 |
| dimitrisvetsikas1969 / pixabay |
«Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους σημαντικότερους τραπεζίτες που με είχε καλέσει στη βίλα του στην Αθήνα. Είχε τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια λίστα από τα πιο φίνα κρασιά και φαγητά διαφορά γαρνιρισμένα. Η αντίθεση ανάμεσα σε αυτό το γεύμα και τα παιδιά που πεθαίνουν από την πεινά στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή» έτσι περιέγραφε ο αρχηγός της Αμερικανικής αποστολής Πόρτερ το 1947, το γεύμα που του παρέθεσαν καλοντυμένοι και καλοχτενισμενοι άνθρωποι την ίδια χρονιά.
Ένα περίεργο πράγμα όμως... Τον απασχολούσαν τα παιδιά που πέθαιναν από την πείνα και όχι αυτοί που έβγαλαν λεφτά στην Κατοχή ή δεν έχασαν τίποτα, και αρνούνταν να πληρώσουν την έκτακτη εισφορά που προσπάθησε να επιβάλλει ο Βαρβαρέσος!
Έκτακτη εισφορά που για τους ίδιους θα ήταν ένας υπηρέτης λιγότερο αλλά για τα πεινασμένα παιδιά της Αθήνας θα ήταν ζωή. Οι μαυραγορίτες μετά την κατοχή ήταν καλοντυμένοι. Τα θύματά τους πιθανόν και να ζητιάνευαν. Βλέποντας το απίστευτα χαμηλό επίπεδο όσων θεωρούν ότι τα ρούχα κάνουν κάποιον καλό πολίτικο μάλλον δεν ευθύνεται μόνο ο εμφύλιος για το ότι γλίτωσαν.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού