 |
| Engin_Akyurt / pixabay |
Το αποτέλεσμα των πρόσφατων ευρωεκλογών φαίνεται ότι προβλημάτισε αρκετά τα κομματικά επιτελεία και ακολούθως δημοσιογράφους που μπορούν να καταταγούν σε κάποιο ιδεολογικό στρατόπεδο.
Του Στρατή Μαζίδη
Ο νέος δικομματισμός συγκέντρωσε μετά βίας κάτι λιγότερο από 57%. Στον αντίποδα μικρά κόμματα αλλά και σχηματισμοί κάτω από το 3% συγκεντρώνουν αθροιστικά ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό. Αυτό όμως δημιουργεί προβλήματα στις στρατηγικές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει ότι αρχίζουν να εμφανίζονται κόμματα στα αριστέρα που μπορούν να του κάνουν τη ζημιά κόβοντάς του ποσοστό σε πρώτη φάση, διότι σε δεύτερη σε μια πιθανή εκλογή στη Βουλή, η πίεση που θα δεχθεί θα είναι αφόρητη. Ήδη ο Βαρουφάκης χαρακτηρίζει ως χαμένη την ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ.
Η Νέα Δημοκρατία έχει αναδείξει σε μείζον θέμα το αν στις 7 Ιουλίου θα αποσπάσει τέτοιο ποσοστό ώστε να κερδίσει την αυτοδυναμία, και, σε μια τέτοια περίπτωση, πόσο άνετη θα είναι αυτή.
Συνεπώς στο Μοσχάτο βλέπουν μεν ικανοποίηση τη συμπίεση της Χρυσής Αυγής αλλά προβληματίζονται από τους αρκετούς δεξιούς σχηματισμούς που αθροιστικά έπιασαν ένα Α ποσοστό και φυσικά την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, εναντίον της οποίας ασκείται αφόρητη πίεση ώστε να μην περάσει τον πήχυ του 3%.
Αντίστοιχα προβληματίζονται στην Κουμουνδούρου με το ΜέΡΑ25 και την Πλεύση Ελευθερίας. Αν ο Βαρουφάκης, που βρίσκεται πιο κοντά, μπει στη Βουλή, ας μην αποκλείσουμε ένα διαρκές ροκάνισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θα πολλαπλασιαστεί, αν επιτύχει κάτι αντίστοιχο και η κ. Κωνσταντοπούλου, μολονότι δεν καταγράφεται μια τέτοια προοπτική. Ωστόσο μια επίδοση όπως στις Ευρωεκλογές, και αν μάλιστα αυξηθεί, θα χαρίσει αέρα στα πανιά της Πλεύσης Ελευθερίας αφού μπορεί να εξασφαλίσει κρατική επιχορήγηση και συνεπώς να οργανωθεί καλύτερα.
Σε χθεσινή πολιτική εκπομπή δεν μπόρεσα να μη σημειώσω το πως αντιμετωπίστηκαν πολιτικοί αρχηγοί κατά τις παρεμβάσεις τους από κάποιους ιδεολογικά τοποθετημένους πανελίστες δημοσιογράφους σε σημείο που ορισμένες φορές ήταν εκνευριστικό.
Η είσοδος, γενικά, των μικρών κομμάτων (δεν αναφέρομαι στα συγκεκριμένα τρία) στη Βουλή δεν είναι κάτι κακό. Μάλλον αποτελεί δείγμα της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης. Το ζητούμενο είναι αυτό να συμβαίνει με τα κατάλληλα πρόσωπα ώστε να μείνουν πιστά και να σέβονται τους εκλογείς τους.