Εμείς από την αρχή είχαμε καταλάβει ότι το επιχείρημα "λύνω το Σκοπιανό για να αντιμετωπίσω την Τουρκία" είναι παραμύθι. Δεν το φάγαμε ποτέ. Κάποιοι μικρόνοες το έχαψαν. Άλλοι δήθεν πείστηκαν από αυτό εκ των υστέρων για να μπορέσουν να υπερασπιστούν τις αθλιότητες των κομμάτων τους.
Ας δούμε τώρα τους Σκοπιανούς. Έχεις λοιπόν τη διένεξη με την Ελλάδα. Έρχεται μια κυβέρνηση και σου τη λύνει. Σου τα δίνει όλα.
Κι εσύ, τι κάνεις την αμέσως επόμενη μέρα;
Τον Ιανουάριο στέλνεις τον Δημητρώφ στην Άγκυρα όπου ο Ερντογάν αποκαλεί τη χώρα Μακεδονία.
Τον Φεβρουάριο στέλνεις τον υπουργό παιδείας στα Κατεχόμενα.
Τον Απρίλιο υποδέχεσαι τον Τούρκο υπουργό άμυνας.
Τον Ιούνιο κάνεις δηλώσεις ότι η Τουρκία ήταν πάντα ο καλύτερος φίλος και σύμμαχος της χώρας σου.
Τον Ιούλιο στέλνεις βουλευτές σου στα Κατεχόμενα να γιορτάσουν την εισβολή στην Κύπρο.
Ένα δράμι φιλότιμο να είχες, δεν θα τα έκανες αυτά. Να μη ξεβρακώσεις τους Έλληνες τόσο γρήγορα. Κάπου θα έδειχνες και λίγο έλεος!
Έτσι δεν είναι;