Αυτή καθορίζει την ατζέντα των υποτιθέμενων διαβουλεύσεων… Αυτή
προσδιορίζει τις κρίσιμες παραμέτρους του, με τον ΓΓ του ΟΗΕ να σπεύδει εκ των
υστέρων και να τις επισημοποιεί… Αυτή οριοθετεί ακόμη και το πλαίσιο των
αδιεξόδων, μέσα στο οποίο αναπαράγονται και επικαιροποιούνται τα απαράδεκτα τετελεσμένα…
Την ίδια στιγμή, η απέλπιδα προσμονή όλων εκείνων που
επιμένουν να θεωρούν πως οι Αμερικανικές κυρώσεις στην απείθαρχη Τουρκία, θα
τροποποιήσουν τα δεδομένα προς το ευνοϊκότερο, καλά κρατεί.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα σχετιζόμενα με τη συμβολή του
Τουρκικού παράγοντα στην επικαιροποιούμενη ατζέντα της περιοχής, από την μια
επιβεβαιώνουν την παραδοσιακή Ελληνική ατολμία και την διαχρονική στρατηγική
ανεπάρκεια των πολιτικών ηγεσιών Ελλάδας και Κύπρου αναφορικά με την διαχείρισή
τους… Και από την άλλη ανατροφοδοτούν τις παραδοσιακές Ελληνικές αυταπάτες, οι
οποίες διαχέονται και σε τμήματα του πληθυσμού, και που κατά κανόνα συνοδεύονται
και με βαρύτατο εθνικό κόστος.
Η Τουρκία στην κατεχόμενη Κύπρο, οικοδομεί ένα ιδιότυπο
καθεστώς. Ένα καθεστώς μιας πολλαπλά
εξαρτημένης περιφέρειας, απόλυτα χειραγωγούμενης από την Τουρκική διοίκηση και
πολιτισμικά φυλακισμένης στη...λογική του ισλαμικού σκοταδισμού.
Πρόκειται για ένα καθεστώς που οικοδομείται επιμελώς από την
πρώτη μέρα της εισβολής, και το οποίο αποτέλεσε ύψιστη προτεραιότητα της περιόδου Ερντογάν.
Πρόκειται
για ένα καθεστώς που σφυρηλατείται με στρατιές εποίκων, σε ένα περιβάλλον απόλυτης
οικονομικής εξάρτησης και με σκληρή πολιτικοθρησκευτική ατζέντα. Είναι
χαρακτηριστικό ότι στα κατεχόμενα υπάρχουν σήμερα 162 σχολεία, την ίδια στιγμή
που τα τζαμιά ξεπερνούν τα 212, και οι θρησκευτικοί λειτουργοί τους 320. Μόνο τα
τελευταία 17 χρόνια στα κατεχόμενα κτίστηκαν 46 νέα τζαμιά, ενώ από το 1974 μέχρι
σήμερα ανηγέρθησαν μόνο 15 σχολεία.
Μιλούμε επομένως για μια κατάσταση, την οποία βιώνουν και
πάνω απ’ όλα αποδέχονται, οι πολίτες -στην πλειοψηφία τους έποικοι- με
συγκεκριμένο πολιτισμικό προφίλ και συγκεκριμένο σύστημα αντιλήψεων απέναντι
στις δυτικές κοινωνίες.
Το να έχουμε την προσδοκία λοιπόν, ΑΥΤΟΙ οι πολίτες, να οραματιστούν
και να συνειδητοποιήσουν το «μεγαλείο» της Ευρωπαϊκής τους ταυτότητας ως
πολίτες της Κυπριακής δημοκρατίας, να την διεκδικήσουν στο πλαίσιο μιας δίκαιης
και βιώσιμης λύσης, και να αντιδράσουν στον σκοταδισμό και στην εξάρτηση ανατρέποντας
τα μεγαλεπίβολα σχέδια της μητροπολιτικής Τουρκίας , είναι σαν να υποτιμούμε το
βρώμικο έργο το οποίο επιτέλεσε στα κατεχόμενα η Τουρκία, και το οποίο -τηρουμένων
των αναλογιών- επιχειρεί να το επιτελέσει ΚΑΙ στην Ελληνική Θράκη,
αλλοτριώνοντας αμετάκλητα τις συνειδήσεις της θρησκευτικής μειονότητας.
Η Τουρκία ΔΕΝ πρόκειται να επιτρέψει στα κατεχόμενα την
εξέλιξη που ευχόμαστε να έχουν τα πράγματα, και ο λόγος που δεν πρόκειται να το
επιτρέψει είναι απλός.
- Τα κατεχόμενα δεν υφίστανται για να εξευρωπαϊστούν οι έποικοι και οι σκληροί ισλαμιστές. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να πάψουν να είναι το όνειδος του 21ου Αιώνα, και να μετατραπούν με την συγκατάθεση της Τουρκίας, σε προνομιακό περιβάλλον μιας μερίδας πολιτών των οποίων επίκειται η διοικητική, θεσμική και γεωπολιτική αναβάθμιση.
- Τα κατεχόμενα υπάρχουν και επιδιώκεται να υπάρχουν, ως συστατικό στοιχείο, και ΜΟΝΟ στο πλαίσιο μιας λύσης που θα επιτρέψει στην Τουρκία, ΜΕΣΩ της Κύπρου ΚΑΙ με ΕΡΓΑΛΕΙΟ τα κατεχόμενα, να πατήσει πόδι και να αποκτήσει λόγο στις κρίσιμες Ευρωπαϊκές διεργασίες.