 |
| skeeze / pixabay |
Για εκαταντάδες χρόνια και μέσα από τη διδασκαλία του Χριστού καθώς επίσης το παράδειγμα των αγίων της Εκκλησίας, μάθαμε ότι φιλανθρωπία σημαίνει να δίνω τα πάντα και να τα διαθέτω στους φτωχούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μέγας Βασίλειος που διέθεσε την περιουσία του για να οικοδομήσει τη Βασιλειάδα όπου βρήκαν καταφύγιο όλοι όσοι είχαν ανάγκη.
Του Στρατή Μαζίδη
Άλλο παράδειγμα ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, Ιωάννης ο Ελεήμων που στα χρόνια του Ηράκλειου εκμεταλλεύθηκε την περιουσία της Εκκλησίας για να υποστηρίξει ένα τεράστιο φιλανθρωπικό έργο.
Ανθρωπισμός σημαίνει πάω εκεί που είναι το πρόβλημα, στη μήτρα του και το αντιστρατεύομαι. Συνεπάγεται μάλιστα πως σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί να δώσεις και τη ζωή σου.
Αυτό είναι ο ανθρωπισμός και η φιλανθρωπία.
Σήμερα βλέπουμε πολλούς να εμφανίζονται ως ανθρωπιστές αλλά μόνο στα λόγια. Επιτίθενται σε ανθρώπους με απόψεις κοινής λογικής αλλά οι πράξεις τους, τους διαψεύδουν. Τι φιλάνθρωπο συναίσθημα είναι αυτό όταν πχ αυτός που εμφανίζεται ως τέτοιος δε δίνει πρώτος το παράδειγμα να πάρει σπίτι του όσους περισσότερους κρίνει ως κατατρεγμένους; Τι φιλανθρωπία όμως είναι εκείνη που αδιαφορεί για το αυτονόητο δικαίωμα των ανθρώπων να μπορούν να ζουν, να εργάζονται και να προκόβουν στον τόπο τους αλλά πολεμά για το...δικαίωμα να περπατούν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα για να καταλήξουν σε πολλά διάσπαρτα Αουσβιτς και μετά να καταλήξουν απλά φτηνά εργατικά χέρια πολτοποιώντας παράλληλα τις μέχρι χθες συμπαγείς και με διακριτή φυσιογνωμία κοινωνίες;
Δεν υπάρχει άραγε πλήθος ιδεών και έργων που θα μπορούσαν να γίνουν σε Βόρεια Αφρική και Ασία ώστε οι άνθρωποι να βρουν αξιοπρεπή εργασία στην πατρίδα τους, δηλαδή στο σπίτι τους; Υπάρχει.
Τι φιλανθρωπία είναι αυτή που διεξάγεται εξ αποστάσεως αντί με φυσική παρουσία στην καρδιά του προβλήματος. Και πάνω από όλα τι φιλανθρωπία είναι αυτή που αντί να δίνει, λαμβάνει; Το να εισπράττει κανείς χρήματα διαχειριζόμενος τη δυστυχία του άλλου, η διατήρηση της οποίας διασφαλίζει τη συνέχεια των εισπράξεων, δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι επάγγελμα και όχι από αυτά που κάνουν τον άνθρωπο να νιώθει περήφανος.