Αγαπητοί μου φίλοι, τα περισσότερα από τα έθνη που αναμιγνύονται στη Μεσόγειο και με πολυεθνικές οντότητες, θα υποστηρίξουν είτε την αριστερή τσέπη ή τη δεξιά τσέπη και τα λόγια συμπάθειας είναι απλά ένας άλλος τρόπος για να καθυστερήσουμε και να αγοράσουμε χρόνο.
υποναύαρχος ε.α.
Είναι ενδιαφέρον ότι υπάρχουν ορισμένοι που σκέφτονται ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να έχει ρόλο εδώ, αλλά δε νομίζω ότι σε αυτή την πλευρά της Μεσογείου είναι πιθανό. Θα σας διηγηθώ μια ναυτική ιστορία που είναι χρήσιμο να θυμόμαστε.
Κατά την αυγή της αμερικανικής παγκόσμιας παρουσίας στον πόλεμο το 1801 υπήρχε συμμαχία με τη Σουηδία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σουηδία πολέμησαν εναντίον των τεσσάρων κρατών της Βόρειας Αφρικής γνωστά ως Μπαρμπαρόσα. Τρία από αυτά ήταν ονομαστές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά στην πράξη αυτόνομες: Τρίπολη, Αλγέρι και Τύνιδα. Το τέταρτο ήταν το ανεξάρτητο σουλτανάτο του Μαρόκου.
Όταν μπήκαν οι αμερικανοί στον πόλεμο το 1801, η Σουηδία είχε ήδη πολεμήσει με τους πειρατές για μισή δεκαετία. Ένα χρόνο μετά την άφιξη των Αμερικανών, οι Σουηδοί έκαναν μια ξεχωριστή ειρήνη και μείνανε οι Αμερικανοί μόνοι τους. Αυτή είναι η φύση των συμμαχιών αυτών στη θάλασσα. Είναι πολύ πιο εύκολο για ένα πολυεθνικό στόλο κάποια από τα πλοία να φύγουν.
Ο καθένας μαθαίνει εκ νέου ένα μάθημα που όμως είναι αιώνιο για τις ναυτικές δυνάμεις κάθε έθνους. Οι φίλοι είναι ωραίο να υπάρχουν, αλλά συχνά είναι φευγαλέοι γι’ αυτό πρέπει να ήμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε μόνοι μας. Το επαναλαμβάνω, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!!!