Πριν λίγες ημέρες διαβάσαμε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ ένα διάλογο που φέρεται να έλαβε χώρα ανάμεσα στον Ελληνα πρωθυπουργό και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όταν έκλεισαν οι πόρτες και έφυγαν οι κάμερες. Ο κ. Μητσοτάκης διεμήνυσε στον Ντόναλντ Τραμπ ότι η χώρα μας θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά της σε περίπτωση τουρκικής πρόκλησης.
Του Στρατή Μαζίδη
Κι εδώ σύμφωνα με το ιστορικό έντυπο ακολούθησε ο διάλογος: - Κι αν χάσετε; - Δε θα χάσουμε. Το δημοσίευμα δεν έχει διαψευστεί, αν και η ΕΣΤΙΑ δε μας έχει συνηθίσει σε άρθρα που στερούνται της αλήθειας.
Μια πρώτη ερώτηση θα μπορούσε να ήταν, και τι θα αξιώσετε αν κερδίσετε; Το ότι η υποθετική ερώτηση έχει αρνητικό πρόσημο, είναι ένα πρώτο σημείο που δεν πρέπει να μας αρέσει. Το "κι αν χάσετε" μπορεί να ερμηνευτεί κι ως "δεν κάθεστε στα αυγά σας καλύτερα";
Το "κι αν χάσετε" σημαίνει σε πρώτο χρόνο, κάτι που αρκετοί επισημαίνουν, αλλά ήδη γνωρίζαμε. Πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να εμπλακούν σε μια στρατιωτική αντιπαράθεση Ελλάδας-Τουρκίας. Ίσως δεν σκοπεύουν καν να αποτρέψουν την Τουρκία από μια τέτοια ενέργεια. Αν μάλιστα δεχθούμε ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν μιας μορφής συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση, τότε δεν αποκλείεται να ανάψουν και το πράσινο φως.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη χειρότερο στο "κι αν χάσετε". Να βρούμε με κάποιο τρόπο, που ίσως οι πολλοί να μην αντιλαμβανόμαστε, και τις ΗΠΑ απέναντί μας. Το πως δεν μπορώ να το προσδιορίσω, ίσως κάπως όπως το 1974 ή ακόμη και το 1996.