Οι πρώτες μεταναστευτικές ρωγμές για την κυβέρνηση Μητσοτάκη φάνηκαν στις πρώτες δημοσκοπήσεις όσο κι αν σοβατίστηκαν. Η αρχή έγινε με έρευνα της Pulse που παρουσίασε ο ΣΚΑΙ. Υπήρχε ερώτημα αν συμφωνούμε με το νόμο με το άσυλο ή με τον αντικαπνιστικό νόμο, δηλαδή ερωτήσεις που η πιθανότερη απάντηση είναι "ναι" αλλά όχι για το μεταναστευτικό και όσους νεοεισερχόμενους [αν και υπάρχουν κι οι παλιοί] έρχονται παράνομα στην Ελλάδα.
Του Στρατή Μαζίδη
Το μόνο που δε ρώτησαν είναι αν πχ συμφωνείτε με την έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ. Ωστόσο το σκαρφάλωμα της Ελληνικής Λύσης του Βελόπουλου στη συγκεκριμένη έρευνα στο 4% [που σημαίνει ότι μπορεί να είναι και παραπάνω] δείχνει τη ρωγμή.
Σe άλλη έρευνα της Μέτρον καταγράφεται το μεταναστευτικό. Όχι ευθέως, αν πχ συμφωνείτε με τους κυβερνητικούς χειρισμούς αλλά η κατάταξή του μαζί με άλλα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες, όπου εκεί ήρθε πρώτο με 33%. Επίσης στη συγκεκριμένη έρευνα ο Βελόπουλος εμφανίζεται στο 4,2%.
Ωστόσο στα τέλη του περασμένου μήνα σε άλλη έρευνα (Opinion) μόλις ένα 23,4% δήλωνε ικανοποιημένο από τις κινήσεις της κυβέρνησης. Θεωρητικά και βάσει της πορείας των πραγμάτων το ποσοστό αυτό μάλλον έχει μεγάλες πιθανότητες να έχει μειωθεί.
Το μεταναστευτικό έρχεται ως καταστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη και βούτυρο στο ψωμί του συνονόματού του, Βελόπουλου. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση στον αρχικό σχεδιασμό του πλάνου που παρουσιάστηκε πριν λίγα 24ωρα περιελάμβανε τη δημιουργία κλειστής δομής στα ακατοίκητα πια Λέβιθα, μέχρι την τουρκοφοβική παρέμβαση του ΥΠΕΞ που τη ματαίωσε.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν πιάστηκε στον ύπνο με το μεταναστευτικό. Το ζήτημα ήταν γνωστό εδώ και πολλά χρόνια. Ούτε προβληματίζεται όταν δηλώνει πως δε φοβάται το μπόλιασμα, δηλαδή την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Αν ο πρωθυπουργός ήθελε να μειώσει, ή να κόψει εντελώς τις ροές έφτανε απλά σε πρώτο χρόνο να κατεβάζει το ρελέ που λέει ΧΡΗΜΑ και το ελληνικό κράτος να ανακτήσει την άσκηση κυριαρχίας από ΜΚΟ και ΟΗΕ στα νησιά. Αν δε νεκρωθεί όλη η οικονομική δραστηριότητα με ακρογωνιαίο λίθο τη διακίνηση ανθρώπων, αν δε φύγει το κέρδος από τη μέση, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.
Ο πρωθυπουργός λογικά δεν είναι ανόητος, τα αντιλαμβάνεται αυτά. Απλά είναι υπέρ του ό,τι συμβαίνει σήμερα. Μπορεί κανείς να ρωτήσει την αδερφή του που αναζητά εργάτες γης ή την εξαδέρφη του διευθύντρια σε ΜΚΟ. Ίσως να μην περίμενε την έκρηξη των ροών αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το πρόβλημα για αυτό είναι πως η πολιτική του δε βρίσκει σύμφωνη την κοινή γνώμη. Αυτό αρχίζει πλέον να γίνεται ευδιάκριτο, όσο σοβάτισμα και να πέσει.