Όταν και ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς ισχυρίζεται ότι «ένα κομμάτι μας πάσχει από το ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΡΑΓΙΑ» (20-10-2019), τότε κάτι σάπιο πρέπει να υπάρχει στη χώρα. Πολύ περισσότερο, όταν ένα επίσης σημαντικό μέρος των Ελλήνων είναι πεπεισμένο ότι το τετράπτυχο:
• «Εθνομηδενιστική ιδεολογία»,
• «Πολυπολιτισμική κοινωνία»,
• «Αναζήτηση ξένης προστασίας»,
• «Δορυφοροποίηση στην Τουρκία»
χαρακτηρίζει όντως ένα (πλειοψηφικό) κομμάτι των Ελληνικών Ελίτ.
Ασφαλώς, όσοι από τα ΜΜΕ, την «οργανική» διανόηση, τους κομματικούς «στρατούς», τους δικαιωματιστές – κοσμοπολίτες λειτουργούν ως ενότητα με τις Ελίτ απορρίπτουν αναφανδόν τέτοια «λαϊκιστικά» τετράπτυχα. Με δεδομένο μάλιστα ότι οι χειραγωγούμενες ανθρώπινες συμπεριφορές θεωρούνται ήδη «πρώτη ύλη» για την εδραίωση των πάσης φύσεων εξουσιών, πολύ πιθανόν να είναι μειοψηφικές και στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα εκείνης που πάσχει από ραγιαδισμό και ιδιοτέλεια.
Όμως, επειδή η αλήθεια, εκτός από «κόρη του Δία» και «τροφός του Απόλλωνα», είναι και «κόρη του χρόνου και όχι της εξουσίας» (Φράνσις Μπέικον), δεν σχετίζεται τόσο με εφήμερες γνώμες και φαντασιώσεις αρχισυντακτών και λοιπών εξουσιαστών, αλλά μόνο με ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
Όπως αυτά που συμβαίνουν: στο κατειλημμένο οικόπεδο 7 της κυπριακής ΑΟΖ, στο απειλούμενο Καστελόριζο, στη «Βόρεια Μακεδονία» των ομονοούντων σε αυτό Μητσοτάκη και Τσίπρα, στη Βόρεια Ήπειρο του Κωνσταντίνου Κατσίφα, στις ψευτομουφτείες της Θράκης, στις ακτές της Λέσβου, της Σάμου και της Χίου, στο σιωπηρό εποικισμό σε γειτονιές της Αθήνας, στις επενδύσεις «όσο-όσο» και «πάρε κόσμε» του κου Γεωργιάδη, στην αυξανόμενη φτώχεια των λαϊκών στρωμάτων, στ’ αναθεωρημένα βιβλία Ιστορίας του κάθε κ. Γαβρόγλου, στην υποβάθμιση της παιδείας και στον αργό θάνατο της ελληνικής γλώσσας, στο προδιαγεγραμμένο τέλος των αξιών της ελληνικής νεολαίας και στην καθημερινή «προδοσία» των διανοουμένων.
Γεγονότα πραγματικά, απτά, αλλά και αλήθειες άβολες, που δείχνουν ξεκάθαρα πόσο δίκαιο μπορεί να έχουν όσοι υποστηρίζουν πως το παραπάνω τετράπτυχο ισχύει όντως για τις παρασιτικές, ελληνικές Ελίτ.