Πατρίδα, πατρίδα, ήσουνα άτυχη από ανθρώπους να σε κυβερνήσουν. Αλήθεια, αλήθεια, πικριά που είσαι!..". Ο λόγος είναι του Μακρυγιάννη, ο οποίος διεκτραγωδεί δεινά με τον απλό του τρόπο. Ιδια δεινά και απαράλλακτα με τα σημερινά και είναι να σου πονάει η ψυχή για την θλιβερή και απογυμνωμένη αλήθεια. Για τη στασιμότητα και την ένδεια τούτου του τόπου.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Ενδεια πολιτική. Με τους πολιτικούς να μοιράζουν απλόχερα ψεύδη και κίβδηλες υποσχέσεις. Πολιτική και προγραμματτισμός είναι έννοιες συνώνυμες με την ανυπαρξία. Η πολιτική έχει ευκαιριακό χαρακτήρα και εν πολλοίς στηρίζεται στην νοοτροπία της πολιτικής προικοθηρίας.
Ενδεια κοινωνική. Ο λαός αποδέκτης συνθημάτων, πολιτικών μυθοπλασιών, χαλκευμένων ειδήσεων και της πολιτικής απάτης. Με δανεισμένα όνειρα και ανομολόγητες επιθυμίες. Μια μαζοχιστική λεξιλαγνική μάζα, καλά διαμορφωμένη και συντηρημένη από το παχύδερμο πολιτικό σύστημα. Η αδιαμαρτύρητη κοινωνική ομοιομορφία μεταβάλλει τη χώρα σε μια γαλέρα σκλάβων και στερεώνει την "αποικιοκρατική" αντίληψη των κατεργάρηδων της πολιτικής. Ο λαός έχασε το αίσθημα της ζωής και απολαμβάνει τη μίζερη κατάστασή του, όπως ο αρρωστομανής την αρρώστια του.
Ενδεια οικονομική. Φτάσαμε στον οικονομικό εξευτελισμό της χώρας. Με τους πολίτες να έχουν εθιστεί στα αποφάγια των κρατούντων, των αγρίων κάπηλων της οικονομίας, της παιδείας, της αξιοπρέπειας κάθε πολίτη, αλλά ταυτόχρονα και κολάκων του δημοσίου αισθήματος.
Ενδεια πνευματική. Εχουμε μετατραπεί σε "γκέτο" βλακείας, του "δηθεναριού" και της γελοιότητας, μολονότι αποτελούμε τη συνέχεια ενός μεγάλου πνευματικού πολιτισμού. Ζούμε πλέον στην "ξέρα", όπου μας οδήγησε εκτός των άλλων παθογενών καταστάσεων της πολιτικής, ο διανοητικισμός που μετέτρεψε ένα ιστορικό λαό σε νευρωτικά ανθρωπάκια, με κύριο χααρακτηριστικό το σύνδρομο της "προοδευτικότητας".
Ενδεια εθνική. Μια διάτρητη εξωτερική πολιτική, με έλλειψη "στρατηγικής", αλλά και στοιχειώδους γνώσης Διεθνών Σχέσεων, με υπουργούς των Εξωτερικών που απλώς κάνουν ταξίδια με καθόλου ή αμφίβολο αποτέλεσμα.
Απόλυτα επίκαιρος και σήμερα ο Μακρυγιάννης. Με την πολιτική υποκρισία να διαχέεται παντού. Η πολιτική απάτη οργιάζει μαζί με το ιστορικό κακό που επιφέρει. Αναφέρθηκα στον Μακρυγιάννη, γιατί θεωρείται η κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Πλένεσαι στον πόνο και στην αλήθεια του έθνους!