Μπορεί το όποιο δόγμα να αποτελέσει με τη βιοθεωρία του διαλεκτικό όπλο και ιδεολογικό παραγόμενο;
Του Στέλιου Συρμόγλου
Οσα δόγματα κι αν εμφανιστούν στη γη, ο άνθρωπος θα παραμείνει απαράλλαχτα ίδιος. Θα κατεβαίνει στα έγκατα της γης και θα περπατάει στο φεγγάρι. Θα μετράει τις κινήσεις των άστρων και τα πτώματα των σκοτωμένων. θα είναι εξάγγελος ονείρων και οραμάτων και θα γεμίζει τον κόσμο με φέρετρα.
θα αναζητά αλαζονικά τον παράδεισο και θα μεταμορφώνει σε κόλαση τη γη. Θα λατρεύει την ομορφιά, αλλά θα κατακρεουργεί τα ωραία. Θα ερωτεύεται και θα απαγχονίζει. Θα είναι αντίγραφο του Θεού και θα μετασχηματίζεται σε Εωσφόρο. Θα παραμένει ένα ζώο λογικό που θα πραγματοποιεί μονάχα παραλογισμούς. Θα εξακολουθήσει να είναι ταυτόχρονα ένας θεός, ένας διάολος κι ένας τρελός.
Αυτός είναι ο άνθρωπος.
Μπορεί το πολιτικό και ιδεολογικό παραγόμενο να είναι διαφορετικό απ' αυτόν που το παράγει;
Σαφώς όχι. Ακόμη και ο Χριστιανισμός ύστερα από δύο χιλιετίες ζωής και ματαιοπονίας δεν κατόρθωσε να καλυτερεύσει τον κόσμο. Η δύναμη του ανθρώπινου θηρίου είναι μεγαλύτερη απ' τη δύναμη των θεών. Η βιοθεωρία και κοσμοθεωρία των θρησκευτικών δογμάτων μεταμορφώνει το βέβηλο σε άγιο και ευαγγελίζεται αποκαλυπτικά εσχατολογικές λυτρώσεις. Δεν είναι σε θέση εκτός από τις ατομικές σωτηρίες να αλλάξει τα κοινωνικά σύνολα και να τα εξανθρωπίσει.