Πριν λίγες ημέρες έβλεπα στο κανάλι της Βουλής, το οποίο είναι ακόμη υπό συριζαίικη κατάληψη, μία ταινία μίας ζαιούλας-ανταρσούλας-μικιούλας, για κάτι αλλοδαπούς κρατούμενους στις φυλακές ανηλίκων [;] του Βόλου, που ήταν από το Ιράκ και την Συρία και τους είχαν βάλει φυλακή, για διακίνηση λαθρομεταναστών.
Ελένη Παπαδοπούλου
Όμως αυτό πέρναγε κάπως στο ντούκου, γιατί οι αλλοδαποί ήταν πολύ συμπαθητικά παιδιά και χαμογελαστά και καλά και αθώα, και ο ένας ανήλικος ετών άνω των 20-25 έπαιρνε κάθε μέρα την μαμά του στην Συρία και την ρώταγε "πώς πάει το ζάχαρο" και αυτή του έλεγε "έπεσε το ζάχαρο" και μετά του έλεγε "δεν μπορούμε να αγοράσουμε τίποτα εδώ" και αυτός στεναχωριόταν που ήταν στην φυλακή και δεν μπορούσε να συνεχίσει τη διακίνηση και να στείλει στην μαμά του λεφτά ή να διακινήσει τη μαμά του τέλος πάντων προς τα εδώ και έτσι την ξαναέπαιρνε και την άλλη μέρα τηλέφωνο και την ξαναρώταγε για το ζάχαρο.
Για να μην σας τα πολυλογώ, να ξέρετε ότι η φυλακή του Βόλου έχει τηλέφωνο που κάνει διεθνείς κλήσεις και εξυπηρετεί όλο τον κόσμο και ντουνιά και το πληρώνουμε εμείς. Και δεν θέλω παράπονα γιατί μάνα είναι μόνο μία κτλ κτλ.
Και μετά μας έδειξαν τον άλλον που αποφυλακίστηκε και του έλεγαν οι αστυνομικοί κάτι υπηρεσιακά δύσκολα, αλαμπουρνέζικα, και αυτός κούναγε το κεφάλι του ότι δήθεν καταλάβαινε, γιατί έτσι του είχε πει ο σκηνοθέτης, αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα, εδώ δεν καταλάβαινα εγώ. Κατάλαβε όμως όταν του είπαν ότι δεν μπορεί να πάει στην Γερμανία, γιατί αυτός ήθελε να πάει εκεί στον αδελφό του και στεναχωρήθηκε, αλλά η λαθρομετανάστευση δεν έχει αδιέξοδα και έτσι πήγε στην Κυψέλη και μετά τον βλέπουμε στην πλατεία Βικτωρίας να ψάχνει τα κονέ και μετά γύρισα κανάλι, για να μην σπάσω την τηλεόραση και δεν είδα το τέλος.
Είδα όμως στο τρέιλερ ότι η σκηνοθέτης είχε ήδη αποφασίσει ότι ήταν αθώοι και πραγματικά απορώ τί πληρώνουμε τόσους δικαστές όταν έχουμε τέτοιους σκηνοθέτες που βγάζουν και δικαστικές αποφάσεις.