CΝΑ |
Παρουσίαση Freepen.gr
Δύο ημέρες αργότερα, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επέπληξε το Γάλλο ομόλογό του για τις παρατηρήσεις αυτές.
"Είπα στον Mακρόν, δεν έχετε δικαίωμα να μιλήσετε για το Κυπριακό. Δεν έχετε καμία σχέση με την Κύπρο. Σχετικά με αυτό το θέμα, εγώ μιλώ, η Ελλάδα μιλάει, η Βρετανία μιλάει, η ΕΕ μιλάει, αλλά όχι εσύ», δήλωσε ο Ερντογάν στους δημοσιογράφους μετά τη σύνοδο κορυφής της Ομάδας των 20 στην Οσάκα.
Η Γαλλία, το κράτος με τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη και τη δεύτερη ισχυρότερη δύναμη του ΝΑΤΟ, έχει μια σταθερή ναυτική παρουσία στην ανατολική Μεσόγειο και έχει παρουσιάσει αυξανόμενο ενδιαφέρον για την Κύπρο.
Στη Λευκωσία τον Ιανουάριο, ο Mακρόν δήλωσε τη σημασία της Κύπρου ως λιμένα για τη ναυτική ομάδα που σχηματίστηκε γύρω από τον αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle (CDG). Η ομάδα κρούσης του CDG επισκέφθηκε το κυπριακό λιμάνι της Λεμεσού δύο μήνες αργότερα.
Κύπριοι διοικητές πραγματοποίησαν επίσκεψη στο CDG καθώς βρισκόταν στα ύδατα νότια της Κύπρου. Μια μέρα αργότερα, ο αρχηγός του γαλλικού ναυτικού, ο ναύαρχος Christophe Prazuck, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στη ναυτική βάση στο Μαρί, κοντά στη Λάρνακα.
Το Μάιο, οι στενότερες επαφές μεταξύ των δύο χωρών απέδωσαν καρπούς όταν οι υπουργοί Άμυνας της Κύπρου και της Γαλλίας υπέγραψαν δήλωση πρόθεσης για επέκταση της ναυτικής βάσης ώστε να μπορέσουν να φιλοξενήσουν μεγαλύτερα πολεμικά πλοία. Η συμφωνία στοχεύει επίσης στην ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Κύπρου και στην ανάπτυξη στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των ναυτικών των δύο χωρών.
Ο τουρκικός τύπος είδε αυτή τη συμφωνία ως μέρος του ενεργειακού αγώνα στην ανατολική Μεσόγειο. Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, υπάρχει ένα άρθρο στη συμφωνία που αναφέρει ότι «το γαλλικό ναυτικό θα προστατεύσει τη γαλλική πετρελαϊκή εταιρεία Total, η οποία δραστηριοποιείται σε ελληνικά μπλοκ, από οποιαδήποτε τουρκική παρέμβαση».
Η Total είναι η συνιδιοκτήτρια της άδειας εκμετάλλευσης, με τον εταίρο της Ιταλικής ΕΝΙ, για τις μονάδες που δηλώνονται στην ΑΟΖ της Κύπρου και κοντά στις ακτές του Λιβάνου και της Κρήτης. Το τουρκικό ναυτικό εμπόδισε δύο φορές ένα σκάφος εξερεύνησης της ΕΝΙ το Φεβρουάριο του 2018 να πλησιάσει στο Οικόπεδο 3 για έρευνες.
Παρά τις αμφισβητήσεις σχετικά με τα ενεργειακά δικαιώματα που προκάλεσαν μεγάλους τίτλους ειδήσεων τους τελευταίους μήνες, αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ως ο μόνος παράγοντας που οδηγεί την αυξανόμενη συμμετοχή της Γαλλίας σε μια περιοχή που είναι τόσο ασταθής όσο και εξαιρετικά σημαντική για τη γαλλική εξωτερική πολιτική, λένε οι ειδικοί.
Η Mona Sukkarieh, σύμβουλος πολιτικού κινδύνου και συνιδρύτρια του think-tank της Στρατηγικής Προοπτικής της Μέσης Ανατολής (Middle East Strategic Perspectives), πιστεύει ότι η παρουσία της Γαλλίας στην ανατολική Μεσόγειο δεν πρέπει να εξεταστεί μόνο από ενεργειακή σκοπιά.
"Η περιοχή έχει προσελκύσει νέα προσοχή τα τελευταία χρόνια, με τις συγκρούσεις στη Συρία, τη Λιβύη, τη συνεχιζόμενη ανησυχία για τη σταθερότητα σε χώρες όπως η Αίγυπτος και ο Λίβανος, αυξανόμενοι κίνδυνοι ασφαλείας, παράνομη μετανάστευση, εκτός από τα πολλά υποσχόμενα ενεργειακά".
"Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν οδηγήσει σε έναν αγώνα επιρροής στην περιοχή, που οδηγείται κυρίως από γεωπολιτικά συμφέροντα και όχι από εμπορικές φιλοδοξίες. Αυτό εξηγεί γιατί οι Γάλλοι διατηρούν μια σχεδόν μόνιμη ναυτική παρουσία και δραστηριότητα στην ανατολική Μεσόγειο", ανέφερε.
Ο Vincent Tourret, ειδικός ασφαλείας στο Ίδρυμα Στρατηγικής Έρευνας, επεσήμανε ότι η Γαλλία είχε πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ανατολική Μεσόγειο, λόγω της αποικιοκρατίας και των ανησυχιών της για την ασφάλεια.
"Η Γαλλία πάντα έδινε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό που ονομάζουμε Λεβαντίνη λόγω των μεγάλων γαλλικών κοινοτήτων εκεί, της πολιτιστικής και οικονομικής διείσδυσης στις περιοχές αυτές και της αντιλαμβανόμενης απειλής από αυτές τις περιοχές από την άποψη της τρομοκρατίας", ανέφερε.
Αυτά τα συμφέροντα οδήγησαν τη Γαλλία να αναπτύξει δυνάμεις είτε για να αποτρέψει την επιθετικότητα είτε για να χρησιμοποιηθεί για ανθρωπιστικές αποστολές όπως η εκκένωση αμάχων από ζώνες πολέμου, είπε.
Ο οκταετής Συριακός πόλεμος είναι ένας λόγος για τη γαλλική στρατιωτική παρουσία, καθώς τα γαλλικά πολεμικά πλοία περιπολούν τις ακτές της Συρίας από την έναρξη της σύγκρουσης το 2011.
Τον Απρίλιο του 2018, η Γαλλία ξεκίνησε μια επιχείρηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία για να βομβαρδίσει συριακές εγκαταστάσεις.
«Ένα άλλο θέμα ασφάλειας από τα τελευταία χρόνια είναι η πιθανή εξάπλωση του εμφυλίου πολέμου στη Συρία. Πρώτον, ανάγκασε τη Γαλλία να παρέμβει για να υποστηρίξει το διεθνές δίκαιο. Η Γαλλία διεξήγαγε την επιχείρηση για να αντιδράσει εναντίον της χρήσης χημικού αερίου από το καθεστώς της Συρίας», δήλωσε ο Tourret.
"Δεύτερον, λόγω των συνεπειών του, μια ενισχυμένη Χεζμπολάχ, ο πολλαπλασιασμός των πολιτοφυλακών των Σιιτών γενικά και η συνεχιζόμενη παρουσία του ISIS και η επιστροφή των γάλλων τζιχαντιστών, θέτουν πραγματικό και μακροπρόθεσμο κίνδυνο στην περιοχή και άμεσα στο εθνικό μας έδαφος" είπε.
Σύμφωνα με τον Tourret, σε αυτές τις συνθήκες, η Κύπρος είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα βάση για τη Γαλλία να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο.
Επιπλέον, η Γαλλία έχει συνάψει αμυντική συνεργασία με την Κύπρο από το 2007 και την ανανέωσε το 2017 για μια ακόμη δεκαετία.
"Η Γαλλία θεωρεί την Κύπρο ως αξιόπιστη και στρατηγική θέση εκκίνησης σε μια περιοχή με αυξημένα γεωπολιτικά συμφέροντα στην οποία επιθυμεί να διατηρήσει την επιρροή της και όπου άλλες, πιο παραδοσιακές στάσεις στα σημεία μπορεί να απειλούνται στο μέλλον", δήλωσε ο Sukkarieh.
"Η Κύπρος βλέπει τη Γαλλία ως αξιόπιστο σύμμαχο της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά το Brexit και τις αβεβαιότητες σχετικά με το πού βρίσκεται η Βρετανία εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων με την Τουρκία", ανέφερε.
Η γαλλική στρατιωτική παρουσία δεν είναι μόνο στα πλαίσια του αγώνα για ενεργειακούς πόρους, αλλά για το Παρίσι και τη Λευκωσία είναι μια κερδοφόρα συνεργασία: το γαλλικό ναυτικό παρέχει μια ευρωπαϊκή ασπίδα για την Κύπρο ενάντια στην τουρκική επίθεση, η οποία με τη σειρά της επιτρέπει στη Γαλλία να διατηρήσει τη θέση της στο ανατολικό μεσογειακό σύστημα ασφαλείας.