 |
| morhamedufmg / pixabay |
Oι Έλληνες είμαστε ένα μικρό ανθρώπινο κλάσμα μέσα στην τεράστια ανθρωποθάλασσα της οικουμένης. Αν υπολογίσει κανείς ότι είμαστε 10 εκ λαού εντός Ελλάδας και μερικά ακόμα εκατομμύρια στη διασπορά, κάνοντας τη διαίρεση με τα 7.5 δις της ανθρωπότητας, θα καταλήξει σε ένα εκπληκτικό ποσοστό. Οι Έλληνες είμαστε το 0,075 τοις χιλίοις του παγκόσμιου πληθυσμού!
Είναι φανερό, ότι η πιθανότητα του να γεννηθεί κάποιος Έλληνας, είναι σαφώς μικρότερη από το να κερδίσει τον πρώτο αριθμό του λαχείου! Για σκεφτείτε το. Φυσικά, αυτό μπορεί για κάποιους όπως ο Ν. Δήμου, να αποτελεί δυστυχία. Για εμένα, όμως, μιας και δεν γεννήθηκα Έλληνας με δική μου ευθύνη, αλλά από καθαρή τύχη, το να ανήκω σε αυτό το 0,075 τοις χιλίοις, αποτελεί ύψιστη τιμή και ευτυχία, πηγή υπερηφάνειας και συνειδητής ευθύνης.
Γιατί, αυτό το 0,075 είναι ένα μικρό έθνος της γης, που όμως οι πολλαπλασιαστές της πνευματικής και πολιτισμικής του ισχύος, φτάνουν για να καθορίσουν ανεξίτηλα το στίγμα του στην παγκόσμια ιστορία. Που η προσφορά του στον ανθρώπινο πολιτισμό ήταν αντιστρόφως μεγαλύτερη από την πληθυσμιακή του υστέρηση. Ανάμεσα στα 3-4 ιστορικά έθνη της γης, με την πανάρχαια και ζωντανή δική του γλώσσα, το δικό του αλφάβητο και όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν την ξεχωριστή του ταυτότητα μέσα στην πανσπερμία των φυλών της γης.
Θα έπρεπε κανονικά, αυτό το 0,075, να προστατεύεται ως είδος που κινδυνεύει από εξαφάνιση, όπως η Καρέτα-Καρέτα και η Μονάκους. Αντίθετα όμως, η χώρα αυτού του ιστορικού, ολιγάριθμου έθνους των Ελλήνων αποδεκατίζεται από τη μετανάστευση των νέων της, τη δημογραφική συρρίκνωση και τον ραγδαίο αποικισμό από αλλόφυλους εισβολείς.
Το συμπέρασμα, βέβαια, δεν είναι η «τύχη» του να γεννηθεί κάποιος Έλληνας και να μιλάει ελληνικά. Σημασία έχει μόνο η συνειδητή επιλογή, να είναι Έλληνας, επειδή γνωρίζει αυτό τι σημαίνει. Να το επιθυμεί ο ίδιος και όχι μόνο επειδή έλαχε και γεννήθηκε....