Βρισκόμαστε στο 1915. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται στο ξεκίνημά του και η Αντάντ χρειάζεται την εμπειροπόλεμη Ελλάδα και νικήτρια των Βαλκανικών Πολέμων στο πλευρό της κι απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Του Στρατή Μαζίδη
Στην Ελλάδα επικρατεί διχογνωμία η οποία αργότερα θα εξελιχθεί σε εθνικό διχασμό. Το παλάτι επιθυμεί την ουδετερότητα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος την είσοδο στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Η Βρετανική Αυτοκρατορία προκειμένου να δελεάσει την Ελλάδα, της προσφέρει άμεσα την Κύπρο.
Η επίθεση της Βουλγαρίας στη Σερβία φέρνει στα τέλη του 1915 το Βρετανό πρέσβη στην Αθήνα, σερ Φράνσις Ελιοτ προ του πρωθυπουργού, Αλέξανδρου Ζαΐμη όπου μεταξύ άλλων σημαντικών παραχωρήσεων ανεξαρτήτως της έκβασης του πολέμου, συμπεριελαμβανόταν η άμεση παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα.
Στο βιβλίο «Η Ελλάδα και η Αντάτ» του Χρίστου. Α. Θεοδούλου, ο Ζαΐμης φέρεται να απάντησε:
«Τίποτε δεν της είναι πιο ευάρεστο από αυτή την προσφορά που, ανοίγοντας τις καλύτερες προοπτικές για τις εθνικές βλέψεις, γεμίζει ασφαλώς με χαρά τις καρδιές των Ελλήνων. Όμως, όσο δελεαστική κι αν είναι η εν λόγω προσφορά, δεν μπορεί να αλλάξει τη σοβαρότητα των καταστάσεων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, ούτε να καταστήσει αποτελεσματικότερη τη στρατιωτική βοήθεια που θα ήθελε να μπορούσε να προσφέρει στη Σερβία».
Η συνέχεια γνωστή. Η Ελλάδα μετά από έναν πρωτοφανή διχασμό θα μπει τελικά με βαθιά εσωτερικά τραύματα στον πόλεμο το 1917. Το 1918 και η λήξη του πολέμου θα τη βρει στη σωστή, τότε, πλευρά της ιστορίας. Πλην όμως καθυστερημένα.
Η ιστορική εξέλιξη των πραγμάτων και το ότι η Ελλάδα τελικά δεν παρέμεινε ουδέτερη, δε δικαιώνει την απόρριψη της βρετανικής πρότασης. Η πιθανή ένταξη της Κύπρου από το 1915 στα όρια της Ελλάδας πιθανότατα θα δημιουργούσε άλλα δεδομένα για τη συνέχεια τόσο του πολέμου όσο και της εκστρατείας στη Μικρά Ασία.
Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που προτάθηκε να παραχωρηθεί στην Ελλάδα ακέραια. Μερικές δεκαετίες αργότερα η Βρετανία με την ανοχή της Αθήνας θα βάλει στο παιχνίδι της Κύπρου την Τουρκία με τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου. Οι προειδοποιήσεις του Γιώργου Σεφέρη δεν εισακούστηκαν και η πόρτα άνοιξε για την Τουρκία για να κλείσει μερικά χρόνια αργότερα.
Η πραγματικά μεγάλη και τελευταία ευκαιρία για την Κύπρο να ενωθεί με την Ελλάδα χάθηκε το 1915.