Συγκρατώ, όμως, όσα ακούστηκαν και στο πολιτικό επίπεδο: Την ξεκάθαρη καταδίκη της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας από την ηγεσία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Όπως γυρίσαμε εμείς την πλάτη στις εμπρηστικές αναφορές, στη χθεσινή τελετή για τον αγωγό ΤΑΝΑP, έτσι και η Ευρώπη στέκεται απέναντι στην παραβίαση των διεθνών κανόνων.
Κάτι που θα ζητήσω και από το ΝΑΤΟ, στη μεθαυριανή του Σύνοδο, στο Λονδίνο. Μια συμμαχία δεν μπορεί να στέκεται αδιάφορη όταν ένα μέλος της παραβιάζει ανοιχτά το Διεθνές Δίκαιο και στρέφεται έτσι κατά άλλου μέλους της. Η τακτική των ίσων αποστάσεων αδικεί κατάφωρα την πατρίδα μας, που ουδέποτε επιδίωκε ούτε επιδιώκει την ένταση στην περιοχή μας. Ξέρει όμως να υπερασπίζεται τα δικαιώματά της με αυτοπεποίθηση, ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα.
Και, βέβαια, δεν ξεχνώ τη συμπαράσταση του Λαϊκού Κόμματος στην Ελλάδα στο θέμα της μετανάστευσης και της φύλαξης των συνόρων μας. Αναρωτιέμαι: Ποια άλλη πολιτική οικογένεια της Ευρώπης βρίσκεται με τόση συνέπεια πάντα δίπλα μας;
Αυτά είπε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης στη σημερινή του ομιλία στο συνέδριο της ΝΔ, αφότου αυτός και η κυβέρνησή του αδειάστηκαν μεγαλοπρεπώς από τον Αντώνη Σαμαρά για την παράνομη μετανάστευση.
Θα ζητήσει ο κ. Μητσοτάκης από το ΝΑΤΟ τι; Να μην στέκεται αδιάφορο. Δηλαδή να πράξει τι; Ένα κι ένα κάνουν δύο. Δε διαβάζει τις διαρκείς δηλώσεις κατανόησης του ΓΓ του ΝΑΤΟ, Στόλτενμπεργκ απέναντι στην Τουρκία για τους S-400; Δε διάβασε τις δηλώσεις Μέρκελ για τη σημασία της παρουσίας της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ; Δεν έχει δει πως παίζει τις ΗΠΑ ο Ερντογάν σε σημείο να αναρωτιούνται κάποιοι ειρωνικά ποιος είναι ο πλανητάρχης; Δεν είδε τις δηλώσεις - μέλι του Τσαβούσογλου για την Ισπανία;
Όσο για τη συμπαράσταση του Λαϊκού Κόμματος με...συνέπεια πως ακριβώς μας συμπαρίσταται;
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Εντάξει φοβόμαστε. Εντάξει θέλουμε να κάνουμε σε όλα πίσω. Εντάξει να έρθουν τα σύνορα στη Λάρισα και την Ανδρο. Εντάξει, εντάξει, εντάξει. Αλλά τουλάχιστον μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς και να μην παραμυθιαζόμαστε;
Στρατής Μαζίδης