Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι από χθες ο πρωθυπουργός της χώρας μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής. Όλο το προηγούμενο διάστημα σημειώναμε ότι το προβάδισμά του συνιστούσε περισσότερο ήττα του Αλέξη Τσίπρα παρά δική του νίκη και γκελ στην κοινωνία.
Του Στρατή Μαζίδη
Μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και το ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, διαφαινόταν ότι ο Μητσοτάκης μετά τις εκλογές θα είχε ένα ακόμη πλεονέκτημα. Ένα ΣΥΡΙΖΑ κάπου στο 25% και πιθανότατα μια διψήφια διαφορά. Ωστόσο αυτό ανετράπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μολονότι έχασε με περίπου 8 μονάδες διαφορά, κάτι που άλλοτε σε εκλογικές αναμετρήσεις σημαίνε παραιτήσεις και απαρχή εσωκομματικών εξελίξεων, φαντάζει κι αυτός νικητής των εκλογών.
Η ΝΔ δεν κατάφερε να γράψει 4 μπροστά ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ διέψευσε το exit poll που άφηνε περιθώρια πολύ βαριάς ήττας καταφέρνοντας να ξεπεράσει το 31%. Μετά από όλα όσα έγιναν αυτά τα 4 1/2, το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ αν θεαθεί μόνο του, συνιστά νίκη.
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει πχ 24% κι η διαφορά ήταν μεγαλύτερη, η κατάσταση στο κόμμα της αξιωματικής πλέον αντιπολίτευσης θα ήταν πολύ διαφορετική. Εσωστρέφεια, κριτική, αναζήτηση υπευθύνων για τη συντριβή. Ωστόσο έχοντας ξεπεράσει το 30% και κερδίζοντας 440.000 παραπάνω ψηφοφόρους από τις ευρωεκλογές, οι συνθήκες είναι διαφορετικές.
Στο ΣΥΡΙΖΑ πιθανότατα αισθάνονται πως ήδη ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για να επανέλθουν. Ήδη φάνηκε αυτή η αίσθηση τόσο στη δήλωση Τσίπρα το βράδυ της Κυριακής όσο και σε τοποθετήσεις πρώην υπουργών κατά τις τελετές παράδοσης-παραλαβής σχολιάζοντας στους διαδόχους τους ότι κι αυτοί θα έρθει η στιγμή που θα αποχωρήσουν.
Συνεπώς δεν υπάρχει νεκρός αντιπολιτευτικός χρόνος που θα έδινε στον Κυριάκο Μητσοτάκη τα περιθώρια να κινηθεί πιο άνετα. Τα πλαίσια είναι ασφυκτικά για τη νέα κυβέρνηση, της οποίας η προκάτοχος δεν σκοπεύει να χαρίσει ούτε μια ημέρα.
Η εξασφάλιση της αυτοδυναμίας και η διασφάλιση της προεδρικής εκλογής προσφέρουν θεωρητικά στον Μητσοτάκη έναν ορίζοντα τετραετίας μιας και ζούμε σε ιδιαίτερα ενδιαφέροντες καιρούς. Το ερώτημα για το νέο πρωθυπουργό είναι αν έχει τη δυνατότητα να γίνει αυτός ο έχων την πρωτοβουλία των κινήσεων, να δώσει το tempo και να προχωρήσει άμεσα σε κινήσεις που θα καταστήσουν τις συγκρίσεις με τον προκάτοχό του αναπόφευκτες και αδύνατες ταυτόχρονα.