Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε λίγες ημέρες προ των εκλογών στην εκπομπή Αντιθέσεις του Γιώργου Σαχίνη ότι το ζήτημα με τους μετανάστες που έρχονται παράνομα στην Ελλάδα δε λύνεται με μεταφορά τους στην ηπειρωτική Ελλάδα αλλά με την επιστροφή τους στην Τουρκία.
Του Στρατή Μαζίδη
Δείτε τι έλεγε στο δίλεπτο 32:15 έως και το 33:58
Ωστόσο μετά τις εκλογές δήλωσε ότι δε φοβάται το μπόλιασμα, δηλαδή την αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας σε κάτι άλλο προσθέτοντας πως αισθάνεται περήφανος βλέπονται την τελευταία στις παρελάσεις να γίνει πολυπολιτισμική αν και το ορθότερο θα ήταν να πει, πολυεθνική. Ίσως μάλιστα να μην ήταν τυχαίος ο διορισμός του δοτού υπουργού προστασίας του πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ο οποίος πρόσφατα δήλωσε στο Γιάννη Σουλιώτη στην "Κ" ότι πρέπει να το πάρουμε απόφαση κι αυτοί κι εμείς πως θα ζήσουμε μαζί.
Σε μια δημοκρατική χώρα ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του και την πολιτική του. Ωστόσο είναι υποχρεωμένος αυτά να τα ξεκαθαρίζει προ των εκλογών. Δεν μπορείς να λες το Α για να εφαρμόσεις το Β.
Εν προκειμένω βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία νομιμοποίησης της παράνομης εισόδου όλων αυτών των ανθρώπων κάτι που μεταφράζεται σε de facto διαρκές ανοικτό κάλεσμα. Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ αναζητούνται 40.000 διαμερίσματα προς ενοικίαση ενώ αναφέρει ότι από το 2020 σταδιακά η οικονομική επιβάρυνση των προγραμμάτων αυτών θα περάσει στο ελληνικό κράτος από την Υπατη Αρμοστεία. Αυτή είναι η πραγματικότητα διότι παράλληλα χορηγείται δοσολογία δηλώσεων Γεωργιάδη-Βορίδη-Πλεύρη για να κατευνάζουν το ακροατήριο.
Οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν. Αρέσει αυτό ή όχι, έχουν το δικαίωμα. Όπως κάποιες χώρες έχουν το δικαίωμα πχ Πακιστάν και Ινδία, να πετούν δισεκατομμύρια σε πυρηνικές κεφαλές και όπλα ενώ οι λαοί τους πεινούν και μεταναστεύουν.
Καμία αλλαγή δεν μπορεί να επιβληθεί με το ζόρι ή την ιδεολογία / απόψεις του καθενός. Οι ΟΤΑ πλέον έρχονται σε δύσκολη θέση. Αναγκάζονται να κάνουν κάτι το οποίο ως επί το πλείστον δεν επιθυμούν ενώ φοβούνται να αναπτύξουν κι υποστηρίξουν τη θέση τους. Άλλοι πάλι εστιάζουν στο οικονομικό σκέλος, ενδιαφερόμενοι μόνο ως προς το αν μπορούν να βγουν κερδισμένοι.
Εντούτοις η νομοθεσία και ο "Κλεισθένης" έχουν τη λύση καθώς προβλέπεται η διεξαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων για σοβαρά θέματα. Αν λοιπόν υπάρχει δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο, ας ρωτήσουν οι Δήμαρχοι απευθείας τους δημότες τους. Τι πιο απλό; Τι πιο δίκαιο; Τι πιο δημοκρατικό; Τι πιο τίμιο; Τι πιο καθαρό; Κανείς δεν έχει να φοβάται τίποτε όταν πραγματικά υπηρετεί το λαό και τη βούλησή του.