Η ανεργία, οι χαμηλοί μισθοί, οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, ο πληθωρισμός και άλλοι παράγοντες πιέζουν ολοένα και περισσότερο τις γυναίκες στην Τουρκία να καταφύγουν στην πορνεία. Οι γυναίκες από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων σε κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, των φοιτητριών πανεπιστημίου και των νοικοκυρών, λένε ότι εργάζονται στη βιομηχανία του σeξ για να προσφέρουν τη βασική διαβίωση ατον εαυτό τους ή να φροντίσουν τα παιδιά τους.
Παρουσίαση Freepen.gr
Οι Σύριες πρόσφυγες που κατοικούν στην Τουρκία, οι οποίες είναι κοινωνικά και οικονομικά περιθωριοποιημένες, καταλήγουν επίσης σε σημαντικό αριθμό να εκδίδονται. Με τους άνδρες τους είτε νεκρούς είτε απλώα αγνοούμενους, αυτές οι γυναίκες, πολλές εκ των οποίων δεν εργάστηκαν ποτέ πριν, αναγκάζονται να φροντίζουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους σε μια ξένη χώρα.
Οι γυναίκες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έχουν εργασιακή εμπειρία, μιλούν για την ανικανότητά τους να βρουν θέσεις εργασίας, οι οποίες να πληρώνουν αρκετά καλά για να ζήσουν στην Τουρκία, όπου η συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό είναι εξαιρετικά χαμηλή σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.
Το ποσοστό των γυναικών ηλικίας άνω των 15 ετών στο εργατικό δυναμικό είναι 28,9%, ενώ το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 65,6% για τους άνδρες, σύμφωνα με την έκθεση του Τουρκικού Στατιστικού Ινστιτούτου (Women's Statistics 2018).
Εν τω μεταξύ, το ποσοστό ανεργίας της χώρας αυξήθηκε σε 13,9% τους τρεις μήνες έως τον Αύγουστο, σύμφωνα με την TUIK.
Ορισμένες εργάτριες του σeξ αναζητούν τους πελάτες τους δια των κοινωνικών μέσων, ενώ άλλες βρίσκουν πελάτες από τα σπίτια όπου εργάζονται επίσης ως καθαρίστριες και άλλες σε τοπικά πάρκα.
Τα Αδανα της Τουρκίας είναι ένας βιομηχανικός και γεωργικός κόμβος με κεντρικό πάρκο που βρίσκεται στο επίκεντρο διαμαρτυριών και τοπικών συναντήσεων. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, το πάρκο İnönü γίνεται μια πιάτσα όπου μπορεί να βρει κανείς εκδιδόμενες και εκδιδόμενους όλων των ηλικιακών ομάδων και εργασιακού προφίλ. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το πάρκο φιλοξενεί παρουσιάζει μια συνηθισμένη εικόνα, ωστόσο, το βράδυ πολλοί τρανς που εκδίδονται συχνάζουν στο χώρο.
Μια γυναίκα, η οποία προσδιορίζει τον εαυτό της ως S.Ö, εξηγεί πώς ο σύζυγός της την εγκατέλειψε μαζί με τον 6 μηνών γιο τους πριν από έξι μήνες. Προσπάθησε να ψάξει για δουλειά, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, καθώς δεν είχε προηγούμενη εμπειρία.
"Ήρθε σε ένα σημείο όπου δεν μπορούσα να πληρώσω ενοίκιο ή να αγοράσω φαγητό. Υπήρξαν μερικές γυναίκες που το έκαναν αυτό για να ζήσουν στη γειτονιά μου, έτσι χτύπησα στην πόρτα τους'' εξηγεί η S.Ö.
Σύντομα άρχισε να επισκέπτεται το πάρκο İnönü και η πορνεία της επέτρεψε να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες του εαυτού της και του γιου της.
«Υπάρχουν πολλές γυναίκες που το κάνουν για να επιβιώσουν σαν κι εμένα. Πολλές γυναίκες εργάζονται στην πραγματικότητα ως καθαρίστριες και βρίσκουν πελάτες σε σπίτια στα οποία εργάζονται", εξηγεί.
Η τριάνταχρονη Έσρα που ζει στη γειτονιά Μπέη στα Αδανα ήταν για δύο χρόνια στο "πεζοδρόμιο".
Αφού εργάστηκε στη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας εδώ και πολλά χρόνια, η ασθενή της υγεία την εμπόδισε να διατηρήσει τον αμείλικτο ρυθμό της εργασίας και απολύθηκε.
«Τότε αποφάσισα να γίνω ερωτική εργάτρια», εξηγεί.
"Αν μιλάμε για κακοποίηση, σε κακομεταχειρίζονται ούτως ή άλλως" λέει, αναφερόμενη στην κλωστοϋφαντουργία. "Τουλάχιστον μπορώ να ζήσω λίγο πιο άνετα".
Θυμίζοντας ότι τα πάντα, από το ενοίκιο, τους λογαριασμούς, τα ρούχα και τα τρόφιμα είναι πολύ ακριβά, η Esra λέει ότι το κόστος ζωής συνεχώς αυξάνεται.
"Το σύστημα σε σπρώχνει σε αυτό για να επιβιώσεις. Είμαι κάποιος που έχει ωθηθεί [στα άκρα] », εξηγεί.
Η Έσρα δηλώνει ότι υπάρχουν λίγες Σύριες γυναίκες στη γειτονιά της, οι οποίες είναι και εργάτριες του σeξ "αλλά δεν θα το παραδεχθούν ποτέ".
Κάποια έχει ένα σύζυγο που ξέρει το τι κάνει και μια άλλη το κάνει για να φροντίσει τα δύο μικρά παιδιά της, λέει.
Μια άλλη γυναίκα, η Serap, κάνει πλήρη χρήση των ιστότοπων κοινωνικών μέσων όπως το Facebook και το Instagram για να βρει πελάτες. Η 20χρονη είναι επίσης πρώην κλωστοϋφαντουργός που έριξε λευκή πετσέτα σε αυτόν τον κλάδο για να γίνει συνοδός πολυτελείας.
"Εργάζομαι σε εργαστήριο κλωστοϋφαντουργίας από τότε που ήμουν δέκα ετών για πολύ χαμηλό μισθό. Η οικογένειά μου παίρνει από τα κέρδη μου. Αποφάσισα να γίνω συνοδός για να ικανοποιήσω τις δικές μου ανάγκες», εξηγεί.
Η Serap παρακολουθεί δείπνα, ταξίδια και διάφορες προσκλήσεις με τους πελάτες της, αλλά δεν συμμετέχει σε περιπτύξεις μαζί τους.
«Δε νομίζω ότι κάνω τίποτα κακό», λέει. «Οι πελάτες μου έχουν χρήματα και θέλουν να έχουν μια γυναίκα δίπλα τους όταν πηγαίνουν σε συγκεκριμένες δουλειές. Μου δίνεται η ευκαιρία να φροντίσω και για τον εαυτό μου».
Η δεκαεπτάχρονη Ι.Κ., που ζει στη συνοικία Kocavezir στα Αδανα, βιάστηκε όταν ήταν 15 ετών. Ο πατέρας και ο μεγαλύτερος αδελφός της, οι οποίοι χρωστάνε χρήματα λόγω τυχερών παιχνιδιών, την ανάγκασε να γίνει γάμος αντί του χρέους τους.
"Έχω γίνει μητέρα στην ηλικία των 16 ετών. Δεν μιλάω πλέον με τον σύζυγό μου, τον πατέρα μου και τον αδερφό μου. Μένω με την τριών ετών κόρη μου στο σπίτι της μητέρας μου», εξηγεί.
Η Serap [όχι η παραπάνω] ήταν συνοδός για δύο χρόνια. Χωρίς εργασιακή εμπειρία και την ανάγκη να παρέχει στον γιο της, βρήκε έναν τρόπο να κερδίσει τα προς το ζην.
Σημειώνει, ωστόσο, ότι έχει φυσικές σχέσεις με κάποιους από τους πελάτες της.
Όσον αφορά το μέλλον της, η Serap λέει ότι ξέρει ότι δεν υπάρχει σταδιοδρομία σε αυτή τη δουλειά και θα δει πόσο μακριά θα μπορούσε να την πάει οικονομικά.
Η ιστορία της 25χρονης Nafia, ως επί το πλείστον, είναι γνωστή για πολλούς από τους Σύριους πρόσφυγες της Τουρκίας.
Η Τουρκία φιλοξενεί 3,6 εκατομμύρια πρόσφυγες. Συνολικά το 45,7% αυτών είναι γυναίκες και το ήμισυ αυτού του γυναικείου πληθυσμού είναι ηλικίας κάτω των 18 ετών, σύμφωνα με επίσημες στατιστικές του 2018.
Υπάρχουν αυξανόμενες αναφορές σχετικά με τις γυναίκες της Συρίας που εξαναγκάζονται σε παιδικούς και πολυγαμικούς γάμους έναντι χρημάτων.
Η Nafia εγκαταστάθηκε πριν από τέσσερα χρόνια στην νότια επαρχία Αντάκια της Τουρκίας. Αφού έχασε τον άντρα της στον πόλεμο, μαζί με τα δύο παιδιά της, εγκαταστάθηκε αρχικά στη νότια συνοριακή πόλη Reyhanlı πριν μετακομίσει στην Αντακία.
Ο 10χρονος γιος της εργάζεται σε ένα τοπικό κατάστημα με κεμπάπ, όπου λαμβάνει 100 λίρες (17 δολάρια) την εβδομάδα.
Πολλοί Σύριοι στην Τουρκία εργάζονται, ωστόσο, οι περισσότεροι το κάνουν στη μαύρη αγορά, όπου η εκμετάλλευση είναι ευρέως διαδεδομένη.
"Όλοι λένε ότι οι Σύριοι λαμβάνουν βοήθεια από την τουρκική κυβέρνηση. Λοιπόν, εγώ δε λαμβάνω καμία», εξηγεί η Nafia.
«Μας έφεραν εδώ και μας έριξαν σε ένα πηγάδι. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε», λέει η Nafia.
Φοιτήτριες του πανεπιστημίου εκδίδονται επίσης για να βγάλουν τα προς το ζην.
Η Duygu είναι φοιτήτρια πανεπιστημίου στο πανεπιστήμιο Mustafa Kemal του Hatay. Η οικογένειά της αγωνίζεται οικονομικά κι η ίδια εργάστηκε σε ένα καφενείο, όπου λέει ότι ήταν έκανε διαρκώς υπερωρίες και δεν πληρωνόταν καλά. Το πρόγραμμά της την εμπόδισε να επικεντρωθεί στις σπουδές της. Έγινε τελικά συνοδός πολυτελείας.
"Άκουσα για αυτό από έναν φίλο. Οι πλούσιοι άνθρωποι παρακολουθούν εκδηλώσεις και δείπνα με μια γυναίκα δίπλα τους. Κάθεστε για 3-4 ώρες και σας πληρώνουν», λέει.
Η Duygu λέει ότι η ζωή έχει γίνει τόσο δύσκολη που ακόμη και η ικανοποίηση των κανονικών αναγκών ενός ατόμου είναι μια πρόκληση.
«Υπάρχουν πολλοί φοιτητές σαν εμένα», καταλήγει.