Το υπέροχο κείμενο του Σταμάτη Σπανουδάκη προσφέρει ερέθισμα προβληματισμού για εναλλακτικούς τρόπους εορτασμού της επετείου των 200 χρόνων από την Μεγάλη Εθνική Επανάσταση του 1821, μπροστά στο αποτρόπαιο φάσμα βεβήλωσης της Μνήμης των Ηρώων και Εθνομαρτύρων που έδωσαν κρατική υπόσταση, ταυτότητα και αξιοπρέπεια στον Λαό αυτής της χώρας.
Δημήτρης Γιαννόπουλος
Σωστά ο Σπανουδάκης διερωτάται «πώς», ένας ιδεοπολτός απάτριδων που δεν αντέχει να προφέρει ούτε ένα όνομα Αγωνιστή, Μάχης ή Θυσίας — χωρίς να υποστεί αλλεργικό σοκ — «θα καταφέρετε να βγάλετε σπό το αίμα μας την Ελλάδα που κυλάει; Τους ήρωες, τους αγωνιστές, τους ...Αγίους, και τελικά τον ίδιο τον Χριστό; Το Α και το Ω; Ποιοί είστε; Ποιον αντιπροσωπεύετε;»
Γιατί περί αυτών πρόκειται:
Όσοι μαζεύτηκαν στην αίθουσα «Ελευθέριος Βενιζέλος» της Βουλής την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου για το Πάρτι των Βρυκολάκων, σχεδιάζουν να γιορτάσουν το 2021 ως ορόσημο για την τελετουργική Αφαίμαξη των τελευταίων ρανίδων ελεύθερου ελληνικού πνεύματος σε ελληνική και παγκόσμια κλίμακα:
Προσβλέπουν στην ολοκλήρωση της Τελικής Λύσης στο «ελληνικό πρόβλημα» που τους κάθεται στο λαιμό τουλάχιστον τα τελευταία 200 χρόνια.
Οραματίζονται τον Θρίαμβο της «ελληνικής» Αντεπανάστασης του 2021, ως προοίμιο επιβολής της Ατζέντας 21 του ΟΗΕ.
Με άλλα λόγια, ονειρεύονται να επισφραγίσουν την Επιστροφή της Ελλάδας σε καθεστώς Νέο-οθωμανικού προτεκτοράτου, με τυμπανοκρουσίες και ευρωπαικούς «ύμνους στη Χαρά», χοροστατούντος μάλιστα του ήδη προσκεκλημένου στους εορτασμούς Σουλτάνου Ερντογάν.
Οικονομικά και ηθικά εξουθενωμένοι από την δεκαετία των μνημονίων, ταπεινωμένοι και προδομένοι στις Πρέσπες, απροστάτευτοι και εκδιωκόμενοι από τα σπίτια τους, οι εναπομείναντες Έλληνες ίσως δεν έχουμε πια ούτε τα μέσα ούτε τη δύναμη να αποκρούσουμε πριν από το 2021 την συντελούμενη «αναίμακτη» Εθνοκάθαρση της Ελλάδας που προωθείται δια του εισαγόμενου λαθρο-Εποικισμού.
Αλλά μπορούμε ακόμη να συσπειρωθούμε γύρω από δικες μας «επιτροπές 2021», τοπικές πρωτοβουλίες Αντίστασης ή εκδηλώσεις Τιμής και Μνήμης για την επέτειο της Παλιγγενεσίας μας.
Να απαντήσουμε στα τοξικά απόβλητα της «νεας πατριδογνωσίας» με απλά, ατράνταχτα και πανάρχαια επιχειρήματα Ελληνικού Πατριωτισμού για τα οποία πάλι διψάει να ακούσει η Οικουμένη του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Να σταθούμε έστω για τελευταία φορά όρθιοι απέναντι στους χορηγούς, τα ανδρείκελα και τις μούμιες του παιδοφάγου Ιδρύματος Κλίντον-Έπσταϊν, τους Επικυρίαρχους της Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος και την Διεθνή Πανευρωπαϊκή Ένωση του Κουντενχόβε-Καλέργκι.
Ως συμβολικό εξορκισμό των δαιμόνων του Μετανθρώπινου Ολοκληρωτισμού ας αντιπαρατάξουμε τον Όρκο των Πεσόντων στις Θερμοπύλες που μεταφράστηκε σε «Ελευθερία ή Θάνατος» από τους ξεσηκωμένους του ‘21.
Και τότε, ποιος ξέρει; Όλα μπορεί ν’ αλλάξουν μονομιάς!
«Πάντα Θεού θέλοντος» όπως λέει κι ο Σπανουδάκης