 |
| ssamandizadeh / pixabay |
Οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο δεν κράταγαν κομματικές σημαίες αλλά την ελληνική. Αυτοί που δε σέβονται τις εθνικές γιορτές αυτού του λαού, δε σέβονται ούτε τις εξεγέρσεις του. Αυτοί που δε θέλουν έθνος, δε θέλουν οι λαοί να έχουν σπίτια και πατρίδες. Όταν ξέρεις ότι η γη είναι δική σου τότε θα παλέψεις για την ελευθερώσεις, για να υπερασπιστείς την ελευθερία της, για να διεκδικήσεις κοινωνική δικαιοσύνη για το λαό της.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Όταν ξέρεις ότι η γη είναι δική σου, καταλαβαίνεις τον πόνο αυτών που έχασαν τη δική τους. Τους φιλοξενείς και υψώνεις τη φωνή σου μαζί τους για να απελευθερωθεί και το δικό τους σπίτι. Όμως όταν δεν πιστεύεις στα έθνη και θεωρείς τη μετακίνηση πληθυσμών ως κάτι φυσιολογικό μη διαχωρίζοντας πρόσφυγες από οικονομικούς μετανάστες, τότε ξεπλένεις γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις και τη λεηλασία του πλούτου των λαών.
Οι ανθρωπιστές αγωνίζονται συνειδητά ή ασυνείδητα, για τη δημιουργία ενός μαζάνθρωπου. Τα επιχειρήματά τους είναι αντάξια των υποψηφίων των καλλιστείων που δηλώνουν ότι θα αγωνιστούν για την παγκόσμια ειρήνη! Δεν είναι τυχαίο ότι μιλάμε για άτομα που συγκρίνουν τους Έλληνες πρόσφυγες του 1922, τότε που η Ελλάδα υπέγραψε τη μη δυνατότητα επιστροφής στον τόπο τους με οικονομικούς μετανάστες. Είναι τόσο άρρωστοι που συγκρίνουν το ολοκαύτωμα με το μεταναστευτικό, ξεχνώντας οτι οι Έλληνες Εβραίοι θα έδιναν τα πάντα για να ζήσουν μαζι με τους συμπατριώτες τους στην κατεχόμενη πατρίδα τους μέχρι την απελευθέρωση.
Δεν έφυγαν μόνοι τους για καλύτερες οικονομικές συνθήκες και δεν τους απέλασαν στη χώρα καταγωγής τους επειδή δεν ήταν πρόσφυγες. Μιλάμε για ανθρώπους που δεν αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα ή τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να τιμούν κανένα αγώνα.