Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστιστικά στοιχεία που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της ελληνικής υπηρεσίας ασύλου, τον Σεπτέμβριο 2019 μόλις το 39,1% των αιτούντων άσυλο έλαβαν αρνητική απάντηση, το 44,7% έλαβε άσυλο και το 16,2% μπήκε σε καθεστώς προστασίας (βλ. 3η σελ. συνημμένου). Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση έχει παραδεχτεί πως οι ροές είναι μεταναστευτικές και όχι προσφυγικές.
Πρόκειται για μια ξεκάθαρη αντίφαση, αφού άλλα λέγονται και άλλα γίνονται στην πράξη. Θέλω να πιστεύω ότι δεν πρόκειται για μια συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης της κοινής γνώμης, αλλά για μια κλασική περίπτωση ανικανότητας, αφού μάλλον δεν έχει γίνει αποσυριζοποίηση των σχετικών υπηρεσιών. Φαίνεται όμως έτσι ότι η κυβέρνηση ήλθε στην εξουσία προετοιμασμένη μόνο για συγκεκριμένα ζητήματα, όπως π.χ. η αξιοποίηση του Ελληνικού.
Η λύση του «μεταναστευτικού» περνάει και από τις κινητοποιήσεις των τοπικών κοινωνιών. Για να μην καταλήξουν να κατοικούν σε μια άλλη χώρα, οι Έλληνες πρέπει να αντιταχθούν σθεναρά στην εγκατάσταση μεταναστών στις περιοχές τους.
Έτσι:
- και η κυβέρνηση θα λάβει το μήνυμα ότι δεν μπορεί να συνεχίσει την πολιτική εποικισμού,
- και δεν θα μπορούν οι πληρωμένοι «ανθρωπιστές» να συκοφαντούν τους πολίτες συγκεκριμένων περιοχών που αντιδρούν.
Αναστάσιος Λαυρέντζος