Η φιλανθρωπία, η θεωρία περί μπολιάσματος και η υπερηφάνεια για το μετασχηματισμό της κοινωνίας, καλό θα είναι να αποδεικνύονται στην πράξη. Όχι πχ να ακούμε τον κ. Τσίπρα να μιλά για δημόσια και δωρεάν παιδεία, να αρνείται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλά να εγγράφει τα δικά του παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία, διότι πολύ απλά αυτοακυρώνεται.
Του Στρατή Μαζίδη
Το αυτό ισχύει και για τους σημερινούς κυβερνώντες που αρέσκονται στο μπόλιασμα της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή την εξέλιξή της σε κάτι άλλο (πχ όταν μπολιάσεις νερατζιά με λεμονιά, το κάνεις για να σου προκύψει το δεύτερο), το ακριβώς αντίθετο, εκείνο από το οποίο κάποτε ξεσηκώθηκε για να απελευθερωθεί.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, κιμπάρηδες στα λόγια, ζουν σε πολυτελείς κατοικίες [σε αυτό εξαιρείται ο Τσίπρας], φυλάσσονται από αστυνομικούς, δεν αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των λόγων τους. Πχ οι κόρες του πρωθυπουργού δε θα πάνε το βράδυ με τα πόδια φροντιστήριο ενώ παραδίπλα θα υπάρχει μια δομή "ανηλίκων" μεταναστών [που ήρθαν παράνομα στη χώρα, χωρίς χαρτιά, δηλώνοντας 16-18 ετών αλλά σωματικά δείχνουν μεγαλύτεροι] η οποία θα είναι ανοικτή.
Το ίδιο ισχύει και για τον κ. Χρυσοχοΐδη που καλεί τους γηγενείς να το πάρουν απόφαση. Ένας δοτός κυβερνητικός αψηφά τους νόμους της δημοκρατίας, δε μεριμνά για την τήρηση του νόμου σε αυτές τις περιπτώσεις και αδιαφορεί ως προς τη λαϊκή βούληση.
Μπορούν να ζήσουν 10 ημέρες μαζί με τους χωρικούς στη Χίο και τη Λέσβο; Με τους κατοίκους της Σάμου και της Σύμης; Δίπλα εκεί όπου υπάρχουν ήδη δομές στην ηπειρωτική Ελλάδα; Σε γειτονιές όπου οι ΜΚΟ και η Υπατη Αρμοστεία έχουν εκμισθώσει αρκετά διαμερίσματα;
Φιλάνθρωπος με συνοδεία φρουρών, παιδιά σε πανάκριβα ιδιωτικά και κάτοικος αποστειρωμένων περιοχών, είναι απλά τζάμπα μάγκας.