Freepen.gr - «Ταχέως προς τουρκικά τετελεσμένα» είναι ο τίτλος του σημερινού άρθρου του καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής της Παντείου και βουλευτή Α' Αθήνας της ΝΔ, Αγγελου Συρίγου στην Καθημερινή. Ο καθηγητής κινείται σε εντελώς διαφορετικά πλαίσια από τη ρητορική του Νίκου Δένδια που προσεγγίζει τα πράγματα περισσότερο ως δικηγόρος υπό το πρίσμα του τι είναι νόμιμο και τι όχι.
Σημειώνει χαρακτηριστικά:
Η συμφωνία για οριοθέτηση με τη Λιβύη και ήταν στρατηγικής σημασίας. Η Τουρκία έως τώρα έδινε τη δική της ερμηνεία σε υφιστάμενα νομικά καθεστώτα που είχαν συσταθεί στο παρελθόν από διεθνείς συνθήκες. Εφεξής θα έχει τη δική της συνθήκη που προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο νομικό καθεστώς.
Εάν και παντελώς παράνομο, θα το επικαλείται διαρκώς. Και οι δύο κινήσεις επιβεβαιώνουν αυτό που συμβαίνει από τον περασμένο Μάιο και μετά, όταν το γεωτρητικό σκάφος «Φατίχ» εμφανίστηκε δυτικά της Κύπρου. Η Τουρκία έχει αλλάξει ταχύτητα και επιδιώκει συντομότατα την αναθεώρηση του υπάρχοντος status quo και τη δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας.
Στην κατακλείδα του χτυπά καμπανάκι κινδύνου ο κ. Συρίγος ζητώντας να αλλάξουμε τόσο επίπεδο όσο και ταχύτητα:
Τι σημαίνουν όλα αυτά για την ελληνική εξωτερική πολιτική; Για να ανταποκριθούμε στις νέες ταχύτητες που αναπτύσσει η Τουρκία, πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς τους ρυθμούς μας. Οι υπάρχουσες συμμαχίες δεν μας προστατεύουν από την εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα. Πρέπει, παράλληλα με τους παραδοσιακούς συμμάχους, να επικεντρωθούμε στα νέα σχήματα συμμαχιών της Ανατολικής Μεσογείου. Καλές οι τριμερείς διασκέψεις, αλλά εάν δεν περάσουμε στον τομέα της ασφάλειας, οι σχέσεις μας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο δεν θα αποκτήσουν ποτέ στρατηγικό χαρακτήρα.
Ο κ. Συρίγος στα ελληνοτουρκικά παραμένει συνεπής στις απόψεις του και όσα τον έχουμε ακούσει να υποστηρίζει τα τελευταία χρόνια. Η είδηση της καθόδου του στην πολιτική οδήγησε αρκετούς - και πατώντας στις επαγγελίες περί νέων και άριστων προσώπων στα πράγματα - να εικάσουν ότι θα ήταν ο επόμενος υπουργός Εξωτερικών. Ωστόσο όλοι αντιλαμβάνονται γιατί τελικά δε βρέθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών.