Η μόνη χώρα [άραγε χώρα δεν σημαίνει ένα χοροθετημένο με σύνορα κράτος;] χωρίς σύνορα είναι η δική μας. Όποιος θέλει κυριολεκτικά μπαίνει, κι αν είναι και λίγο καπάτσος ή οργανωμένος ξαναβγαίνει. Εννοείται χωρίς χαρτιά. Δεν έχεις χαρτιά; Θέλεις να κρύψεις την καταγωγή σου; Σε κυνηγάνε; Θες να κρυφτείς; Έλα στην Ελλάδα να σου βγάλουμε εμεις χαρτιά!
Αλήθεια όταν μία χώρα δεν έχει σύνορα, ή τουλάχιστον δεν τους δίνει κανένας καμία σημασία, και δυνάμεις όπως η frontex, τα ανοίγουν ακόμα πιο πολύ, ποιος ο λόγος να διατηρούμε στρατεύματα και αμυντικά συστήματα που ουδέποτε πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουμε; Ποιος ο λόγος οι τεράστιες αμυντικές δαπάνες, οι οχυρώσεις των νησιών του Αιγαίου, τα ραντάρ, τα αντιαεροπορικά και χιλιάδες στρατιώτες; Για να στήνουν αντίσκηνα για τους μετανάστες;
Ποια η κατάσταση λοιπόν στην Ελλάδα; Στα νησιά μας κάνουν κουμάντο κυριολεκτικά η frontex και οι ΜΚΟ, κανείς άλλος! Το λιμενικό καλωσορίζει και διασώζει, οι Τούρκοι γεμίζουν λεφτά, και εμείς κάθε λογής μετανάστες από τα πέρατα του κόσμου. Στην Αθήνα κουμάντο κάνουν οι μπαχαλάκηδες, και στην επαρχία τα περιπολικά των συμμοριών, που ρημάζουν κυριολεκτικά την επαρχία και τα χωριά που έχουν μείνει μόνο ηλικιωμένοι.
Οι Έλληνες τι κάνουν; Αντί να μεγαλώνουν την Ελλάδα μεγαλώνουν το ζωικό βασίλειο αγοράζοντας σκύλους. Πίνουν καφέ και ανταλλάσσουν μηνύματα στο διαδίκτυο. Κατεβάζουν καπουτσίνους και κάνουν τατουάζ με κινέζικα ρητά, και το όνομα της Τούλας της γκόμενας. Μόνη έννοια του Έλληνα πότε θα πάρει σύνταξη και πότε θα κάνει Black Friday για να αγοράσει βρακιά και τηλεοράσεις.
Τέτοια ωραία απύθμενη παρακμή από αυτήν τη χώρα, δεν την περίμενα ποτέ ότι θα τη συναντήσω όσο ζω! Μένει μόνο να την αποδεχτώ, αν και λιγάκι δύσκολο… Ας φωνάξουμε λοιπόν προοδευτικά το σύνθημα «Έξω οι Αμερικανοί μέσα οι Πακιστάνοι».
Θόδωρος Γαλανόπουλος