 |
| vlad_ropotica / pixabay |
Υπήρξαν πέντε Αθηναίοι στρατηγοί που πίστεψαν ότι οι Αθηναίοι δεν είχαν ελπίδα στο Μαραθώνα απέναντι στους Πέρσες όμως στην ιστορία έμειναν ο Μιλτιάδης και ο Καλλίμαχος. Αυτοί που δε φοβήθηκαν το μέγεθος του αντιπάλου, ήξεραν ότι οι Πέρσες μπορούσαν να επιστρέψουν στο σπίτι τους αλλά οι ίδιοι αν έχαναν το δικό τους σπίτι, δε θα είχαν πουθενά αλλού να πάνε.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης δεν σκέφτηκε το λαμπρό μέλλον που είχε στην αυλή του Τσάρου. Τα θυσίασε όλα για ένα έθνος που δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι ήταν έτοιμο να επαναστατήσει. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη διαρκή υποχωρητική εξωτερική ελληνική πολιτική από το 1922 και μετά και στην αποφυγή ενεργειών βασισμένων στο θυμικό.
Όταν θυσιάζεις κομμάτια του σπιτιού σου είναι θέμα χρόνου να μείνεις χωρίς σπίτι. Το μέγεθος και η διαφορά των αριθμών δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τη νίκη, είμαστε το ζωντανό παράδειγμα.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού