Είναι τουλάχιστον θλιβερό την ημέρα της επετείου του μεγάλου αντιφασιστικού αγώνα του ελληνικού λαού να βλέπεις να παρελαύνει ένας στρατός, του οποίου:
- τα στρατόπεδα έχουν καταληφθεί ήδη από δεκάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες,
- τα ελάχιστα κονδύλια του να χρησιμοποιούνται για την στέγαση και σίτιση αυτών που πέρασαν παράνομα τα σύνορα.
Την ίδια ώρα βλέπεις και την πολιτική ηγεσία να κορδώνεται είτε από συνήθεια είτε από επαγγελματική υποχρέωση, όταν περνούν από μπροστά της τα στρατευμένα νειάτα, αυτά που ακόμη δεν κατάφερε να διώξει από τη χώρα με τη χρεοκοπία που προκάλεσε.
Μια πολιτική ηγεσία που ποτέ δεν πήρε στα σοβαρά το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας και το οποίο τώρα μας λέει ότι θα το λύσει με τους αφροασιάτες λαθρομετανάστες που κατά χιλιάδες καταπατούν τα σύνορα της χώρας με αλαλαγμούς χαράς ως κατακτητές ενός ευλογημένου τόπου που κάποτε προστάτευσαν με τα κορμιά τους οι παππούδες μας.
Αυτών των παππούδων των οποίων τη θυσία γιορτάζουμε σήμερα. Μια θυσία που υποκριτικά προδίδουν οι σημερινές πολιτικές ηγεσίες για να παραμείνουν γαντζωμένες στην εξουσία, έστω κι αν αυτό σημαίνει σε ένα βάθος χρόνου τον τερματισμό της πορείας του ελληνισμού ως αυτοδιάθετου συλλογικού υποκειμένου.
Χρόνια πολλά σε όσους αντιστέκονται και σε όσους έταξαν στη ζωή τους να φυλάττουν Θερμοπύλες.
Αναστάσιος Λαυρέντζος