Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει ανοίξει ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι σε αρκετά μέτωπα. Συρία, βόρειο Ιράκ, Κύπρος, Ανατολική Μεσόγειος, Λιβύη. Ανοίγει βεντάλια διεκδικήσεων στο καθένα και είναι πρόθυμος να τα παζαρέψει όλα, αρκεί το τέλος να τον βρει νικητή.
Του Στρατή Μαζίδη
Με τους S-400 δημιούργησε ένα ζήτημα από το πουθενά για να το βάλει κι αυτό πάνω στο τραπέζι του πάρε-δώσε. Βέβαια τους πυραύλους τους απέκτησε δίχως ακόμη να έχει ξεκαθαρίσει 100% που θα εγκατασταθούν. Στα σύνορα με τη Συρία; Στην Αγκυρα για προστατευθεί πρώτα από όλα ο ίδιος ενθυμούμενος το 2016;
Ομοίως υποδαύλισε τον πόλεμο στη Συρία. Βέβαια δεν του βγήκε όπως θα ήθελε. Οι μισθοφόροι της έχουν μαζευτεί και περικυκλωθεί στο νοτιοανατολικό της υπογάστριο, ενώ η πιθανότητα μιας δεύτερης κουρδικής οντότητας βρίσκεται στον ορίζοντα. Ωστόσο, ενώ κι εδώ τα θαλάσσωσε, έχει ήδη κάνει δύο εισβολές σε Αλ Μπαμπ και Αφρίν ώστε να μπορεί να τις διαπραγματευθεί κι αυτές.
Στο ίδιο τέμπο αγόρασε δύο πανάκριβα πλοία γεωτρύπανα με υψηλότατο λειτουργικό κόστος τα οποία έστειλε μέσα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας ώστε να έχει κι εδώ θέματα προς συζήτηση.
Ναυπηγεί ένα μεγάλο στόλο εγχώριας κατασκευής και δημιουργεί ισχυρή βιομηχανία για να καταστεί ανεξάρτητη στρατιωτική δύναμη σε κάποια χρόνια ώστε ακριβώς να ενισχύσει τη διαπραγματευτική του θέση.
Μέχρι και σε συλλήψεις ανθρώπων προχωρά το τουρκικό κράτος για να τους διαπραγματεύεται κι αυτούς. Να ζητά για να πάρει ή να δίνει ώστε να φαίνεται καλός.
Δημιούργησε το μεταναστευτικό για να μπορεί να ανοιγοκλείνει την κάνουλα ανάλογα με τους παράδες που θα λάβει.
Ο Ερντογάν μου θυμίζει έναν τύπο κάποια φορά στην Κωνσταντινούπολη που με πλησίασε κρατώντας ένα ψωμί, ένα αυγό και τυρί γυρεύοντας να μου φτιάξει και πουλήσει επί τόπου ένα σάντουιτς.
Επίσης γνωρίζει πολύ καλά ότι κάθεται σε μια μεγάλης σημασίας στρατηγική περιοχή. Έχει αντιληφθεί πως κανείς δε θέλει να τον χάσει και δοκιμάζει τα όρια όλων εμφανιζόμενος ως άτακτος.
Επί του παρόντος δε μετρά κέρδη. Μπορεί να έχει ανοίξει μέτωπα και σε ορισμένα να βρίσκεται σε θέση ισχύος, όμως κάτι μόνιμο κι οριστικό δεν έχει προκύψει. Υπάρχει περίπτωση να κερδίσει, υπάρχει περίπτωση να χάσει (θα ήταν η επικρατέστερη αν ο Ελληνισμός δεν είχε εγκαταλείψει την άμυνά του), υπάρχει και περίπτωση να...βγει εκτός παιχνίδιου.