 |
| nastya_gepp / pixabay |
Η εικονογράφηση του κειμένου παραπέμπει στη ζεστασιά των Χριστουγέννων και στις επερχόμενες γιορτές. Για όσους όμως έχουν το αίσθημα της πραγματικότητας και με ρεαλισμό αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις, αισθάνονται "δέσμιοι" μιας άλλης "εικόνας" της σημερινής Ελλάδας. Μιας Ελλάδας την οποία συνέθλιψαν ασύνετες πολιτικές και έκαναν τον λαό να είναι σήμερα οικονομικά επαίτης, πολιτικά ενδεής, κοινωνικά ανασφαλής και πολιτιστικά ο οπισθοδρομικός λαός της Ευρώπης.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Μιας Ελλάδας που δεν γύρισε στην "κανονικότητα", όσο κι αν το πρωτογενές πολιτικό θράσος εν χορδαίς και οργάνοις επιμένει να προβάλλει, όσο κι αν οι "οργανοπαίκτες" άρχισαν να παίρνουν θέσεις και να ακούγονται ήδη οι υπόκωφοι ήχοι από το κούρδισμα των οργάνων τους, για να παραπλανήσουν τους φιλέορτους πολίτες, που έχουν εθιστεί στην πολιτική της φαντασμαγορίας.
Το μέλλον είναι αβέβαιο για τούτο τον τόπο, όσο κι αν υπήρχαν στο παρελθόν αναμφισβήτητες ενδείξεις γεροσύνης της φυλής που θα μπορούσε να έχει λαμπρό μέλλον. Δεν υπήρξε όμως τέτοιο μέλλον. Υπήρξαν δεκαετίες ολέθριων πολιτικών. Με άτομα στο πολιτικό προσκήνιο χωρίς ελεύθερη συνείδηση, στέρεη κρίση, ιδανικά, εσχάτως και ημιμαθή με ή χωρίς πτυχίο από το Χάρβαρντ, με πρόθυμη οσφυοκαμψία και παντελώς ανίκανα, χωρίς να είναι εμποτισμένα με τις αξίες του διαιώνιου πολιτισμού.
Με το πνεύμα της ολιγάρκειας στην Παιδεία. Με το πνεύμα του "περίπου", το πνεύμα του "μη ακριβώς" να μετασχηματίζει τις κοινωνικές ομάδες. Με τη "χαλαρότητα", τον ερασιτεχνισμό, την ασυνέπεια, το ψέμα, την πονηρία να κυριαρχούν σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Η πολιτική δημοκρατία δεν προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες και απαιτήσεις του ευρωπαικού γίγνεσθαι, γιατί δεν μετασχηματίστηκε ιδεολογικά και δεν ενσωμάτωσε νέους στόχους και νέες θεωρίες.
Αποδυναμώθηκε η κοινωνική συνοχή, που εξασφαλίζει την ελεύθερη ανάπτυξη του ατόμου. Διαβρώθηκαν θεσμοί ή υπέστησαν μεταβολές προς το χειρότερο, για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ετσι, η μορφή των νέων κρυσταλλώσεων οδήγησε στην οπισθοδρόμηση, στην ενίσχυση του ραγιαδισμού και στην ανάπτυξη των κατάλληλων συνθηκών για τον κοινωνικό φόβο και την ανασφάλεια.
Λάθη πολλά. Η Ελλάδα περιέπεσε σε μια εσωτερική αστοργία. Μια ολόκληρη χώρα έχει γίνει εκτροφείο θηραμάτων και κυνηγών. Κι έτσι χάσαμε τις πραγματικότητες, που διασφαλίζουν τη μόνη δυνατότητα πρόσβασης στην προοπτική. Και μέσα στο τραγικό σύπλεγμα της κατωτερότητας που νιώθει ο Ελληνας, απέναντι των δυνάμεων της...σωτηρίας του και των προθέσεων δανειστών και ενσαρκωμένων οικονομικών συμφερόντων, οι ελπίδες κονιορτοποιούνται.
Και η αναζήτηση της νέας μορφής ζωής, μορφής ηθικής, μορφής πολιτικής, μορφής πολιτιστικής, που όλες μαζί συμπλέκονται και συγκροτούν την ιδέα της ανάκαμψης, αποτελεί μια προοπτική άκρως απομακρυσμένη με δεδομένο μάλιστα τον επώδυνο ακρωτηριασμό της ψυχής του Ελληνα.