Πετρέλαια, φυσικό αέριο, αγωγοί, συμφέροντα, παρτίδες σκάκι, επεμβάσεις, παρεμβάσεις, "ειρηνευτικές" επιχειρήσεις και πόλεμοι. Ποιος θα πάρει το ένα, ποιο θα ελέγξει το άλλο. Πως θα διαλύσουμε τη Συρία, αργότερα πως θα εργαλειοποιήσουμε τον Ερντογάν, πως θα χρησιμοποιήσουμε τους ισλαμιστές, με ποιο τρόπο θα καταλήξουν οι Κούρδοι στην αγκαλιά του Ασαντ κ.ο.κ.
Του Στρατή Μαζίδη
Μόνο που όλα αυτά δεν είναι απλές θεωρίες. Έχουν μετάφραση στην καθημερινότητα. Το να διαλύσουμε τη Συρία για έναν αγωγό σήμαινε στην πράξη αμέτρητα κομμένα κεφάλια, ακρωτηριασμένα άκρα, φρικτά βασανιστήρια, ορφανά, χήρες, χήρους, βιασμένες και βιασμένους. Αμέτρητα ανθρώπινα ερείπια ανάμεσα στα χαλάσματα.
Είναι πολύ εύκολο να παίζεις με τις ζωές των άλλων. Προχθές στη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, σήμερα στη Λιβύη και τη Συρία, αύριο ίσως αλλού. Μπορεί και στην Ελλάδα που υφίσταται ακόμη σε επίπεδο χάρτη από σύμπτωση.
Και κάπου εκεί πέφτεις πάνω στο βίντεο του Rudaw από ένα παιδί το οποίο ήταν θύμα τουρκικής επίθεσης με απαγορευμένα όπλα. Ο μικρός στο νοσοκομείο. Να μην αντέχει ούτε στιγμή. Να μην μπορεί να τον ακουμπήσει ο γιατρός για να τον φροντίσει δίχως να φωνάξει δυνατά από τον πόνο. Κι από πάνω ο πατέρας να αγκαλιάζει τόσο στοργικά και προστατευτικά το κεφάλι του γιου του, του καμαριού του, να τον χαΐδεύει και να τον φιλά στο μέτωπο.
Πόσο άραγε να καίγεται και η δική του ψυχή από τον πόνο; Τι ζήτησε άλλωστε; Το δικαίωμα να ζήσει στον τόπο του. Ούτε πετρέλαια, ούτε αέρια, ούτε τίποτε. Να ζει την οικογένειά του και να την καμαρώνει. Κι η μάνα; Πού είναι η μάνα; Άραγε να είναι στο ό,τι απέμεινε από το σπίτι της μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια ή να χάθηκε κι αυτή;
Ας προσευχηθούμε να επουλωθούν οι πληγές. Ο πόλεμος να τελειώσει και οι αθώοι να επιστρέψουν στη ζωή τους για να την ξαναστήσουν. Προκοπή και ευημέρια πάνω σε εγκλήματα; Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο; Και τι...πηγή ειρήνης είναι αυτή που επιφέρει πυρ πάνω σε παιδιά;
Bu çocuk Türk ordusu tarafından bu hale getirildi. Yaşadığı acı, gözlerindeki dehşet, bu görüntü bir halka yapılan zulmün sembolü olarak tarihe kaydedildi...— Sedat Sur (@surrsedatt) October 19, 2019
pic.twitter.com/vW3fg0Iz1V