Το δικό μου λεξιλόγιο, σε σχέση με το λεξιλόγιο των πολιτικών, έχει βασικές εννοιακές διαφορές. Σε αντίθεση με το λειασμένο και γενικόλογο λεξιλόγιο εκείνων, το δικό μου είναι ακριβές, γωνιώδες και κυριολεκτικό. Το δικό τους βρωμάει πολιτική κορεκτίλα, ενώ το δικό μου, είναι φτιαγμένο από μια γλωσσική και εννοιολογική διαδικασία, που έχει σχέση με την κοινή λογική.
Γεράσιμος Γερολυμάτος
Στο δικό τους λεξιλόγιο, που περιφρονεί την αλήθεια, ο λαθρέμπορος είναι κάποιος, που κατά τη γνώμη τους δυσφημείται ως άνθρωπος, όταν γίνεται αναφορά στην λαθρεμπορία του. Είναι άλλο πράγμα δηλαδή ο άνθρωπος και κάτι άλλο, άσχετο, οι πράξεις που διαπράττει(!!!). Η επικίνδυνη αυτή παραφροσύνη οδηγεί σε αυθαίρετα συμπεράσματα. Ο φονιάς δεν χαρακτηρίζεται από τον φόνο που διέπραξε και ο κλέφτης δεν είναι κλέφτης, αλλά άνθρωπος που "δανείστηκε" το πορτοφόλι σας χωρίς την άδεια σας.
Στο δικό μου λεξιλόγιο, όμως, η λέξη άνθρωπος είναι το κύριο αυτεξούσιο υποκείμενο, που με τις λέξεις και τις πράξεις του εκφράζει συγκεκριμένες ιδιότητες. Όταν κάποιος αναφέρεται στην παράνομη ιδιότητα ενός ανθρώπου, δεν στρέφεται κατά της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης του, ούτε την προσβάλλει, αλλά επικεντρώνεται μόνο στην ιδιότητα της. Ο λαθρέμπορος δεν παύει ποτέ να είναι άνθρωπος, αλλά θέλουν, δεν θέλουν ορισμένοι, είναι και κάποιος που εμπορεύεται λαθραία. Η έλλειψη επιχειρηματολογίας υπέρ της παράλογης αντίληψης που θέλει να περάσει η πολιτική ορθότητα, την ωθεί να κατηγορεί τους αντιπάλους της για μη σεβασμό δήθεν της ανθρώπινης υπόστασης του παρανομούντα, προκειμένου να του χαριστεί η παρανομία. Η κατηγορία αυτή καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.
Το ίδιο συμβαίνει με την λέξη "λαθρομετανάστης", που περιγράφει ακριβώς εκείνον που εισέρχεται παράνομα μέσα σε μια χώρα. Επιμένουν, όμως στην λέξη "μετανάστης" για να παραποιήσουν το νόημα. Και ο παραλογισμός συνεχίζεται, καθώς ο λαθροδιακινητής-δουλέμπορος συλλαμβάνεται ως παράνομος, την ίδια στιγμή που το "προϊόν" της λαθροδιακίνησης του ο λαθρομετανάστης δηλαδή, νομιμοποιείται ως μετανάστης (!!)
Το ταυτοχρόνως εξωφρενικό είναι, ότι ενώ υπάρχει νόμος που τιμωρεί την λαθρομετανάστευση, ο ίδιος ο λαθρομετανάστης απαλλάσσεται από την διάπραξη της στο όνομα ενός παράλογου ανθρωπισμού. Δεν πρέπει κανείς να τον αποκαλεί λαθρομετανάστη-δηλαδή αυτό που είναι αλήθεια-επειδή τον προσβάλλει δήθεν ως άνθρωπο!! Ένας σωρός από λαθραίες πράξεις (που ακόμα τιμωρούνται από το νόμο) υπάρχουν, για να μας θυμίζουν πως ακόμα και αν θέλουν να αλλάξουν τα νοήματα η ουσία των ιδιοτήτων παραμένει η ίδια. Ο λαθροχείρας, ο λαθρεπιβάτης, ο λαθραναγνώστης, ο λαθροδιακινητής, ο λαθρέμπορος, ο λαθροθήρας, θα είναι εδώ, για να μας θυμίζουν, ότι υπάρχουν ως ακριβείς περιγραφές ανθρώπινων ιδιοτήτων, εννοιολογημένες με λογική και αλήθεια. Αυτό που τώρα επιχειρείται είναι να τις καταστρέψουν, επειδή οι λέξεις έχουν δύναμη. Είναι αυτό για το οποίο έγραψε ο Τζωρτζ Όργουελ, στο «1984».
Στο δικό τους λεξιλόγιο, που περιφρονεί την αλήθεια, ο λαθρέμπορος είναι κάποιος, που κατά τη γνώμη τους δυσφημείται ως άνθρωπος, όταν γίνεται αναφορά στην λαθρεμπορία του. Είναι άλλο πράγμα δηλαδή ο άνθρωπος και κάτι άλλο, άσχετο, οι πράξεις που διαπράττει(!!!). Η επικίνδυνη αυτή παραφροσύνη οδηγεί σε αυθαίρετα συμπεράσματα. Ο φονιάς δεν χαρακτηρίζεται από τον φόνο που διέπραξε και ο κλέφτης δεν είναι κλέφτης, αλλά άνθρωπος που "δανείστηκε" το πορτοφόλι σας χωρίς την άδεια σας.
Στο δικό μου λεξιλόγιο, όμως, η λέξη άνθρωπος είναι το κύριο αυτεξούσιο υποκείμενο, που με τις λέξεις και τις πράξεις του εκφράζει συγκεκριμένες ιδιότητες. Όταν κάποιος αναφέρεται στην παράνομη ιδιότητα ενός ανθρώπου, δεν στρέφεται κατά της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης του, ούτε την προσβάλλει, αλλά επικεντρώνεται μόνο στην ιδιότητα της. Ο λαθρέμπορος δεν παύει ποτέ να είναι άνθρωπος, αλλά θέλουν, δεν θέλουν ορισμένοι, είναι και κάποιος που εμπορεύεται λαθραία. Η έλλειψη επιχειρηματολογίας υπέρ της παράλογης αντίληψης που θέλει να περάσει η πολιτική ορθότητα, την ωθεί να κατηγορεί τους αντιπάλους της για μη σεβασμό δήθεν της ανθρώπινης υπόστασης του παρανομούντα, προκειμένου να του χαριστεί η παρανομία. Η κατηγορία αυτή καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.
Το ίδιο συμβαίνει με την λέξη "λαθρομετανάστης", που περιγράφει ακριβώς εκείνον που εισέρχεται παράνομα μέσα σε μια χώρα. Επιμένουν, όμως στην λέξη "μετανάστης" για να παραποιήσουν το νόημα. Και ο παραλογισμός συνεχίζεται, καθώς ο λαθροδιακινητής-δουλέμπορος συλλαμβάνεται ως παράνομος, την ίδια στιγμή που το "προϊόν" της λαθροδιακίνησης του ο λαθρομετανάστης δηλαδή, νομιμοποιείται ως μετανάστης (!!)
Το ταυτοχρόνως εξωφρενικό είναι, ότι ενώ υπάρχει νόμος που τιμωρεί την λαθρομετανάστευση, ο ίδιος ο λαθρομετανάστης απαλλάσσεται από την διάπραξη της στο όνομα ενός παράλογου ανθρωπισμού. Δεν πρέπει κανείς να τον αποκαλεί λαθρομετανάστη-δηλαδή αυτό που είναι αλήθεια-επειδή τον προσβάλλει δήθεν ως άνθρωπο!! Ένας σωρός από λαθραίες πράξεις (που ακόμα τιμωρούνται από το νόμο) υπάρχουν, για να μας θυμίζουν πως ακόμα και αν θέλουν να αλλάξουν τα νοήματα η ουσία των ιδιοτήτων παραμένει η ίδια. Ο λαθροχείρας, ο λαθρεπιβάτης, ο λαθραναγνώστης, ο λαθροδιακινητής, ο λαθρέμπορος, ο λαθροθήρας, θα είναι εδώ, για να μας θυμίζουν, ότι υπάρχουν ως ακριβείς περιγραφές ανθρώπινων ιδιοτήτων, εννοιολογημένες με λογική και αλήθεια. Αυτό που τώρα επιχειρείται είναι να τις καταστρέψουν, επειδή οι λέξεις έχουν δύναμη. Είναι αυτό για το οποίο έγραψε ο Τζωρτζ Όργουελ, στο «1984».
«Πιστεύεις, φαντάζομαι, ότι η κύρια δουλειά μας είναι να εφεύρουμε νέες λέξεις. Αλλά δεν συμβαίνει καθόλου κάτι τέτοιο! Καταστρέφουμε λέξεις – εικοσάδες, εκατοντάδες κάθε μέρα. Πετσοκόβουμε τη γλώσσα ως το κόκαλο»