 |
| Studio-Dee / pixabay |
Κάποτε συνήθιζαν να λένε ότι "έφαγε τα λεφτά του στην πολιτική". Άνθρωποι που είχαν το σαράκι μέσα τους, ήθελαν να προσφέρουν κάτι, να αποκτήσουν μια υστεροφημία. Με το πέρασμα των ετών αυτό άλλαξε. Δεν είναι ίσως εύκολο να προσδιορίσει κανείς πότε συνέβη η μεταβολή αλλά σίγουρα η μεταπολίτευση ήταν το κομβικό σημείο.
Του Στρατή Μαζίδη
Πλέον βγάζει κάποιος χρήματα στην πολιτική. Μια εκλογή σημαίνει καλό μισθό και σημαντικά προνόμια. Αν μάλιστα μιλάμε και για ευρωβουλή, τότε ακόμη καλύτερα. Η πολιτική κατέστη ένα επικερδέστατο επάγγελμα ενώ σε πολλές περιπτώσεις διακρίνουμε την ύπαρξη μιας κληρονομικότητας. Πού θα βρίσκονταν σήμερα πχ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Ντόρα Μπακογιάννη, η Φώφη Γενηματά, η Ολγα Κεφαλογιάννη, ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και άλλοι, αν είχαν γεννηθεί από διαφορετικούς γονείς φέροντας άλλο όνομα;
Ας μην ξεχνάμε και την περίπτωση υποψηφίου, σημερινού υπουργού που προεκλογικά βασίστηκε στο όνομά του. "Στα δύσκολα Καραμανλής" ήταν το μότο του σημερινού υπουργού μεταφορών λες και ο ίδιος έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν. Όσο για τα...δύσκολα τα είδαμε στην Κύπρο με το θείο και τις παραμονές του μνημονίου με τον ανηψιό.
Εκτός όμως τούτου διακρίνουμε ότι δεν υπάρχουν πλέον διαφορές. Τα πάντα έχουν γίνει πολτός. Πασόκοι αποτελούν το νέο ΣΥΡΙΖΑ, πρώην Συριζαίοι καταλήγουν στη ΝΔ και πρώην ΝΔ στο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοι πάλι έχουν γυρίσει σειρά κομμάτων. Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές, ούτε ιδεολογικές διαφορές. Υπάρχουν απλά δρομολόγια και διαδρομές που οδηγούν στη Βουλή. Του κεντρώου, του δεξιού, του αριστερού, του ακροδεξιού, του κομμουνιστή, του εθνομηδενιστή κ.ο.κ.
Η πολιτική κατέστη πεδίο προσωπικής ανέλιξης και καριέρας. Όταν περάσουν τα χρόνια πρέπει να κληρονομήσουμε τη θέση μας στα παιδιά μας. Αποτυχημένοι πολιτευτές αναλαμβάνουν στρατηγικά πόστα. Δεν υπηρετείται κάποιο μεγάλο όραμα ή εθνικός στόχος. Βρισκόμαστε σε παρακμή.