Τα όσα «απαράδεκτα» διαδραματίζονται αυτές τις ημέρες στα Ν. Βρασνά, στον Καραβόμυλο κ.α. μετά την κυβερνητική απόφαση για την «με το έτσι θέλω και όπου θέλω» διασπορά μεταναστών στην ηπειρωτική χώρα δίνουν απόλυτο δίκαιο στον πρόεδρο Μακρόν. Το σύγχρονο μεταναστευτικό ζήτημα έχει ξεκάθαρες ταξικές προεκτάσεις, με αποτέλεσμα στην «κλασική» ταξική διαφοροποίηση της ελληνικής κοινωνίας να προστεθεί τα τελευταία χρόνια ακόμα μία, πιο επικίνδυνη για την κοινωνική συνοχή και την ταυτότητα των Ελλήνων.
Η περιχαρακωμένη στα «παλάτια» της ελληνική Ελίτ, η οποία όπως και η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει την πολυπολιτισμική κοινωνία σύμφωνα με το παγκοσμιοποιητικό «Μεταναστευτικό Σύμφωνο» του Μαρακές, ενεργοποίησε ΟΛΑ τα επικοινωνιακά της φερέφωνα διχάζοντας μανιχαϊστικά την κοινωνία σε δακτυλοδεικτούμενους «κακούς ρατσιστές» και σε αυτοθαυμαζόμενους «καλούς φιλάνθρωπους».
Εφόσον όμως θέλουν την πολυπολιτισμική Ελλάδα και μόνο τ’ ανατολικά σύνορα της χώρας ανοιχτά οι «μεταναστευτικές δομές» πρέπει να υπάρχουν (και για λόγους καλύτερης ασφάλειας των μεταναστών-προσφύγων) πρωτίστως εκεί όπου κατοικούν οι αυτοαποκαλούμενοι «καλοί άνθρωποι» που τυχαίνει να είναι και οι πιο εύποροι και οι πιο «προοδευτικοί». Τόσο σε Δήμους (Εκάλη, Φιλοθέη, Ψυχικό, Πολιτεία, Αγ. Παρασκευή, Κηφισιά κλπ) όσο και σε Περιφέρειες (Κρήτη, Πελοπόννησος, Ιόνια νησιά κ.α.).
Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για την μεταναστευτική «αποσυμφόρηση» από ήδη «κορεσμένες» γειτονιές της Αθήνας (Κυψέλη, Κάτω Πατήσια, Αγ. Νικόλαος, πλατεία Βικτωρίας, Σταθμός Λαρίσης κ.α.). Τι το πιο δίκαιο! Τι το πιο ανθρώπινο!