Στις αρχές του 2013, ο Συριακός Πόλεμος έδειχνε να λαμβάνει αρνητική τροπή για τον Συριακό Αραβικό Στρατό (SAA), καθώς μια επίθεση των τρομοκρατών στο Χαλέπι απέκλεισε την πόλη από όλες τις κυβερνητικές γραμμές εφοδιασμού και η στρατηγική περιοχή της Ανατολικής Γκούτα είχε πέσει στα χέρια της Jaysh Al-Islam και του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA).
Παρουσίαση Freepen.gr
Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, η κυβέρνηση είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος των βόρειων συνόρων της Συρίας με την Τουρκία και τα δυτικά σύνορα με το Λίβανο. Αυτό αργότερα θα αποδειχθεί σημαντικό θέμα για τους στρατιωτικούς, καθώς οι ξένοι μαχητές έρχονταν στη χώρα από αυτές τις περιοχές.
Η είσοδος της Χεζμπολάχ και του Ιράν
Η άνοιξη του 2013 θα αποδειχθεί μια σημαντική περίοδος στο Συριακό Πόλεμο. Τόσο η Χεζμπολάχ όσο και το Ιράν θα μπουν στη σύγκρουση με την πλευρά της κυβέρνησης και θα βοηθήσουν τον συριακό στρατό να ανακτήσει την πρωτοβουλία στη Χομς, το Χαλέπι και τη Δαμασκό.
Η ανάπτυξη της Χεζμπολάχ στη Συρία βοήθησε την κυβέρνηση να ανακτήσει τα σύνορα του Λιβάνου, καταλαμβάνοντας τη στρατηγική διέλευση στο Al-Qusayr, ακολουθούμενη από τον Tal Kalakh και την πλειοψηφία των ορεινών περιοχών του Qalamoun.
Η Χεζμπολάχ προσέφερε επίσης ενισχύσεις σε πολλές περιοχές σε όλη τη χώρα, προκειμένου να συμβάλει στη σταθεροποίηση αυτών των μέτωπων.
Ενώ η είσοδος της Χεζμπολάχ στη συριακή διαμάχη αντιμετωπίζεται συχνά ως η πρώτη φορά που ξένοι μαχητές είχαν εισέλθει στον πόλεμο, αυτό είναι πράγματι ψευδές. Τρομοκράτες από πολλές χώρες του κόσμου είχαν ήδη εισέλθει στη Συρία και πολεμούσαν μαζί με τις δυνάμεις των ισλαμιστών.
Πολλοί από αυτούς τους ξένους μαχητές θα ενταχθούν αργότερα σε τζιχαντιστικές ομάδες όπως η Jabhat Al-Nusra και το Ισλαμικό Κράτος (ISIS / ISIL / IS / Daesh).
Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Χεζμπολάχ, το Ιράν θα διαδραματίσει βασικό ρόλο πίσω από τα παρασκήνια το 2013, προσφέροντας στους τρατιωτικούς συμβούλους τους να βοηθήσουν τη Δαμασκό να καταρτίσει ένα νέο σχέδιο μάχης.
Το σχέδιο θα επικεντρωθεί σε μια στρατηγική τεσσάρων γωνιών που θα έβλεπε τον Συριακό στρατό να διατηρεί παρουσία σε τέσσερις γωνιές της χώρας, δίνοντας στην κυβέρνηση πεδίο επιρροής παρά την απουσία οδών εφοδιασμού.
Η Στρατηγική των Τεσσάρων Γωνιών
Από το 2013 έως το 2017, η κυβέρνηση της Συρίας διατηρούσε την παρουσία της σε διάφορες περιοχές της χώρας. Δεδομένου ότι ήταν δύσκολο να διατηρηθεί ο έλεγχος των τεράστιων ερημικών και ορεινών περιοχών, η στρατηγική επρόκειτο να επικεντρωθεί στις μεγάλες πόλεις και να διασπείρει τους ισλαμιστές, ώστε ο στρατός να μπορέσει να ανακτήσει κρίσιμες περιοχές γύρω από την πρωτεύουσα.
Μπορεί να φαίνεται λίγο ανορθόδοξο, αλλά η στρατηγική τελικά βοήθησε τους Σύριους στρατιωτικούς να διατηρήσουν παρουσία στην ανατολική Συρία, όπου οι Η.Π.Α. και οι σύμμαχοί τους προσπάθησαν να επεκταθούν κατά τη διάρκεια του πολέμου με το ISIS.
Για παράδειγμα, οι Σύριοι στρατιώτες διατηρούν παρουσία στην επαρχία της Al-Hasakah, παρά το γεγονός ότι περιβάλλονται από τις μονάδες Προστασίας του Λαού (Kurdish-People's Protection Units - YPG)
Ενώ ο Συριακός στρατός και το YPG δεν πολέμησαν ο ένας στον άλλο και η παρουσία τους στην Al-Hasakah απειλήθηκε μόνο από το ISIS, η απόφαση του στρατού να παραμείνει στην πόλη του Deir Ezzor μετά την απώλεια των γραμμών προμήθειας από τη Homs έθεσε μερικές ερωτήσεις εκείνη τη στιγμή.
Χιλιάδες συριακά στρατεύματα πολιορκήθηκαν στο Deir Ezzor και έλαβαν εντολή να συνεχίσουν την πάλη ενάντια στο ISIS από το 2015 έως το 2017, όταν τελικά άρθηκε η πολιορκία. Πριν από την άφιξη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων τον Σεπτέμβριο του 2015, το μέτωπο του Deir Ezzor δεχόταν καθημερινές επιθέσεις από το ισλαμικό κράτος, αφήνοντας πολλούς να φοβηθούν για τη ζωή των ανθρώπων και των στρατευμάτων μέσα στην πόλη.
Εάν ο στρατός είχε λάβει την απόφαση να υποχωρήσει από το Deir Ezzor, το ISIS θα μπορούσε να έχει στείλει τις δυνάμεις του σε άλλα μέτωπα και να επεκτείνει την παρουσία τους στη Συρία. Επιπλέον, επέτρεψε στον Συριακό Στρατό να διατηρήσει τον έλεγχο της πόλης μόλις άρχισε η επέκταση της Συμμαχίας υπό την Η.Π.Α. νότια της Al-Hasakah.
Τέλος, η είσοδος των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων θα διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στη σύγκρουση, καθώς ο Συριακός Αραβικός Στρατός ήταν σε θέση να ξεκινήσει τελικά πολλαπλές επιθέσεις για να ανακτήσει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.
Σημερινή εποχή
Το Ιράν εξακολουθεί να επιθυμεί μια πλήρη στρατιωτική νίκη στη Συρία, αλλά με τις συνεχιζόμενες ισραηλινές επιθέσεις στις θέσεις του στη χώρα και την οικονομική πίεση των ΗΠΑ μέσω κυρώσεων, η Ισλαμική Δημοκρατία αναγκάστηκε να αναλάβει έναν πιο αμυντικό ρόλο στην περιοχή.
Αυτός ο αμυντικός ρόλος επέτρεψε στη Ρωσία να υπερασπιστεί τις πρόσφατες συριακές στρατιωτικές επιχειρήσεις, ενώ επικεντρώθηκε σε άλλα θέματα, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου στο ανατολικό τμήμα της χώρας.