 |
| stokpic / pixabay - statista |
Freepen.gr - Στον 21ο αιώνα μέχρι σήμερα, οι πολυπληθείς χώρες και η έντονη πληθυσμιακή ανάπτυξη συνδέονται συχνότερα με την Ασία - αλλά αυτή η άποψη του κόσμου θα πρέπει να αλλάξει στο μέλλον, δείχνουν τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών και του Κέντρου Έρευνας Pew. To statista.com και η Katharina Buchholz παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον γράφημα της εξέλιξη του πληθυσμιακού χάρτη από το 1950 ως σήμερα.
Ενώ το 2020, πέντε από τις δέκα πιο πολυπληθείς χώρες του κόσμου βρίσκονται στην Ασία, η εικόνα θα φαίνεται διαφορετική το 2100, όταν πέντε αφρικανικές χώρες - η Νιγηρία, η Αιθιοπία, η Τανζανία, η Αίγυπτος και η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό - θα είναι μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων στον κόσμο σε πληθυσμό. Ενώ ορισμένες ασιατικές χώρες θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται, θα το κάνουν με χαμηλότερο ρυθμό και θα ξεπεραστούν στον πληθυσμό από τις αφρικανικές χώρες που εμφανίζουν ταχύτερη ανάπτυξη. Άλλοι, όπως η Κίνα και το Μπαγκλαντές, αναμένεται να συρρικνωθούν έως το 2100, κυρίως λόγω του υψηλότερου βιοτικού επιπέδου και της εκπαίδευσης που έχει ήδη αρχίσει να μειώνει τα ποσοστά γεννήσεων.
Ενδεικτικό στοιχείο ότι ενώ η Ινδία υπολείπετο κατά 180 εκ. σε πληθυσμό της Κίνας το 1950, το 2020 θα έχει περιορίσει την ψαλίδα στα 59 εκ. και το 2100 εκτιμάται πως θα έχει το μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο αφήνοντας πίσω τον Κόκκινο Δράκο κατά σχεδόν μισό δις.
Το 1950, τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούσαν να είναι μεταξύ των μεγαλύτερων παγκοσμίως. Ο αριθμός αυτός θα έχει μειωθεί σε ένα το 2020 και σε κανέναν το 2100.
Ο αριθμός των παιδιών που γεννιούνται παγκοσμίως μειώνεται ήδη, αλλά προς το παρόν με ρυθμό 2,5 παιδιά γεννημένα ανά γυναίκα, ο παγκόσμιος πληθυσμός εξακολουθεί να αυξάνεται. Οι ερευνητές του ΟΗΕ διαπίστωσαν ότι εάν ο παγκόσμιος ρυθμός γονιμότητας συνεχίσει να πέφτει στο ρυθμό που βρίσκεται αυτή τη στιγμή, θα φθάσει το 1,9 παιδιά ανά γυναίκα το 2100, οπότε ο παγκόσμιος πληθυσμός θα μειωνόταν.
Παρατηρούμε εν κατακλείδι μια μεγάλη πληθυσμιακή ανατροπή, οφειλόμενη πιθανότατα και στο δυτικό τρόπο ζωής, η οποία ενδέχεται να οδηγήσει σε έκρηξη των μεταναστευτικών ροών με ό,τι αυτό συνεπάγεται όσο η ανθρωπότητα επενδύει σε όπλα και όχι σε πολιτικές κατά της φτώχειας ώστε όλοι να ζουν αξιοπρεπώς στον τόπο τους.
