Για κάθε αντικειμενικό παρατηρητή της σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο και αναφερόμενος στην συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν, εύκολα θα διέκρινε το άγχος της ελληνικής πλευράς που έχει να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή τουρκική προκλητικότητα και την ανατολική ραθυμία της τουρκικής, που αισθάνονταν σίγουρη για τις πρωτοφανείς προκλητικές θέσεις της που ουσιαστικά καταργούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου.
Το πως φτάσαμε έως εδώ, δηλαδή να είμαστε κολλημένοι στον τοίχο, βαριά ευθύνη έχουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από την εποχή τη; Μαδρίτης όπου για πρώτη φορά εκείνος ο ανεκδιήγητος Σημίτης δέχτηκε κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Η τουρκική κυβέρνηση κατάφερε να βάλει στο τραπέζι των συζητήσεων το μάξιμουμ των διεκδικήσεών της απέναντι στην Ελλάδα και από την στιγμή που η Αθήνα δεν είχε τίποτα να απαιτήσει ο κερδισμένος είναι ο Ρ.Τ.Ερντογάν καθώς κατάφερε το «παράλογο» να το μετατρέψει σε θέμα συζήτησης, διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης.
Η ανακοίνωση των τουρκικών θέσεων για τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας τους στην ανατολική Μεσόγειο που επικάθεται σε περιοχές ελληνικής κυριαρχίας και η επίσημη ανακοίνωση της τουρκικής διπλωματίας ότι τα ελληνικά νησιά που βρίσκονται στην «λάθος πλευρά», όπως το Καστελόριζο, έχουν μόνο χωρική θάλασσα 6 ναυτικών μιλίων και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όφελος της Ελλάδας για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των λοιπών θαλασσίων ζωνών, ΔΕΝ είναι θέμα προς συζήτηση, αλλά προς άμεση ακύρωση.
Εμείς όμως το δεχτήκαμε προς συζήτηση και άρα του δώσαμε ένα βαθμό «νομιμοποίησης».
Τι έκανε εξαρχής ο Ρ.Τ.Ερντογάν; Αρνήθηκε να συζητήσει ακόμα και την προοπτική ότι η συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας δεν είναι νόμιμη. Ξεκίνησε αδιάλλακτα λέγοντας «η ΑΟΖ σας μας ανήκει» και εμείς συνεχίσαμε από εκείνο το σημείο την κουβέντα!
Πριν την έναρξη των ελληνοτουρκικών συνομιλιών στο Λονδίνο, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Φατίχ Ντονμέζ προαναγγέλλοντας την έναρξη ερευνών και γεωτρήσεων στις θαλάσσιες ζώνες νότια της Κρήτης που οριοθέτησαν μονομερώς Τουρκία και Λιβύη, πίεσε ψυχολογικά και πολιτικά τον Έλληνα πρωθυπουργό Κ.Μητσοτάκη.
«Οι εταιρείες μας θα ξεκινήσουν έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων. Πρώτα όμως θα κυρωθούν οι συμφωνίες στα κοινοβούλια των δύο χωρών και μετά θα παραχωρηθούν οικόπεδα» δήλωσε ο κ. Ντονμέζ αποκαλύπτοντας τον σχεδιασμό της τουρκικής κυβέρνησης για τους επόμενους μήνες, με σκοπό να δημιουργήσει τετελεσμένα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την αντίδραση της Ελλάδας.
Μετά από όλα αυτά αναρωτιέται κανείς σε τι χρησιμεύουν πια οι συναντήσεις κορυφής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αφού κάθε φορά οι Τούρκοι καταφέρνουν να νομιμοποιούν τις αδιάλλακτες θέσεις τους και μάλιστα σε διεθνές πεδίο.
Από εδώ και πέρα το μέλλον δεν είναι καθόλου ρόδινο, γιατί η ανικανότητα να ορθώσουμε εθνικό λόγο και να καταρτίσουμε εθνική στρατηγική ανοίγει την πόρτα για εθνικές καταστροφές.
Αν δεν το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό οι πολιτικοί μας, να θυμούνται πως σε κάθε εθνική καταστροφή υπάρχει και ένα Γουδί