Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να μη μετρά ακόμη ούτε δέκα ημέρες στην κυβέρνηση, αλλά εκτιμώ πως έχει ήδη πέσει στα τέσσερα πρώτα φάουλ αρκετά γρήγορα. Βέβαια απευθύνεται σε ένα εκλογικό σώμα το οποίο ψηφίζει σχεδόν αποκλειστικά με το χέρι στην τσέπη. Συνεπώς οι φοροελαφρύνσεις, εφόσον επιβεβαιωθούν, θα παίξουν το ρόλο τους.
Του Στρατή Μαζίδη
Πάρα ταύτα όταν πραγματοποιούνται φάουλ, αρχίζει σιγά σιγά και η φθορά. Ποια ήταν αυτά τα φάουλ;
Το πρώτο η αναφορά του υπουργού Χατζηδάκη ότι η ΔΕΗ δεν έχει χρήματα να αγοράσει ούτε κολώνες. Η δήλωση αυτή δυσφημεί την εταιρεία, για πολλά προβλήματα της οποίας ευθύνεται ο πολιτικός κόσμος. Πόση ζημιά προκαλούν τέτοιες απαξιωτικές δηλώσεις σε μια τόσο μεγάλη εταιρεία; Άραγε γίνονται τυχαία ή...τυχαία για να απαξιωθεί, να πέσει στα τάρταρα η αξία της και να ακολουθήσει το δρόμο πχ της Ολυμπιακής, εκείνης που αν ο Χατζηδάκης έκλεινε, θα έκτιζε κάθε μήνα από ένα σχολείο κι ένα νοσοκομείο;
Το δεύτερο ήταν η τοποθέτηση ως ΓΓ στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης του πρώην αρχηγού της ΕΛΑΣ, Κωνσταντίνου Τσουβάλα που διαχειρίστηκε (τρόπος του λέγειν) την τραγωδία στο Μάτι. Τότε δηλαδή που η Αστυνομία έκλεινε τη Μαραθώνος κι έστελνε τον κόσμο να καεί σε μια περιοχή δίχως δρόμους.
Το τρίτο ήταν ο διορισμός του Γιώργου Μαυρωτά, ενός εκ των 153 βουλευτών που ψήφισαν τη Συμφωνία των Πρεσπών, που υποτίθεται ότι πολεμούσε η Νέα Δημοκρατία, ως Γ.Γ.Α. Για ποιο λόγο πχ δεν έβαζε τον Τάκη Φύσσα ο οποίος ήταν και υποψήφιος βουλευτής της;
Το τέταρτο ήταν η αποστροφή του υπουργού Αμυνας, Παναγιωτόπουλου (βουλευτή Καβάλας) πως πρέπει να τηρηθεί η συμφωνία των Πρεσπών για να έχουμε ένα καλύτερο αύριο. Αφού η συμφωνία της λίμνης εγγυάται ένα καλύτερο αύριο, τότε για ποιο λόγο την πολέμησε (υποτίθεται) η Νέα Δημοκρατία;