 |
| Sefirmelk/Wikimedia Commons |
Από καιρό υπήρξε κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια "ειδική σχέση" μεταξύ Νορβηγίας και Πακιστάν. Παρόλο που από τότε έχουν ξεπεραστεί στατιστικά από τους Σομαλούς, τους Ιρανούς και τους Ιρακινούς, οι Πακιστανοί ήταν η σημαντικότερη μουσουλμανική μεταναστευτική ομάδα στη Νορβηγία. Η περιοχή γύρω από την πόλη Kharian στο Punjab είναι ακόμη γνωστή ως "Μικρή Νορβηγία", επειδή πολλοί άνθρωποι από αυτήν την περιοχή έχουν εγκατασταθεί στη Νορβηγία.
Gatestoneinstitute.org - Bruce Bawer
Παρουσίαση Freepen.gr
Πράγματι, πολλοί από εκείνους τους ανθρώπους από την Kharian, είτε είναι δικαιούχοι στις νορβηγικές πληρωμές κοινωνικής μέριμνας ή οδηγούν ταξί στο Όσλο, είτε έχουν καταστήματα με κεμπάπ ή κάτι άλλο, έχουν δημιουργήσει πραγματικά παλάτια πίσω στην πατρίδα τους. Επιστρέφουν με υπηρέτες (σχεδόν σκλάβους), και εκεί βρίσκονται οι κύριες κατοικίες μερικών από τις συζύγους και τα παιδιά τους και όπου αυτοί οι ίδιοι περνούνν ορισμένους μήνες κάθε φορά.
Τόσοι πολλοί Νορβηγοί ψηφοφόροι έχουν "δευτερεύουσες κατοικίες" αυτού του είδους μέσα ή γύρω από την Kharian ώστε Νορβηγοί πολιτικοί πραγματοποιούν ακόμη κι εκεί προεκλογικές εκστρατείες! Τα μουσουλμανικά παιδιά που γεννιούνται στη Νορβηγία στέλνονται συνήθως πίσω στο Kharian και τα περίχωρα για να πάνε στο σχολείο - πιο συγκεκριμένα, για να παρακολουθήσουν τις μαδράσσες ή τις σχολές Κορανίου - έτσι ώστε να μην δηλητηριαστούν από τις δυτικές αξίες. Τα τελευταία χρόνια, Νορβηγοί μουσουλμάνοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι πρότειναν να χρηματοδοτήσει η νορβηγική κυβέρνηση τουλάχιστον ένα σχολείο στην Kharian για τα τοπικά παιδιά που κατέχουν νορβηγικά διαβατήρια.
Η κυκλοφορία μεταξύ των δύο χωρών από άτομα με διπλή διαμονή είναι μεγάλη: εάν κάποια μέρα βρεθείτε στο Αεροδρόμιο του Όσλο, θα δείτε πάντα μια τουλάχιστον γραμμή που αποτελείται γενικά από γενειοφόρους άνδρες, γυναίκες σε hijab και μεγάλο αριθμό παιδιών, κάθε οικογένεια συνοδεύεται από τόνους αποσκευών, οι οποίοι περιμένουν την επόμενη πτήση προς το Ισλαμαμπάντ, το Καράτσι ή τη Λαχόρη.
Θα ήταν αδύνατο να μετρηθεί το ποσό των νορβηγικών χρημάτων των φορολογουμένων που εισήχθησαν στην πακιστανική οικονομία κατά τη διάρκεια των ετών. Αυτό που είναι πέρα από κάθε ερώτημα είναι ότι πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό. Ίσως να νομίζει κανείς ότι αυτές οι μεταφορές πλούτου, όσο σημαντικές κι αν είναι, από μια ευρωπαϊκή χώρα των έξι εκατομμυρίων ανθρώπων σε μια ασιατική χώρα των 213 εκατομμυρίων θα μπορούσαν δύσκολα να κάνουν μεγάλη διαφορά. Ωστόσο, παρά το μικρό πληθυσμό της, η Νορβηγία, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει, έχει μεγαλύτερη οικονομία από το Πακιστάν διαθέτοντας περίπου το 30ο υψηλότερο ονομαστικό ΑΕΠ παγκοσμίως, σε αντίθεση με το 40ο του Πακιστάν. Επομένως, όλες αυτές οι νορβηγικές κορώνες έχουν σημασία.
Για το λόγο αυτό μόνο, μπορεί να περίμενε κανείς ότι οι πακιστανικές αρχές θα αντιμετωπίζουν τους Νορβηγούς ομολόγους τους με ελάχιστο σεβασμό και ότι η κυβέρνηση στο Όσλο θα ασκεί κάποια επιρροή στο Πακιστάν. Αντίθετα, αυτό είναι ένα παράδειγμα όπου η ουρά συχνά φαίνεται να τσακίζει το σκυλί. Αν και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι η πακιστανική κυβέρνηση θα ανταποκριθεί στη νορβηγική πίεση για να σταματήσει η καταπίεση των μουσουλμάνων Αχμαντίγια, των ινδουιστών, των γυναικών, των ομοφυλόφιλων κ.ο.κ., το Πακιστάν δεν δίστασε να διαμαρτυρηθεί για τις εξελίξεις στη Νορβηγία που προσβάλλουν τις ευαίσθητες πολιτιστικές ευαισθησίες του.
Στις 16 Νοεμβρίου, μια ομάδα που ονομάζεται "Σταματήστε τον εξισλαμισμό της Νορβηγίας" (Stopan Islamiseringen av Norge - SIAN) είχε πυρπολήσει δημόσια ένα αντίγραφο του Κορανίου σε ένα δοχείο απορριμμάτων στην πόλη Kristiansand. Στην εκδήλωση συμμετείχαν περισσότεροι από τριάντα αστυνομικοί, οι οποίοι τελούσαν υπό μυστικές παραγγελίες από την αρχηγό της νορβηγικής αστυνομίας, Marie Benedicte Bjørnland, για να προσπαθήσουν να αποτρέψουν την καύση πριν να συμβεί. στην πραγματικότητα η SIAN κατόρθωσε να θέσει το βιβλίο στην πυρά ενώ χρειάστηκαν λίγα δευτερόλεπτα για να σταματήσει η αστυνομία τις φλόγες.
Η Bjørnland αργότερα υπερασπίστηκε την οδηγία της αναφέροντας τη λεγόμενη ρήτρα ρατσισμού του ποινικού νόμου της Νορβηγίας, παρόλο που, όπως ανέφεραν οι νομικοί εμπειρογνώμονες, η ρήτρα αυτή δεν καλύπτει τέτοιες ενέργειες και ο νόμος περί βλασφημίας που πιθανώς χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί η διαταγή της Bjørnland's καταργήθηκε πριν από αρκετά χρόνια. Ωστόσο, οι πολιτικοί, οι σχολιαστές και άλλα δημόσια πρόσωπα στρέφουν την κριτική τους όχι στην Bjørnland αλλά στη SIAN. Στις 23 Νοεμβρίου, αναφέρθηκε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης της Νορβηγίας, Jøran Kallmyr, έδωσε την πλήρη υποστήριξή του στην Bjørnland. «Οι εισαγγελείς», εξήγησε, «έχουν αποφασίσει ότι η καύση του Κορανίου μπορεί να αποτελεί έγκλημα».
"Μπορεί να γίνει έγκλημα"; Μπορεί", επιτρέψτε μου να παρέμβω, είναι η δική μου μετάφραση της σχετικά σπάνιας έκφρασης που χρησιμοποίησε ο Kallmyr, "skli over i". Παρόλο που ο τρόπος του να εκφράζει το σκεπτικό του είναι ειλικρινά κάπως αμήχανος, σίγουρα δεν είπε ότι το κάψιμο του Κορανίου είναι έγκλημα, αλλά μάλλον ότι θα μπορούσε κάπως να αποτελέσει έγκλημα. Το κάνει να ακούγεται σαν ένα είδος αλχημικής διαδικασίας.
Μια άλλη είδηση όμως βγήκε στις 23 Νοεμβρίου: αποδείχθηκε ότι για την κυβέρνηση του Πακιστάν, ακόμη και το σχέδιο της Bjørnland για την απλή χειροτέρευση των συνταγματικών δικαιωμάτων της SIAN δεν ήταν αρκετά καλό. Ο κ. Kjell-Gunnar Eriksen, πρεσβευτής της Νορβηγίας στο Πακιστάν, σύμφωνα με τα νυχτερινά νέα του NRK, εκλήθη για εξηγήσεις εξαιτίας της καύσης του Κορανίου. Οι αξιωματούχοι του τμήματος εξωτερικών υποθέσεων στο Ισλαμαμπάντ διέταξαν τον Eriksen να μεταφέρει στους ανωτέρους του στο Όσλο την «βαθιά ανησυχία» της πακιστανικής κυβέρνησης και του λαού για την πράξη της «βεβήλωσης». Ο Eriksen, απαντώντας, υπογράμμισε ότι οι νορβηγικές αρχές αποδοκιμάζουν εντελώς την καύση του κορανίου και ότι η αστυνομία είχε τερματίσει τη διαδήλωση. Έτσι, ο εκπρόσωπος μιας εικαζόμενης ελεύθερης χώρας ήταν αυτός που έπρεπε να πείσει τους αξιωματούχους μιας «Ισλαμικής Δημοκρατίας» ότι, τουλάχιστον όταν το Ισλάμ βρίσκεται στο κάδρο, η ελευθερία του λόγου και της συνάθροισης στη Νορβηγία έχει τα όριά τηςς.
Επίσης υπενθυμίστηκε η συμπεριφορά των νορβηγικών αρχών κατά τη διάρκεια της κρίσης γελοιογραφίας το 2005-2006 όταν η δανική εφημερίδα Jyllands-Posten δημοσίευσε σχέδια του Μωάμεθ, που πυροδότησαν βία γύρω από τον μουσουλμανικό κόσμο και μαζική διαμαρτυρία μουσουλμάνων στους δρόμους της Κοπεγχάγης, ο τότε Δανός πρωθυπουργός Anders Fogh Rasmussen αρνήθηκε κατηγορηματικά να συναντηθεί με τους πρεσβευτές πολλών μουσουλμανικών χωρών που επιθυμούσαν να καταγράψουν την αγανάκτησή τους, διότι, εξήγησε, οι Δανοί απολάμβαναν ελευθερία έκφρασης και επομένως δεν υπήρχε τίποτα για συζήτηση.
Αντίθετα, στη Νορβηγία, όταν ο Vebjørn Selbekk, ο συντάκτης μιας μικρής χριστιανικής εφημερίδας, ανατύπωσε τα κινούμενα σχέδια, οι νορβηγικές αρχές, υπό τον πρωθυπουργό, δεν μπορούσαν να σταματήσουν να ζητούν συγνώμη και πίεζαν τον Selbekk τόσο ανελέητα να πράξει το ίδιο, ώστε κατέληξε τελικά σε μια αίθουσα γεμάτη από μουσουλμάνους ηγέτες ζητώντας τους συγχώρεση σε μια τελετή που διοργάνωσε και παρακολούθησαν αρκετοί από τους κορυφαίους αξιωματούχους της νορβηγικής κυβέρνησης. Για άλλη μια φορά, δυστυχώς, φαίνεται ότι, όταν η άσκηση θεμελιωδών νορβηγικών ελευθεριών προκαλεί αδίκημα, οι εξουσίες που υπάρχουν στη Νορβηγία δεν διστάζουν να επιλέξουν την λανθασμένη πλευρά.