Recht / pixabay |
Μας απασχολεί από τους Περσικούς πολέμους, από τότε που η μητέρα του 12ου Προφήτη από τη γενιά του Αλή ήταν μια από εμάς- Ελληνίδα του Βυζαντίου, μας απασχολεί από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979, από τις κυρώσεις των ΗΠΑ και από τις εμμονές του Ισραήλ που από καιρόν εις καιρόν αυτοθυματοποιείται προς άγραν διεθνούς συμπάθειας.
Πωλίνα Ανύφτου
Δικηγόρος - Γεωπολιτικός Αναλυτής της Ιρανικής Εξωτερικής Πολιτικής
Είναι τόσο επικίνδυνο το Ιράν;
Το Ιράν είναι η απόγονος χώρα της Περσικής Αυτοκρατορίας, υπάρχει από τότε που υπάρχουμε εμείς και διεκδικεί καταγωγή από τον Αθηναίο Μήδο. Καίτοι τον 20 αιώνα πέρασε από τουλάχιστον 5 επαναστάσεις από το 1979 έχει ιδρύσει την Ισλαμική Δημοκρατία στην οποία οι κύριες θρησκείες (Χριστιανισμός, Εβραϊσμός κτλ) εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο βάσει συνταγματικής πρόνοιας. Το Ιράν σε όλα αυτά τα χρόνια πέραν του οκταετούς πολέμου με το Ιράκ μετά την εισβολή του Σαντάμ στην Αχβάζ δεν έχει εμπλακεί σε κανένα πόλεμο στην περιοχή. Κάλεσε ειρηνευτική σύσκεψη για τον πόλεμο του Κόλπου, ήταν ειρηνοποιός δύναμη στη διαμάχη για το Κασμίρ, αν και οι Ταλιμπάν το 1998 εκτέλεσαν στο Αφγανιστάν 8 Ιρανούς διπλωμάτες κάθισαν στο ίδιο τραπέζι για συνομιλίες, σήμερα ζητά τη διεθνή συμβολή στην Υεμένη και στην Παλαιστίνη ενώ στήριξε το νόμιμο πρόεδρο της Συρίας και τον άμαχο πληθυσμό στον δεκαετή πόλεμο.
Αν το Ιράν έχει σχέδιο για τη Μέση Ανατολή, αυτό είναι σαφές. Η επιμονή του Ιράν στο να στηριχθεί το θεσμικό πλαίσιο στην περιοχή θα έχει ως αποτέλεσμα αν παραμείνει ο Άσαντ πρόεδρος στη Συρία με τη συμβολή της Αιγύπτου η όλη περιοχή να σταθεροποιηθεί και να αρχίσει να ανοικοδομείται. Το Ιράν γνωρίζει την περιοχή ως πρώτο έθνος και αυτοκρατορία στη Μεσοποταμία τόσο ώστε σήμερα να είναι σε θέση να ορίζει την εθνοσύσταση και γεωψυχολογία των πληθυσμών ανάλογα της πολιτικής κατάστασης. Θα ήταν δε ασυγχώρητο αν πίστευε κανείς πως το Ιράν είναι εύκολο να κτυπηθεί. Η επιπόλαια συμπεριφορά της δύσης στην περιοχής έφερε σε πολύ ασύμφορη κατάσταση το Ισραήλ το οποίο έχει να αντιμετωπίσει μια ισχυρή φιλοιρανική σύμπραξη από το Λίβανο ως την Υεμένη, το χάος του Ιράκ και του Αφγανιστάν που έχουν ως πλάτη το Ιράν που εν μέσω της καταστροφής σήμερα το Ιράν διοικεί το Αφγανιστάν και θέτει όρους διακυβέρνησης στο Ιράκ με τη σιίτικη κοινότητα.
Θα έλεγε κανείς πως η δυσκολία στα σχέδια των ΗΠΑ και του Ισραήλ έγκειται στο γεγονός πως δεν έχουν αντιληφθεί ότι τα έθνη στην περιοχή είναι δημιουργία αιώνων που φέρουν τον ορισμό του Ηροδότου, κοινή καταγωγή, ήθος και γη. Όπως έλεγε και ο πρώην πρόεδρος της Αιγύπτου Νάσερ, το θέμα δεν είναι ποιος είσαι στην περιοχή το θέμα είναι ποιος ήταν ο παππούς σου πριν 3000 χρόνια. Οι Σύριοι, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Πέρσες έχουν κράτος σήμερα γιατί είχαν οι πρόγονοι τους τότε, οι Κούρδοι- Καρδούχοι δεν είχαν ποτέ και ως τέτοιοι παραμένουν χωρίς κράτος, ενώ οι Τούρκοι ακόμη κρατικά αμφιταλαντεύονται, η δε ύπαρξη του Ισραήλ είναι καθαρά θέμα χειρισμού των ίδιων των Ισραηλιτών (όχι Εβραίων) και πόσο μπορούν να ενσωματωθούν στη Μέση Ανατολή.
Είναι πολλοί οι αναλυτές πια που εκτιμούν πως οι κυρώσεις κατά του Ιράν έχουν την ίδια βάση όπως και η οικονομική κακομεταχείριση της Ελλάδος, δηλαδή να κτυπήσουν την ταυτότητα και την ιστορική καταβολή της Περσίας ως πρότυπου έθνους- κράτους. Θα έλεγε κανείς πως είναι μια σύγκρουση «φτιαχτών» κρατών (ΗΠΑ, Ισραήλ) κατά ιστορικών γεω-εθνών (Ιράν, Ελλάδα) που τους ενώνει η γη, η συγγένεια και το ήθος. Απέναντι σε αυτή την πρόκληση η στάση μας δεν μπορεί να είναι τυχοδιωκτική, αλλά θα ήτο θεμιτό να αναλογιστούμε μακροχρόνια με ποιους θέλουμε να συνεργαζόμαστε και κατά πόσο η τριμερής με ένα απροσέγγιστο και ξένο Ισραήλ μας ενδιαφέρει.