Αμέσως μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα στις 17 Δεκεμβρίου 2017 είχαμε προειδοποιήσει ότι θα πρέπει να παύσουν οι αυταπάτες περί κατευνασμού της τουρκικής επιθετικότητας και η Πατρίδας μας θα έπρεπε πολιτικά, διπλωματικά και κυρίως στρατιωτικά να προετοιμαστεί δεόντως ενόψει της τότε διαφανείσας έντασης της τουρκικής προκλητικότητας.
Νότης Μαριάς
Τότε ορισμένοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί κύκλοι θεωρούσαν ότι οι διακηρύξεις του Ερντογάν για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης ήταν δήθεν προσχηματικές και γινόταν για λόγους δήθεν εσωτερικής κατανάλωσης. Κάποιοι άλλοι υποστήριζαν ότι το πολύ-πολύ να προέκυπτε ένα μίνι θερμό επεισόδιο γύρω από κάποια βραχονησίδα και στη συνέχεια θα υπήρχε δήθεν διπλωματική διευθέτηση με την παρέμβαση των ΗΠΑ.
Εμείς από την πλευρά μας ως Κίνημα «ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» είχαμε υποστηρίξει ότι η Άγκυρα θα κλιμάκωνε επικίνδυνα τις διεκδικήσεις της και ότι δεν θα έπρεπε να αποκλειστεί μια ευρύτατης έκτασης επιθετική στρατιωτική τουρκική ενέργεια για την κατάληψη δια της βίας τμήματος της Ελληνικής χερσαίας ή θαλάσσιας επικράτειας.
Καλέσαμε δε την κυβέρνηση Τσίπρα να υπάρξει η αντίστοιχη διπλωματική και στρατιωτική προετοιμασία για την αντιμετώπιση μιας μεγάλης κλίμακας ενδεχόμενης επιθετικής τουρκικής ενέργειας κατά της Πατρίδας μας.
Στο πεδίο των συμμαχιών είχαμε προτείνει τη σύναψη αμυντικής στρατιωτικής συνεργασίας με την Γαλλία. Για τον λόγο αυτόν στις 17/4/2018 είχαμε την ευκαιρία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο να θέσουμε στον Γάλλο πρόεδρο Ε. Μακρόν το ζήτημα σύναψης Συμφώνου αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας- Γαλλίας με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης. Η θετική αντίδραση τότε του Γάλλου Προέδρου δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκε σε πρακτικό επίπεδο από την Ελληνική πλευρά.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η νέα σαφής στήριξη του Ε. Μακρόν προς την Αθήνα και η καταδίκη εκ μέρους του της άκυρης και παράνομης συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο επιβεβαιώνει την σταθερή συμμαχική αλληλέγγυα γαλλική στάση προς την Ελλάδα.
Καθ’ όλη την διετία που μεσολάβησε από την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, η Τουρκία συνέχισε τις προκλήσεις στο Αιγαίο, προχώρησε σε παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και μετά την εισβολή στην Συρία, προχώρησε στην σύναψη της άκυρης και παράνομης συμφωνίας με τη Λιβύη. Μια συμφωνία η οποία προσβάλει και αμφισβητεί ευθέως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και εξαφανίζει από τον χάρτη Καστελόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο ακόμη και την Κρήτη. Μια συμφωνία η οποία έχει καταδικαστεί όχι μόνο από Αθήνα και Λευκωσία αλλά και από τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Γαλλία αλλά και την ΕΕ.
Όπως συνομολογούν οι κυρίαρχοι κύκλοι στην Τουρκία, στόχος της άκυρης τουρκο-λιβυκής συμφωνίας είναι η δημιουργία παράνομου ζωτικού θαλάσσιου χώρου για την Τουρκία, η παράνομη εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου στην ζώνη αυτή εκ μέρους της Άγκυρας, η εξουδετέρωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ελληνική ΑΟΖ, η διεμβόλιση της Ελληνικής ΑΟΖ και η αποκοπή της από την Κυπριακή και Αιγυπτιακή ΑΟΖ και τέλος η ανάσχεση των σχεδιαζόμενων υποθαλάσσιων αγωγών East-Med Pipeline και Trans-Med Pipeline για μεταφορά φυσικού αερίου- πετρελαίου στην Ευρώπη παρακάμπτοντας την Τουρκία.
Η σπουδή με την οποία η Τουρκία επικύρωσε την τουρκο-λιβυκή άκυρη συμφωνία μέσω της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και η αντίστοιχη ψευτοεπικύρωση από πλευράς της Λιβυκής ψευδοκυβέρνησης σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού ενέργειας αλλά και του Ακάρ για επικείμενες έρευνες- εξορύξεις νοτίως της Κρήτης δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανέναν. Ο Ερντογάν και η παρέα του κινούνται βάσει σχεδίου για την δημιουργία νέων τετελεσμένων.
Για τον λόγο αυτόν η Ελληνική πλευρά πρέπει να είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα. Και αντί για «νέα Ίμια» να είναι προετοιμασμένη και αποφασισμένη να δώσει στην Άγκυρα έμπρακτα την κλασσική ελληνική απάντηση: «Μολών Λαβέ».