Δεν είναι εύκολο να συρθεί ένας λαός σε πόλεμο, μόνο επειδή το αποφάσισε η ηγεσία του. Χρειάζονται πολλά περισσότερα για να πεισθεί να πολεμήσει και μάλιστα με υψηλό ηθικό, πράγμα που είναι απαραίτητο για τη νίκη. Κυρίως, δε, πρέπει να αποκτήσει την αίσθηση ενός ηθικού πλεονεκτήματος περί ενός δήθεν δικαίου, που να μπορεί να αιτιολογήσει τις θυσίες που θα απαιτηθούν για την επίτευξη του.
Όλα αυτά λέγονται προπαγάνδα και περικλείονται σε ένα ιδεολογικό πλαίσιο διεκδικήσεων με έντονες φαντασιακές εξάρσεις, που συνήθως εκφράζεται με τη μορφή ενός εθνικού αφηγήματος, απλού για τον απλό λαό, για το πως πρέπει να ξαναγραφτεί "δίκαια" η ιστορία, ακόμα και αν δεν το δικαιολογούν οι ιστορικές αναφορές.
Ένα τέτοιο επιτυχημένο αφήγημα είναι και η τουρκική ανακάλυψη της "Γαλάζιας πατρίδας". Για πολλά χρόνια η κρατική προπαγάνδα καλλιέργησε στον τουρκικό λαό την ιδέα μιας θαλάσσιας πατρίδας που πρέπει να επανακτηθεί. Είναι ένα σημαντικό βήμα στο σχέδιο της ανασύστασης της Νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας. Άσχετα, αν οι Τούρκοι δεν είναι ναυτικός λαός και δεν έχασαν κάτι το οποίο ποτέ δεν είχαν, εφόσον δεν υπήρξαν κύριοι των θαλασσών, παρά συγκυριακά μόνο και με τη βοήθεια τρίτων. Παρόλα αυτά, η νεο-οθωμανική προπαγάνδα πέτυχε το σκοπό της.
Ο μέσος Τούρκος συνεπαίρνεται με την ιδέα της Γαλάζιας πατρίδας και την αρπαγή του μισού Αιγαίου και της Αν, Μεσογείου, ανεξάρτητα από το αν παραβιάζει το Δίκαιο των Θαλασσών, που επίσης δεν έχει υπογράψει η χώρα του. Στο μυαλό του οι Έλληνες κατέχουν την Γαλάζια Πατρίδα του και είναι έτοιμος να ακολουθήσει τον Ερντογάν στον πόλεμο για να την αποκτήσει.
Από την άλλη πλευρά, τη δική μας, προσπαθώ να αντιληφθώ ποιο είναι το δικό μας εθνικό αφήγημα, ποιος είναι ο στόχος και το όραμα μας για το μέλλον; Ιδέες, όπως τα "ανοιχτά σύνορα" ή η φοβική απάρνηση των μηδενικών διεκδικήσεων, δε μπορούν να αντιπαρατεθούν στην αποφασιστικότητα των Τούρκων. Σε αντίθεση με την Τουρκία όπου το καθεστώς προσπαθεί να τονώσει το ηθικό του λαού, στην Ελλάδα, παρόλο που το δίκιο είναι με το μέρος των Ελλήνων, υπάρχουν κύκλοι και ΜΜΕ που υπονομεύουν το ηθικό με δηλώσεις ηττοπάθειας. Δεν αρκεί να έχει κάποιος δίκιο, αλλά πρέπει και να το υπερασπιστεί. Σε όλα αυτά θα πρέπει να δοθούν άμεσα απαντήσεις με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Κανένα κενό δε μένει για πολύ καιρό κενό. Απέναντι στην επιθετική ανηθικότητα των ψευδο-αφηγημάτων, μόνο το ηθικό δίκαιο του αμυνόμενου μπορεί να υπερισχύσει. Φτάνει να του δώσουμε μορφή και ουσία...