Νίκος Ταμουρίδης
Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτά είναι δανεικά που θα πληρώσουμε με τόκο με τη λήξη του ομολόγου, αποτελεί πραγματική επιτυχία, καθόσον δημιουργείται μια νέα κατάσταση κατά την οποία η χώρα μας μπορεί να ελιχθεί λίγο περισσότερο οικονομικά.
Ότι και να πετύχει όμως μια κυβέρνηση οικονομικά ή πολιτικά, αυτό που εγγυάται την εκμετάλλευση της επιτυχίας αυτής είναι η ασφάλεια της χώρας και ιδιαίτερα η εξωτερική της ασφάλεια.
Να λοιπόν η ευκαιρία για μια κυβέρνηση, που φαίνεται να εμπνέει εμπιστοσύνη στις διεθνείς αγορές, να ενισχύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις, που αποτελούν αυτή την εποχή τον μοναδικό εγγυητή της εξωτερικής μας ασφάλειας. Είτε με αυτό είτε με άλλο καινούριο ή με εγχώριο ομόλογο, το οποίο ο λαός θα επικροτήσει με τον πατριωτισμό που τον διακρίνει στις δύσκολες στιγμές του Έθνους.
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια ζει κάτω από μια συνεχή και σταδιακά αυξανόμενη απειλή από την Τουρκία και κινδυνεύει να περιέλθει σε σημειακή κρίση, η οποία δύναται να επιφέρει έστω και ολιγόχρονη σύγκρουση, με διαστάσεις πιθανής εθνικής τραγωδίας!
Η Τουρκία εξοπλίζεται καθημερινά, κυρίως με οπλικά συστήματα εγχώριας παραγωγής, αποσπώμενη σταδιακά από την εξάρτησή της από τους ξένους προμηθευτές. Η διαφαινόμενη δε αγορά των S-400 και ο φρενήρης εξοπλισμός της κινδυνεύει να αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων εις βάρος μας σε τέτοια αναλογία που θα μας ακινητοποιήσει και θα επιβάλλει την θέλησή της χωρίς δυνατότητες αντίδρασης.
Χωρίς την απαραίτητη έστω αποτρεπτική ισχύ δεν θα μπορέσουμε ούτε τα πετρέλαια ούτε το φυσικό αέριο, ούτε και τα νησιά μας να υπερασπιστούμε. Ο κάθε μορφής πλούτος και ιδίως αυτός που είναι εκτεθειμένος στην ανοιχτή θάλασσα απαιτεί ισχυρές και αξιόπιστες δυνατότητες προστασίας.
Ήδη η Τουρκία ενεργεί ως «χωροφύλαξ» της περιοχής και έχει επέμβει δυναμικά στην Κυπριακή ΑΟΖ. Τι θα γίνει αν ξαφνικά, όπως άλλωστε αφήνει να εννοηθεί, οδεύσει και «εγκατασταθεί» σε τμήμα της Ελληνικής ΑΟΖ το οποίο αμφισβητεί διεθνώς;
Η μακροχρόνια πολιτική του λεγόμενου κατευνασμού, δηλαδή της εκλεπτυσμένης υποχωρητικότητας, δεν «έπιασε» με την γείτονα χώρα. Πως εξάλλου είναι δυνατόν να πείσεις ένα λύκο, που από την φύση του θέλει αίμα, να γίνει χορτοφάγος;!
Η Ελλάδα επομένως επιβάλλεται επιτέλους να λάβει τις αποφάσεις της. Να γίνει πιο δυναμική απέναντι στην Τουρκία. Ο λύκος καταλαβαίνει μόνο από τα τσομπανόσκυλα και το ντουφέκι του τσομπάνου! Ο πόλεμος, παρότι απευκταίος και ολετήρ, δεν πρέπει να είναι ταμπού, γιατί έτσι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε συνεχή υποχωρητικότητα και τελικά σε εθνική τραγωδία. Και τον πόλεμο διεξάγουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες γι αυτόν ακριβώς τον λόγο υφίστανται.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, για να μπορέσουν με την πολεμική τους ικανότητα να επιβάλλουν την ειρήνη, χρειάζονται άμεση ενίσχυση και στους δύο βασικούς τομείς τους, το ανθρώπινο δυναμικό και τα οπλικά συστήματα! Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια δεν βρίσκονται στην κατάσταση που επιβάλλουν οι επικρατούσες στην ευρύτερη περιοχή συνθήκες, με τις συνεχείς μειώσεις του προϋπολογισμού, το πάγωμα των προμηθειών οπλικών συστημάτων, την μειωμένη θητεία σε συνδυασμό με τις συνεχώς μειούμενες σειρές οπλιτών θητείας, λόγω του δημογραφικού προβλήματος, και την απαράδεκτη απαγόρευση από τους «θεσμούς» (και δουλική αποδοχή από τους κυβερνώντες) της πρόσληψης επαγγελματιών οπλιτών.
Πραγματικά είναι άξιον απορίας! Μήπως υποσχέθηκε κανείς «μεγάλος» ότι θα εγγυηθεί τα σύνορά μας και ησυχάσαμε; Εάν κάποιοι πιστεύουν κάτι τέτοιο πλανώνται πλάνην οικτράν! Είναι διαχρονικά ιστορικά αποδεδειγμένο ότι τα σύνορα της Ελλάδας τα φυλάνε μόνο Έλληνες, ούτε Ρώσοι, ούτε Αμερικάνοι, ούτε Γερμανοί, ούτε Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι!
Οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να ενισχυθούν εξοπλιστικά τώρα! Και να αυξηθούν με άμεση στρατολόγηση των δεκάδων χιλιάδων ανυπότακτων και αύξηση της θητείας! Γιατί αύριο θα είναι αργά. Αποκλειστικός μας στόχος η Εθνική μας ασφάλεια!
Επιβάλλεται να είμαστε ισχυροί στρατιωτικά. Μόνο έτσι θα μπορούν οι κυβερνήσεις μας και σωστή εξωτερική πολιτική να ακολουθήσουν και την οικονομική πολιτική τους να υποστηρίξουν.
Εξάλλου, κατά τον μέγα Θουκυδίδη, στην ιστορία αυτού του πλανήτη «οι ισχυροί πράττουν ότι τους επιτρέπει η δύναμή τους, ενώ οι αδύναμοι υποχωρούν όσο τους επιβάλλει η αδυναμία τους»!