτική και δημοκρατική κυβέρνηση για ν’ ανοίξουν με δικαστική εντολή οι λογαριασμοί αυτοί, εντός και εκτός της χώρας. Μέχρι τότε, μόνο υποψίες μπορούμε να έχουμε για τους λόγους για τους οποίους, σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο, «ποιεί την νήσσαν» για τις κατάφωρες παρανομίες της εταιρείας αυτής. Το ότι οι ιθύνοντες της ΑΑΔΕ, λόγω των δεδομένων που κατέχουν από την πλήρη πρόσβαση στα ηλεκτρονικά αρχεία αλλά και της άμεσης επαφής τους με τους έξωθεν προστάτες τους, έχουν την οποιαδήποτε πληροφόρηση χρειάζονται για τους οικονομικούς «σκελετούς» που έχουν οι πολιτικοί στα «ντουλάπια» τους, δίνει μια ερμηνεία για τη δυνατότητά της να εξαγοράζει, να απειλεί και να εκβιάζει τη σιωπή τους, με αντάλλαγμα να μένουν στο απυρόβλητο για τις ατασθαλίες και τις διαπλοκές τους.

Εγκληματική οργάνωση;

Αν συνδυάσουμε τα πιο πάνω με τους εκβιασμούς που ασκεί σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, στον κάθε μικρομεσαίο ή επαγγελματία, στους μισθωτούς και τα νοικοκυριά, τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς; Διότι είναι εκβιασμός όταν απαιτεί να πληρωθούν «φόροι» που ξεπερνούν τη φοροδοτική ικανότητα (πράγμα που βρίσκεται σε κατάφωρη αντίθεση με το σχετικό άρθρο του συντάγματος), όταν φορολογεί ακόμη και τους μη έχοντες εισόδημα με το πρόσχημα του «τεκμαρτού εισοδήματος»(!), όταν απειλεί με κατασχέσεις ακινήτων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων αν δεν πληρωθούν στην ώρα τους οι «οφειλές» που σου καταλογίζουν, όταν κατάσχει χρήματα από τραπεζικούς λογαριασμούς (που τις περισσότερες φορές αφορούν μισθοδοσίες ή κάποια έκτακτη αμοιβή για την επιβίωση), πράγμα που δεν είναι απλώς εκβιασμός αλλά απροκάλυπτη κλοπή!...

Μεθόδους εκβιασμού για να καρπούται εισπράξεις, άσχετα με τη δυνατότητα του θύματος αν μπορεί να πληρώνει ή όχι, στην πρόσφατη ιστορία άσκησε (και ασκεί) μόνον η Μαφία! Δηλ. το οργανωμένο έγκλημα. Απειλώντας με καταστροφή της επιχείρησης αν ο ιδιοκτήτης της δεν είναι συνεπής. Κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό η ΑΑΔΕ, όταν απειλεί με κατάσχεση της επιχείρησης αν ο ιδιοκτήτης δεν είναι συνεπής λόγω αδυναμίας του να ανταπεξέλθει, ή με κατάσχεση του σπιτιού σου αν το νοικοκυριό δεν είναι «συνεπές» απέναντι στους εκβιασμούς της;

Με μια σημαντική όμως και ειδοποιό διαφορά από τη Μαφία, όπως τη γνωρίσαμε ιστορικά και όπως συνεχίζει αυτή να υφίσταται μέχρι τις μέρες μας. Η Μαφία ασκεί τους εκβιασμούς και την τρομοκράτησή της σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών: κυρίως στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και καταστημάτων. Η ΑΑΔΕ έχει επεκτείνει την εκβιαστική πολιτική της σε όλο τον πληθυσμό, σε κάθε μεμονωμένο πολίτη και σε κάθε νοικοκυριό της χώρας! Ο Αλ Καπόνε σίγουρα θα την ζήλευε γιατί τον έχει ξεπεράσει σε επινοητικότητα και τεχνικές, αφού, λειτουργώντας με πρότυπο τις δικές του πρακτικές, τις έχει επεκτείνει στο σύνολο της κοινωνίας! Πράγμα που την αναδεικνύει σε απείρως πιο αποτελεσματική από οποιαδήποτε άλλη μορφή οργανωμένου εγκλήματος έχει εμφανιστεί μέχρι σήμερα! Προκειμένου να μπορεί να τελεί υπό την «προστασία» της ο μέσος πολίτης για να σώσει την περιουσία του από τους εκβιασμούς και τις αρπάγες της, θα πρέπει να βρίσκει τρόπους, είτε έχει είτε δεν έχει τη δυνατότητα, να πληρώνει! Το οργανωμένο έγκλημα που εκβιάζει και πουλάει «προστασία», σε όλο του το μεγαλείο υπό την αιγίδα του πολιτικού κατεστημένου!

Επίλογος

Η ΑΑΔΕ είναι ένας χυδαίος μηχανισμός επιβολής, καταλογισμού και είσπραξης των όποιων εσόδων έχουν απομείνει στις τσέπες του ελληνικού λαού και στους λογαριασμούς των δημόσιων οργανισμών του, προς όφελος των δανειστών. Μοναδικός μηχανισμός στα παγκόσμια χρονικά, που σκοπό έχει την είσπραξη των εσόδων του κράτους αλλά και του όποιου εισοδήματος των πολιτών, για να παραδίδονται απρόσκοπτα στον έλεγχο των Βρυξελλών και των ξένων δυναστών. Κράτος εν κράτει, καθοδηγούμενος πλήρως από τον ξένο παράγοντα, αποτελεί το μακρύ χέρι των δυνάμεων κατοχής της χώρας μας, επιβαλλόμενος αντισυνταγματικά χάρις στις μαριονέτες που κατοικοεδρεύουν εντός του κοινοβουλίου.

Η ύπαρξή της, συνιστά νομότυπη εγκληματική οργάνωση. Τόσο νομότυπη, όσο ήταν και οι «νόμιμες» αποφάσεις των κυβερνήσεων της ναζιστικής κατοχής, οι οποίες λαμβάνονταν με απευθείας εντολές από την Κομαντατούρ. Χρέος μας είναι να την ξηλώσουμε, καθίζοντας στο σκαμνί αυτούς που την επέβαλλαν στη χώρα μας και στον ελληνικό λαό.

Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό, είναι η συνειδητοποίηση της κατοχικής πραγματικότητας την οποία υφίσταται η Ελλάδα και η απόφαση, ως λαός με τις οργανωμένες δυνάμεις του, να την ανατρέψουμε. Απελευθερώνοντας τη χώρα από τις κατοχικές δεσμεύσεις που της επέβαλλαν. Ανάμεσα στις οποίες, η δράση εγκληματικών εταιρειών όπως η ΑΑΔΕ, έχουν κυρίαρχο και πρωτεύοντα ρόλο στην υποδούλωση του τόπου και την εξαθλίωση του λαού μας.

* Ο Γιώργος Φωτεινός είναι μέλος της Π.Γ. του ΕΠΑΜ.