 |
| youtube |
Καθώς οι αιώνες περνούν, οι Τούρκοι αναπαράγουν τα σταθερά στοιχεία της ιστορικής τους στρατηγικής, μεταβάλλοντας απλώς την τεχνολογική της επένδυση. Το μοντέλο ανάγεται στον 11ο αιώνα, μετά την καταστροφική μάχη στο Μαντζικέρτ, την οποία οργάνωσε η γραφειοκρατία της Κωνσταντινούπολης για να πλήξει την εξουσία των στρατιωτικών.
Μελέτης Η. Μελετόπουλος
Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών
Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στα "Νέα"
Μετά την διάρρηξη της βυζαντινής άμυνας, ορδές νομάδων κτηνοτρόφων Τουρκομάνων άρχισαν να μετακινούνται προς το εσωτερικό της Μικράς Ασίας και να εγκαθίστανται σε διάφορα σημεία, φθάνοντας μέχρι το Αιγαίο. Η μαζική αυτή εισέλευση δημιούργησε συνθήκες κοινωνικού και πολιτικού χάους, το οποίο έρχονταν στην συνέχεια να καλύψουν διάφοροι εμίρηδες, δερβίσηδες, γαζήδες κλπ.
Την διαδικασία αυτή περιγράφει ενδελεχώς και τεκμηριωμένα ο κορυφαίος βυζαντινολόγος Σπύρος Βρυώνης στο κλασσικό έργο του «Η παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στην Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού, 11ος-16ος αιώνας» (στα ελληνικά εκδόσεις ΜΙΕΤ, Αθήνα 2008). Στο έργο αυτό περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική Μικρά Ασία στοχοποιήθηκε από πλήθος μουσουλμάνων ιεροκηρύκων, μαχητών του «ιερού πολέμου», φιλόδοξων τούρκων φυλάρχων, σελτζούκων ηγεμόνων κλπ.. Σε διάστημα μιάς γενιάς, οι βυζαντινές πολιτικές, θρησκευτικές, πολιτισμικές και κοινωνικές δομές είχαν καταλυθεί. Ένας συνδυασμός μαζικού και συνεχούς εποικισμού, βίαιου εξισλαμισμού, τρομοκρατίας και περιθωριοποίησης των γηγενών ελληνικών πληθυσμών, εγκατάστασης θρησκευτικών δομών και μεγάλου δείκτη γεννητικότητας των εποίκων οδήγησε στην ολική μεταμόρφωση της Μικράς Ασίας. Η οποία, από μία οικονομικά και πολιτιστικά ανεπτυγμένη ελληνική περιοχή, εξελίχθηκε σε προέκταση της Ασίας.
Σήμερα, η αυτονόητη για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο ανθρωπιστική αντιμετώπιση του προσφυγικού ρεύματος, παραγνωρίζει το γεγονός ότι η Τουρκία εργαλειοποιεί τις μάζες των δυστυχισμένων προσφύγων ώστε να δημιουργήσει συνθήκες χάους στο Αιγαίο και να προωθήσει την επεκτατική πολιτική της. Αυτήν την στιγμή υπάρχουν στην Τουρκία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δυόμισυ εκατομμύρια πρόσφυγες από διάφορες ασιατικές και μεσανατολικές χώρες, οι οποίοι βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής. Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, χιλιάδες πρόσφυγες εκκενώνουν τις δομές φιλοξενίας της Κωνσταντινούπολης και προωθούντα στα μικρασιατικά παράλια.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει αυτήν την στιγμή μία μείζονα υπαρξιακή πρόκληση: την μαζική, υποστηριζόμενη από την τουρκική πολιτική, εισέλευση στην επικράτειά της, χιλιάδων, ίσως και δεκάδων χιλιάδων προσφύγων. Παρά την εμπειρία και μετριοπάθεια του αρμόδιου υπουργού Γ.Κουμουτσάκου, είναι φανερό ότι διοικητικά χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα υφυπουργείο. Επίσης είναι σημαντικό να αποφασίσουμε ως κοινωνία ότι είναι διαφορετικά ζητήματα η επιβεβλημένη και χωρίς αστερίσκους ανθρωπιστική μεταχείριση των προσφύγων, και η διαφύλαξη της ελληνικής κοινωνίας από την ριζική αλλοίωση της δημογραφικής και πολιτισμικής φυσιογνωμίας της.