Παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα για αρκετά νταλαβέρια χωρών της Ε.Ε. με την Τουρκία. Ένα παράδειγμα είναι η ναυπήγηση σε τουρκικό έδαφος από ολλανδικά ναυπηγεία σκαφών SAR για τη γείτονα με επιδότηση. Μια άλλη κίνηση είναι η διαφαινόμενη οριστικοποίηση της απόφασης της VW για επένδυση 1,3 δις ευρώ για τη δημιουργία νέας μονάδας παραγωγής έξω από τη Σμύρνη.
Του Στρατή Μαζίδη
Αυτά και άλλα πολλά είναι σημαντικά, όπως πχ η πώληση γερμανικών όπλων στην Τουρκία, όπου πρόσφατα είχαμε σχετική ερώτηση βουλευτή του Die Linke με την παρατήρηση πως τα όπλα αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε βάρος ενός κράτους μέλους της ΕΕ, την Κύπρο.
Αυτά φυσικά δεν τα αναδεικνύει κανείς από τον ελληνικό πολιτικό κόσμο, είτε γαλάζιο είτε ροζ, που συνήθως κολυμπά σε ρηχά νερά. Υπάρχει όμως κάτι ακόμη που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε. Η ναυπήγηση των υποβρυχίων κλάσης Piri Reis στα ναυπηγεία του Γκιολτσούκ. Πρόκειται για υποβρύχια τύπου 214, σαν αυτά της κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ που διαθέτει το ελληνικό πολεμικό ναυτικό.
Η μόνη αλλά βασική διαφορά είναι ότι εμείς ουσιαστικά εξελίξαμε τον τύπο, σηκώσαμε τα οικονομικά βάρη και δε βάλαμε ούτε μια δικλείδα ώστε η Γερμανία να μην μπορεί να τα πουλήσει ούτε ευθέως αλλά ούτε και πλαγίως (όπως έκανε με άλλα όπλα στο παρελθόν) στην Αγκυρα η οποία έχει σε εξέλιξη το πρόγραμμα ναυπήγησης συνολικά έξι υποβρυχίων Piri Reis.
Τα υποβρύχια αυτά με το αναερόβιο σύστημα πρόωσης που τους επιτρέπει να μένουν κάτω από την επιφάνεια αρκετό περισσότερο χρόνο, αποτελούν επί του παρόντος το μεγάλο κι ασύγκριτο πλεονέκτημα της χώρας μας, η οποία διαθέτει τέσσερα συν ένα (το αναβαθμισμένο ΩΚΕΑΝΟΣ).
Τα σκάφη αυτά με τις κατάλληλες τορπίλες μπορούν να εξαφανίσουν τον τουρκικό στόλο. Ωστόσο το ασύγκριτο αυτό αβαντάζ της χώρας μας έχει ημερομηνία λήξης. Μολονότι οι υπογραφές έπεσαν το 2009, διάφορα οικονομικής υφής θέματα καθυστέρησαν το πρόγραμμα κατά έξι χρόνια, με το 2015 να αποτελεί τη χρονική αφετηρία των ναυπηγήσεων.
Το πρώτο υποβρύχιο αναμένεται να παραδοθεί το 2021, ενώ το 2018 ξεκίνησε η ναυπήγηση του τρίτου.
Το ποιος είναι ο αντίπαλος της Τουρκίας και ο πρώτος θαλάσσιος στόχος, είναι μάλλον γνωστό. Το ποιοι είναι πραγματικοί σύμμαχοι της Ελλάδας, χρειάζεται αποσαφήνιση όπως και η ελληνική απάθεια όπως έχει εδραιωθεί μέσα από την αποφασιστική ψυχραιμία και τον κατευνασμό.