 |
| IgorSuassuna / pixabay |
Επειδή μόνο νεκροψία χρειάζονται τα εγχώρια πολιτικά κόμματα, και επειδή οι λέξεις μου δεν βουλιάζουν εύκολα σε βρεγμένη σποδό, δεν γράφω άσημες συλλαβές που αναδίδουν οσμές ματαιότητας. Αποφεύγω για χρόνια να αναλύω τα πολιτικά δρώμενα, αφ' ενός μεν γιατί δεν είμαι αναλυτής της πολιτικής τσιρκολαγνείας και αφ' ετέρου γιατί μέσα μου δεν στέγασα κανέναν δογματισμό και καμια πολιτική μωρία.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Ο λόγος μου, εξάλλου, δεν ντύνεται το φόρεμα κανενός δισταγμού, γιατί δεν τον ενδιαφέρουν οι αγορασμένες αξίες. Η ευθύτητά του είναι αυτοκέφαλη. Μακάριοι εκείνοι οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι-αναλυτές που δέχονται να τους επιβληθεί ή φτιάχνουν ένα δικό τους αλφαβητάριο, για να μπορούν να κάνουν τη δική τους ανάγνωση της πολιτικής. Πιθανώς σ' αυτούς να ανήκει η βασιλεία του μέλλοντος...
Η φωνή της γραφίδας τούτης επιμένει ότι η εγχώρια πολιτική είναι μια αξημέρωτη νύχτα, όπου στήνουν ξέφρενο χορό οι τσιρκολάγνοι πολιτικοί. Και επειδή δεν είμαι ελπιδοπώλης και ούτε αγοράζω από κανέναν ελπίδα, η θέση μου αυτή δεν είναι φαταλισμός, ούτε μηδενισμός, αλλά μια πικρή διαπίστωση της πραγματικότητας και τίποτα περισσότερο. Η πολιτική για μένα δεν είναι ταριχευμένη ουτοπία. Δεν είναι το δοχείο που κάποιοι αχυρόμυαλοι φυλάνε τη ματαιοδοξία τους, ενίοτε και την αδηφαγία τους.
Οπως ξέρω πως η πολιτική είναι κυκλώματα. Κυκλώματα υπήρχαν και θα υπάρχουν σε τούτο τον τόπο, όσον καιρό οι άνθρωποι προσπαθούν να αποφορτιστούν με τη φιλοδοξία ή και τη δοξομανία. Η μη ύπαρξη κυκλωμάτων θα ήταν το πιο αφύσικο εγχώριο κοινωνικό φαινόμενο. Και βέβαια αυτές οι οργανωμένες ομάδες εμποδίζουν κάποιους άξιους να βρίσκονται στο προσκήνιο της πολιτικής επικαιρότητας. Και φροντίζουν για την αυτοπροβολή τους ή την προβολή και καθιέρωση κάποιων ανύπαρκτων ή έστω μικρομεσαίων αναστημάτων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να σβήσουν κάποια καιόμενη βάτο που τελικά κατακαίει τους ίδιους διαχρονικά. Η νύχτα ζει μονάχα μια νύχτα. Τα κυκλώματα κυνηγούν τις μεγάλες ματαιότητητες με το μικρό τους μυαλό. Υπάρχουν ωστόσο "δημιουργοί" και στο χώρο της πολιτικής, οι οποίοι προοδευτικά βρίσκουν μια χαραμάδα, για να δραπετεύσουν.
Προς το παρόν, επικρατούν αστοί-δοξοφάγοι ηγετίσκοι. Οταν τους βλέπω και τους ακούω χάνει το βηματισμό του το μυαλό μου. Ακόμα και τα "φυλαχτά" τους μυρίζουνε αμαρτία και ασχολούνται μονάχα με παραμύθια για παραλυτικούς, πίσω από το ερειπωμένο τους χαμόγελο, το άτεκνο πνεύμα τους και τη βέβηλη και ψευδεπίγραφη σκέψη τους.
Ενας τέτοιος ηγετίσκος απολαμβάνει ως εν εκστάσει ευρισκόμενος αναστενάρης το οργουέλειο όνειρο ενός ανδρός αρχής και έμπλεος ημερήσιας και νυχτερικής ηδυπάθειας, οίστρον πίμπλαται. Ιδεολογικά πιστεύω, πεποιθήσεις, διακηρύξεις και ηθικές δεσμεύσεις δεν αποτελούν για έναν τέτοιο ηγετίσκο εμπόδια στην προσπάθειά του να διατηρήσει την εξουσία. Ελαστικός σε κάθε είδους αρχές, αναδιπλώνεται με μεγάλη ευκολία και προσαρμόζεται παραχρήμα.
Τι να αναλύσεις από την ασκούμενη πολιτική τέτοιων ηγετίσκων; Να αναλύσεις πως εμπορεύονται την ψυχή του λαού, και χωρίς ταραχή συνείδησης έχουν ξεπουλήξσει κατά καιρούς, με αναίδεια και προστυχιά, ακόμα και την εθνική μας αξιοπρέπεια, σαν να ήταν κτήμα τους;
Ομως, αν και η πολιτική πινακοθήκη σε τούτη τη χώρα είναι γεμάτη από τέτοιυς ηγετίσκους, όπως και τα νεκροταφεία, το Εθνος μας δεν είναι καθόλου εύκολο να υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του. Το Εθνος μας είναι φυτρωμένο στην καρδιά του Μύθου. Δεν ξεριζώνεται με τίποτα. Εχει ένα καταδικό του θεό που δεν το αφήνει να πεθάνει.