«Ωστόσο, οι παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και τα χωρικά ύδατα της Κύπρου παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Υπονομεύουν κατάφωρα τις συνεχιζόμενες προσπάθειες, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στην Κύπρο και κλιμακώνουν επικίνδυνα τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Η διπλωματία των κανονιοφόρων δεν έχει θέση στον 21ο αιώνα, αλλά στο 19ο».
Του Στρατή Μαζίδη
Τα παραπάνω ανέφερε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης στην 74η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Η συνολική του αναφορά στην Τουρκία ήταν μόλις λίγων παραγράφων και αυτή λειψή. Καμία αναφορά στις παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου, στον πόλεμο της τσιπούρας, στις διαρκείς πολεμικές απειλές.
Υποστήριξε πως η διπλωματία των κανονιοφόρων δεν έχει θέση στον 21ο αιώνα αλλά στο 19ο. Ίσως ξεχνά ο πρωθυπουργός πως ένας μικρός τουρκικός στολίσκος πέταξε έξω από το Οικόπεδο 3 στη θέση Σουπιά το ιταλικό γεωτρύπανο SAIPEM 12000 απειλώντας το με βύθιση όταν ταυτόχρονα το SAIPEM 10000 πραγματοποιούσε έρευνες στην αιγυπτιακή ΑΟΖ παρουσία σύγχρονης κορβέτες Gowind, υποβρυχίου και άλλων μέσων.
Μας αρέσει ή όχι, η διπλωματία των κανονιοφόρων είναι το Α και το Ω. Ειδικά για μια χώρα όπως η Ελλάδα που φιλοδοξεί να ελέγξει μια θαλάσσια περιοχή που ξεκινά από τις παρυφές της Αδριατικής για να φτάσει ως τα όρια του Λιβυκού Πελάγους και να συναντήσει την ΑΟΖ της Κύπρου, αυτή η διπλωματία είναι δυστυχώς απαραίτητη μιας και δίπλα έχουμε την Τουρκία και όχι πχ το Λουξεμβούργο. Εμείς όμως δεν κάνουμε τίποτε για αυτό. Αν Ελλάδα και Κύπρο είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους δημιουργώντας μια ισχυρή αεροναυτική δύναμη, η κατάσταση θα ήταν μάλλον εντελώς διαφορετική.
Όταν όμως και ο νέος πρωθυπουργός μιας χώρας με φρεγάτες μεγαλύτερες σε ηλικία των κυβερνητών τους απέναντι σε μια Τουρκία της "Γαλάζιας Πατρίδας" που διαρκώς ρίχνει στο νερό νέες και μάλιστα εγχώριας σχεδίασης / κατασκευής μονάδες, ισχυρίζεται ότι η διπλωματία των κανονιοφόρων δεν έχει θέση στον 21ο αιώνα, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, τόσο αντίληψης της πραγματικότητας όσο και του τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.