 |
| Police and criminal technical investigators look at a burnt car near the area of a shooting in Ribersborg, August 2019 © Reuters / Johan NIlsson |
Παρουσίαση Freepen.gr
Τρεις εκρήξεις σε μία νύχτα θα ήταν νέα της πρώτης σελίδας σε οποιαδήποτε πόλη του πρώτου κόσμου. Αλλά όταν η Στοκχόλμη συγκλονίστηκε πολλαπλές εκρήξεις σε μία νύχτα την περασμένη εβδομάδα, η νυχτερινή εκπομπή του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού SVT ήταν σιωπηλή, με το θέμα να καλύπτεται μόνο στην ιστοσελίδα του φορέα.. Ένας από τους στόχους, μια Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία, είχε ήδη βομβαρδιστεί δύο φορές το προηγούμενο έτος.
Αλλά στη Σουηδία, οι εκρήξεις δεν αποτελούν πλέον νέα. Το 2018 σημειώθηκαν 162 βομβιστικές επιθέσεις που αναφέρθηκαν στην αστυνομία και 93 ανέφεραν τους πρώτους πέντε μήνες του τρέχοντος έτους, 30 περισσότερο από ό,τι κατά την ίδια περίοδο το 2018. Το επίπεδο των επιθέσεων είναι "ακραίο για μια χώρα που δε βρίσκεται στον πόλεμο" δήλωσε στο SVT πέρυσι ο Επίτροπος Εγκληματικότητας, Gunnar Appelgren .
Η χρήση χειροβομβίδων είναι καθαρά σουηδικό φαινόμενο και καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν αναφέρει τη χρήση τους σε τέτοιο επίπεδο, δήλωσε ένας διευθυντής της αστυνομίας στο σουηδικό ραδιόφωνο το 2016, ένα χρόνο μετά την εκδήλωση των πρώτων επιθέσεων.
Οι χειροβομβίδες που χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά προέρχονται από την πρώην Γιουγκοσλαβία και πωλούνται στη Σουηδία για περίπου $ 100 ανά τεμάχιο. Ωστόσο, ενώ στο Κοσσυφοπέδιο ρίχθηκαν μόνο τρεις χειροβομβίδες μεταξύ 2013 και 2014, περισσότερα από 20 έχουν χρησιμοποιηθεί στη Σουηδία κάθε χρόνο από το 2015.
Σε γενικές γραμμές, οι ανθρωποκτονίες έχουν αυξηθεί στη Σουηδία, με περισσότερα από 300 πυροβολισμούς που αναφέρθηκαν πέρυσι, προκαλώντας 45 θανάτους. Αν και τα ποσοστά ανθρωποκτονιών είχαν υποχωρήσει από το 2002, άρχισαν και πάλι να αυξάνονται προς τα πάνω το 2015, όπως οι βιασμοί και οι σeξουαλικές επιθέσεις, οι οποίες τριπλασιάστηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Φυσικά, το 2015 ήταν επίσης το έτος κατά το οποίο η Σουηδία άνοιξε τις πόρτες του σε περισσότερους από 160.000 αιτούντες άσυλο, περισσότερο κατά κεφαλήν από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Η δεξιά έχει κατηγορήσει αυτούς τους νεοφερμένους για την αύξηση των ποσοστών ανθρωποκτονίας και σeουαλικής βίας ενώ ο πρώην πρωθυπουργός της Δανίας Άντερς Φογκ Ρασμούσεν δήλωσε πέρυσι στη σουηδική τηλεόραση ότι χρησιμοποιεί συχνά τη "Σουηδία ως αποτρεπτικό παράδειγμα" της μαζικής μετανάστευσης.
Τι θα έκανε μια χώρα που επλήγη το κύμα του εγκλήματος; Στην περίπτωση της Σουηδίας, η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης ξεκίνησαν μια συντονισμένη εκστρατεία για να υποβαθμίσουν το πρόβλημα.
Το Φεβρουάριο του 2017, ένα μήνα μετά την εκτόξευση μιας χειροβομβίδας από το παράθυρο ενός αστυνομικού σταθμού στο Katrineholm και μέρες μετά που εξερράγη άλλη μια στο Södertälje, το Υπουργείο Εξωτερικών εξέδιδε ένα δελτίο τύπου μιλώντας για «απλοϊκές και περιστασιακά ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με τη μετανάστευση, και το έγκλημα στη Σουηδία». Σε αυτό, το έγκλημα από πυροβόλα όπλα απεικονίστηκε ως συνέπεια των "εγκληματικών συγκρούσεων" και της αύξησης της σeξουαλικής βίας που αποδόθηκε σε μια αλλαγή στον ορισμό του "βιασμού" στη σουηδική νομοθεσία. Οι επιθέσεις με χειροβομβίδες δεν αναφέρθηκαν και ο ισχυρισμός ότι η κυβέρνηση δεν κάνει αρκετά για να πατάξει το έγκλημα απορρίφθηκε.
Η δημοσίευση εκμηδένισε τη σχέση μεταξύ των μεταναστών και του εγκλήματος. Ωστόσο, πρόσφατη μελέτη του Σουηδικού Πανεπιστημίου Άμυνας προειδοποίησε ότι το σουηδικό σύστημα δικαιοσύνης δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένο για να αστυνομεύσει τις παράλληλες κοινωνίες που αναπτύσσονται σε γειτονιές μεταναστών και η εφημερίδα Dagens Nyheter επεσήμανε ότι το 90% των δραστών που άνοιξαν πυρ στη Σουηδία είναι είτε πρώτης είτε δεύτερης γενιάς μετανάστες.
Η σουηδική αστυνομία έχει εντοπίσει 50 γειτονιές που θεωρεί «ευάλωτες» - ένας όρος που πολλές έχουν υιοθετήσει ως ευφημισμό για τις "no go zones". Για την αντιμετώπιση του εγκλήματος μέσα σε αυτές, η κυβέρνηση έχει βρει κάποιες καινοτόμες λύσεις, όπως την εφαρμογή αμνηστίας για χειροβομβίδες πέρυσι και παρακαλώντας τους κατοίκους του Μάλμο να« σταματήσουν να πυροβολούν ο ένας τον άλλον.
Κανένα μέτρο δε φαίνεται να έχει λειτουργήσει.
Ωστόσο, η κυβέρνηση φαίνεται ότι μάλλον θέλει η Σουηδία να συνδέεται με το ΙΚΕΑ και την κοινωνική συνοχή παρά με τις συμμορίες των μεταναστών και τις βομβιστικές επιθέσεις. Εξάλλου, η παραδοχή του κύματος των εγκλημάτων θα υπονόμευε την υποτιθέμενη επιτυχία του σκανδιναβικού μοντέλου και υποδεικνύοντας ότι μπορεί να συνδεθεί με τη μετανάστευση θα έθετε υπό αμφισβήτηση το αυτονόητο καθεστώς της Σουηδίας ως «ανθρωπιστική υπερδύναμη», όπως περιγράφει η πρώην υπουργός Εξωτερικών Margot Wallstrom τη χώρα το 2015.
Για το σκοπό αυτό, η κυβέρνηση δεν διέταξε την καταστολή της αστυνομίας στις γειτονιές που υποφέρουν από τα εγκλήματα ούτε διεξήγαγε εθνική συζήτηση για την ένταξη. Αντ 'αυτού, ξεκίνησε μια PR εκστρατεία για να καθαρίσει την αμαυρωμένη εικόνα της Σουηδίας στο εξωτερικό. Ο σουηδός φορολογούμενος χρηματοδοτεί τη λειτουργία του Σουηδικού Ινστιτούτου ύψους σχεδόν 50 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Το ινστιτούτο είναι ένα είδος οργανισμού δημοσίων σχέσεων που "προωθεί το ενδιαφέρον για τη Σουηδία σε όλο τον κόσμο".
Μεταξύ των projects του είναι τα βίντεο αγγλικής γλώσσας που υποβαθμίζουν τη νέα φήμη της χώρας για την εγκληματικότητα και ο λογαριασμός @sweden Twitter, ο οποίος ξοδεύει το χρόνο του λέγοντας κυριολεκτικά στις κριτικές, «τίποτα δεν συνέβη εδώ στη Σουηδία».
Περισσότεροι από 14.000 δημοσιογράφοι, συγγραφείς και πολιτικοί μπλοκαρίστηκαν από το @sweden επειδή έθεσαν δύσκολες ερωτήσεις, μεταξύ των οποίων και ο πρεσβευτής του Ισραήλ στη χώρα.
"Η αλήθεια είναι ότι είμαστε μια χώρα που δίνει ελπίδα στον υπόλοιπο δημοκρατικό κόσμο", δήλωσε η αναπληρωτής πρωθυπουργός Ισαβέλλα Λόβιν τον περασμένο Ιανουάριο, εβδομάδες μετά από τις βομβιστικές επιθέσεις στο Μάλμο, τη Στοκχόλμη και το Γκέτεμποργκ. Στη Στοκχόλμη ένας ηλικιωμένος άνδρας πέθανε όταν πήρε μια χειροβομβίδα που δεν είχε εκραγεί κοντά σε ένα σταθμό του μετρό.
Εν τω μεταξύ, με τους παραϊατρικούς, τους πυροσβέστες και τους ταχυδρόμους που αρνούνται να εξυπηρετήσουν γειτονιές μεταναστών με υψηλή εγκληματικότητα, ο Πρωθυπουργός Στέφαν Λόφβεν αρνήθηκε δημοσίως την ύπαρξη «no go zones». Ο αρχηγός της αστυνομίας της Στοκχόλμης, Erik Åkerlund, δήλωσε στο σουηδικό ραδιόφωνο πριν από ένα χρόνο ότι 50 γειτονιές που χαρακτηρίστηκαν από την αστυνομία ως «ευάλωτες περιοχές» ήταν «περισσότερο ζώνες go-go».
Λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την εκπομπή του Åkerlund, ένας άνδρας νοσηλεύτηκε όταν μια χειροβομβίδα έσπασε την πρόσοψη ενός σπιτιού εκτός από το Lindängen, ένα προάστιο του Μάλμο που προστέθηκε στον κατάλογο των «go-go ζωνών» εκείνου του έτους.
Μπορείτε να τις αποκαλείτε όπως θέλετε, αλλά οι ζώνες που χαρακτηρίζονται από βομβιστικές επιθέσεις, πυροβολισμούς και μια ατμόσφαιρα που απαγορεύει τις βασικές υπηρεσίες να εισέλθουν χωρίς συνοδεία της αστυνομίας, είναι ζώνες χωρίς κίνηση [no go]. Οι ενδημικές βομβιστικές επιθέσεις είναι το σήμα κατατεθέν των χωρών που βρίσκονται σε πόλεμο, όχι χώρες που δίνουν ελπίδα «στονο υπόλοιπο δημοκρατικό κόσμο». Και οι «ανθρωπιστικές υπερδυνάμεις» πρέπει να εξασφαλίζουν στο ελάχιστο τους δικούς τους πολίτες - ιθαγενείς και μετανάστες - ώστε να προστατεύονται από επιθέσεις με χειροβομβίδες.
Η Σουηδία δεν έχει πρόβλημα με την εικόνα. Η Σουηδία έχει πρόβλημα εγκληματικότητας.