 |
| photosforyou / pixabay |
Οι ξένοι μας βρίσκουν νικημένους. Δεν χρειάζεται να μας νικήσουν. Το αποτύπωμα της εθνικής παραίσθησης "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" συγκρούεται βάναυσα με την πραγματικότητα. Πεθαίνουν όμως οι Ελληνες. Και πεθαίνουν τα όνειρα των Ελλήνων. Με τις προσδοκίες των πολιτών να πολιορκούνται μονίμως από τους "επιδρομείς" της παραπληροφόρησης, με το ενδιαφέρον του λαού να οξύνεται εξ' εθισμού με την κάθε κυβερνητική πρακτική.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και οι πρακτικές αυτές είναι ένα παιχνίδι εξουσίας κι όχι ουσίας. Η Ελλάδα δυστυχώς θα είναι πάντα, εκτός κάποιου θαύματος που πάντα εκδηλώνεται την έσχατη ώρα, ο Οιδίποδας του Τειρεσία: "Τυφλή στα μάτια και στο νου". Οπότε η ανυπαρξία σοβαρότητας και συγκεκριμένης πορείας, καθιέρωσε για δεκαετίες το "δεν βαριέσαι αδελφέ...".
Κάποιοι, βεβαια, παραμέθυσαν φανερά και καταγγέλθησαν ως άσωτοι. Και κάποιοι άλλοι κατανάλωναν νέκταρ και αμβροσία στα δώματα του Ολύμπου, κρατώντας το προνόμιο του "πόθεν έσχες" ως να μην "έσχον". Οι δε πρόσφατοι "μετασχηματισμένοι" σε "σωτήρες" μας μας επιφύλαξαν και μας επιφυλάσσουν οδυνηρές εκπλήξεις.
Ο Ελληνας δεν έχει μνήμη. Φοβάται την πανοραματική θέα. Μένει αγκιστρωμένος στις εντυπώσεις. Οπότε και αναλόγως "αξιολογεί" τους διαφόρους Σαρδανάπαλους της πολιτικής που μας έβαλαν σε πορεία προς το τέρμα. Αυτή είναι η μεγάλη ήττα της Ελλάδας και φυσικά των Ελλήνων. Τύφλα ζητάνε οι Ελληνες, τύφλα τους προσφέρουν. Και κάνουν ό,τι είναι δυνατόν, μέχρι και δημοσκοπήσεις "μαγειρεύουν", για να μην αλλαξοπιστήσουν οι τυφλοί πιστοί.
Αυτό όμως σημαίνει ότι η Ελλάδα κυβερνιέται, αν βέβαια κυβερνιέται, με σκισμένα φλάμπουρα, ανιδεολόγητα, άσκοπα και τυχάρπαστα. Αυτή είναι η προκάτ, μεγάλη ήττα. Δηλαδή είπαν και είπαμε: θα κυβερνηθούμε απ΄πο ηττημένες ιδέες, με κατεβασμένες σημαίες, με άδειες καρδιές, με υποταγή στο πεπρωμένο μας, με την υποτέλεια που αρμόζει στον ραγιά και που επιζητεί το ελάχιστο πλάον, για να έχει κάποιες προσδοκίες.
Με τη "στάση" μας νικήσαμε τον εαυτό μας και υποταχθήκαμε στο μαζικό γιουρούσι των κομμάτων της ξεφτίλας. Ας θρηνούν εκ των υστέρων κάποιες Μαγδαληνές. Νικήσαμε τη συνείδηση του Ελληνα, ώστε να μην αντιδρά. Χειρερία νάρκη. Νικήσαμε βασικά τη λογική, γι' αυτό δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Νικήσαμε ο ένας τον άλλον. Ειμαστε ώριμα φρούτα για κάθε εκμετάλλευση και για κάθε χρήση.
Και αναπτύξαμε εξαιρετικά προσόντα με τόσες ήττες: ευαπάτητοι αλλά και αδίστακτοι, εύκολοι αποδέκτες της διαστροφής της αλήθειας, ευρεσιτέχνες της κομπίνας. Και κάτι χειρότερο: εκμηδενίσαμε τις προσωπικές και εθνικές τύψεις. Υπέροχοι, τελικά εξαθλιωμένοι, "απελευθερωμένοι" από κάθε προοπτική κοινωνικής προόδου και αναμφίβολα μοιραίοι.