 |
| WikiImages / pixabay |
Η επιτυχία των «στρατιωτικών κινήσεων» της Μόσχας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής έγκειται στο γεγονός ότι κερδίζει την μάχη των πυραύλων σε διεθνές οικονομικό επίπεδο και οι στρατιωτικές της τεχνολογίες κερδίζουν έδαφος στις διεθνείς αγορές ακόμα και σε χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Από την άλλη όμως οι κινήσεις της Ρωσίας δείχνουν ότι είναι ένας σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ που αμφισβητεί ότι μπορούν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια ενός συμμάχου τους και η Αμερική χάνει παραδοσιακούς εταίρους της στην περιοχή.
Πάνος Ιγνατίου
Μόσχα
Η παράδοση των τελευταίων ημερών των πυραύλων S-400 στην Τουρκία ήταν μια ιστορική στιγμή για τους «στρατιωτικούς εξοπλισμούς» της Μόσχας στη Μέση Ανατολή και αποτελεί μια σοβαρή πρόκληση για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού σε οποιαδήποτε χώρα δεν είναι καθόλου νέα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο η Ρωσία στέκεται απέναντι στις ΗΠΑ με ένα σύμμαχο της στο ΝΑΤΟ είναι προκλητικός. Η Μόσχα ενδιαφέρεται να διατηρήσει την εξισορρόπηση εξουσίας και για αυτό πολλές φορές πωλεί όπλα σε αντίπαλα κράτη (π.χ. Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν, Κίνα και Ινδία, Κίνα και Βιετνάμ) προκειμένου να προωθήσουν πολιτικές λύσεις στις διαμάχες τους αλλά και να διατηρήσει ένα σύγχρονο Μακιαβελικό παιχνίδι στο οποίο και η δική της πολιτική και διπλωματία θα έχει δυο Win – Win νίκες στο στίβο του ανταγωνισμού , ενώ η Ουάσινγκτον θέλει να αναστατώσει την ισορροπία αυτή υπέρ του προτιμώμενου περιφερειακού εταίρου της, προκειμένου να αυξηθούν οι πιθανότητες να προσφύγει ο στρατός της στη βία ή να εκβιάσει την επίλυση των σχετικών διαφορών (π.χ. πώλησης προηγμένων μονάδων του ναυτικού προς την Ινδία για χρήση ενάντια στην Κίνα στον Ινδικό Ωκεανό).
Στη Μέση Ανατολή, η πώληση των S-400 από τη Ρωσία στην Τουρκία θα επιτρέψει στην «χώρα μέλος του ΝΑΤΟ» να υπερασπιστεί τον εαυτό της από τα αμερικανικά συμφέροντα στον τομέα της ενέργειας που διαθέτει η Κύπρος και η Ελλάδα σε περίπτωση που η Άγκυρα πάει ποτέ σε πόλεμο μαζί τους για τα υπεράκτια ενεργειακά αποθέματα. Η Ρωσία δηλαδή φέρνει σε απευθείας σύγκρουση την Τουρκία την Ελλάδα την Κύπρο και τις ΗΠΑ στην περιοχή στην Ανατολική Μεσόγειο ή και τα νησιά του Αιγαίου, αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι οι S-400 είναι παράγοντες αλλαγής παιχνιδιών με περισσότερους από ένα τρόπους, διότι η Τουρκία έστω και ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και υποδοχής των πυραύλων φυσικά θα ξεκινήσει μια στενή στρατιωτική συνεργασία με τη Μόσχα για λόγους μακροχρόνιας συντήρησης και προμήθειας, επιτρέποντας έτσι στη Ρωσία να πραγματοποιήσει σημαντικές στρατηγικές επιδρομές επεκτείνοντας την πολυπολική επιρροή της στις «βαθιές πτυχές» της περιοχής με υψηλής ποιότητας ραντάρ.
Ο κ. Leonid Slutsky, πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Ρωσικής Κρατικής Δούμας δήλωσε στην RT, ότι «η Τουρκία είναι πρόδρομος αυτής της συνεργασίας. Η περιοχή θα έχει σίγουρα S-400 και άλλα πιο προηγμένα αμυντικά συστήματα από τη Ρωσία», υποδεικνύοντας ότι περισσότερες πωλήσεις θα ακολουθήσουν αλλού. Στους Έλληνες η Μόσχα μπορεί να προτάσσει την δικαιολογία ότι από τη Μέση Ανατολή τη Συρία και την Τουρκία έχει στόχο να σταματήσει και να ανακόψει τους Ισλαμιστές τρομοκράτες και να μην προωθηθούν στον Καύκασο με στόχο την αποσταθεροποίηση ολόκληρης της περιοχής. Αυτό είναι μια εκδοχή. Στόχος όμως είναι ο έλεγχος της Μέσης Ανατολής και ο Β Πούτιν θα συνεργαστεί και με τον διάβολο για να επιτύχει τους σκοπούς του. Μπορεί να προτάσσει την εκδοχή ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιδιώξει να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα της Ελλάδας με την Τουρκία. Όμως και πάλιν θα κτυπά μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Η Σαουδική Αραβία, αλλάζει ταχέως τον γεωστρατηγικό της αναπροσανατολισμό τα τελευταία χρόνια από την άνοδο του Πρίγκιπα Μωχάμεντ Μπιν Σαλμάν (MBS), με το Βασίλειο της Ουαχάμπι να εκφράζει σοβαρό ενδιαφέρον και για την αγορά των S-400. Οι εκθέσεις κυκλοφόρησαν τον περασμένο μήνα και αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος Πούτιν θα επισκεφθεί τη χώρα τον Οκτώβριο, οπότε και τα δύο μέρη θα μπορούσαν να υπογράψουν επίσημη συμφωνία για τους 400. Η Ρωσία εργάζεται εντατικά για τη δημιουργία με τη Σαουδική Αραβία ενός σώματος εκτός ΟΠΕΚ για τον καθορισμό των τιμών πετρελαίου διεθνώς. Οι σύμμαχοι του Ριάντ από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κουβέιτ ανέφεραν επίσης ότι θα ήθελαν να αγοράσουν και ρωσικά όπλα, ενώ η Αίγυπτος θα αγοράσει αεροπλάνα Su-35 ύψους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να προστατεύσει κατά πάσα πιθανότητα τις υπεράκτιες αποθέσεις ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις συμφωνίες και το κίνητρο της Μόσχας να διατηρήσει τις περιφερειακές ισορροπίες εξουσίας, αρχίζει να εμφανίζεται μια συγκεκριμένη στρατηγική εικόνα.
Οι πωλήσεις S-400 της Ρωσίας στην Τουρκία έχουν σχεδιαστεί για να την βοηθήσουν να αμυνθεί εναντίον του αμερικανικού «εταίρου» της, αφού η Ουάσιγκτον άρχισε να συγκεντρώνει τη δική της εκδοχή της «στρατιωτικής διπλωματίας» στην Κύπρο και την Ελλάδα μετά την «αποτυχημένη αμερικανική πραξικοπηματική προσπάθεια κατά του προέδρου Ερντογάν» το καλοκαίρι 2016. Ομοίως, η πώληση των Su-35 στην Αίγυπτο έχει σχεδιαστεί για να δώσει στο Κάιρο ένα επιθετικό πλεονέκτημα για την υπεράσπιση των υπεράκτιων αποθεμάτων ενέργειας στην περιοχή, αν και αυτό εξισορροπείται από τα S-400 της Τουρκίας. Όσο για τον Κόλπο, το Ιράν θεωρείται παγκοσμίως ότι διαθέτει ένα τεράστιο απόθεμα πυραύλων που σκοπεύει να εξαπολύσει κατά του Δυτικού Συνασπισμού σε περίπτωση εχθροπραξιών, επομένως είναι λογικό για τη Ρωσία να ωθήσει τη Σαουδική Αραβία και τις αμυντικές δυνατότητες των συμμάχων της να αποκαταστήσουν την ισορροπία που θα μπορούσαν να τοποθετήσουν τη Μόσχα ως μεσολαβητή των διαφορών τους και επομένως να εδραιώσουν την περιφερειακή επιρροή της.
Τίποτα από αυτά δεν θα ήταν εφικτό αν δεν ήταν η αποφασιστική αντιτρομοκρατική παρέμβαση της Ρωσίας στη Συρία που άλλαξε την πορεία της ιστορίας της Μέσης Ανατολής, την οποία η Μόσχα εκμεταλλεύτηκε για να προωθήσει την μεγάλη στρατηγική της στον 21ο αιώνα για να γίνει «η υπέρτατη εξισορροπητική –Ευρασία» και να αποδείξει ότι είναι περισσότερο από ικανή να διαμορφώνει γεγονότα σε αυτό τον τρι-ηπειρωτικό χώρο περιστροφής. Ο αμερικανικός «άξονας για την Ασία» - PIVOT -και η σχετική παραμέληση της περιοχής κατά τη διάρκεια των χρόνων της προεδρίας του Ομπάμα δημιούργησε τη ζήτηση για έναν νέο έξω -εδαφικό ηγεμόνα να εισέλθει στην Μέση Ανατολή και να αποκαταστήσει την ισορροπία εξουσίας που αναστατώθηκε από την ταχεία άνοδο και την όξυνση με το Ιράν. Λόγω της εξαιρετικά θετικής υποδοχής που η Ρωσία είχε από τότε αποφασίσει να εκπληρώσει αυτόν τον ρόλο και ο έξω εδαφικός ηγεμόνας θέλει να είναι η Ρωσία.
Οι Γεωπολιτικές κινήσεις του Β Πούτιν στην σκακιέρα εφαρμόστηκαν διεξοδικά έτσι ώστε να εκμεταλλευτεί πλήρως τις ελλείψεις των ΗΠΑ με ελάχιστες επενδύσεις αλλά μέγιστες στρατηγικές αποδόσεις. Η «στρατιωτική διπλωματία» της Ρωσίας είναι ένας τρόπος για να αντικατασταθεί η εξασθενημένη μονοπολική επιρροή της Αμερικής με την αυξανόμενη πολύ- πολική μάζα της Μόσχας, φροντίζοντας όμως προσεκτικά να διατηρείται πάντα η ισορροπία εξουσίας, ώστε να ενισχυθεί η ελκυστικότητα των πολιτικών λύσεων που μεσολαβούν από τη Ρωσία σε περιφερειακές διαφορές. Η ειρωνεία όλων είναι ότι οι αμερικανοί στρατιωτικοί και διαμορφωτές στρατηγικής πέρασαν δεκαετίες προσπαθώντας να δημιουργήσουν αυτό που ορισμένοι αποκαλούσαν τη λεγόμενη «Νέα Μέση Ανατολή», αλλά η πραγματική μορφή που παίρνει τελικά είναι πολύ διαφορετική από ό, τι θέλησε και φανερώνει η Ουάσινγκτον ως ισχυρότερο επηρεασμένο από το όραμα της Μόσχας, αν και υπάρχει μια κοινή αλληλοεπικάλυψη μεταξύ των δύο Μεγάλων Δυνάμεων όταν πρόκειται για την ασφάλειας του Ισραήλ.